WEEK 24 / 11 JUNI 2000


Frans Mensonides

Sjonnie's EK-dagboek

dinsdag 30 mei 2000

Mooi weer, dus vanmiddag effe met 't wijffie en de kids naar Noordwijk, met de wagen. Nou, je merkt nou echt dat het spel gaat beginnen, hoor! Oranje vlaggetjes overal. Me eigen huis heb ik weken geleden natuurlijk al in het oranje gezet, want je bent een echte oranjefan, of je bent het niet. Maar anderen beginnen nu ook. Kwam echt in de stemming. Nog maar 11 nachies slapen. Drie weken alleen maar voetbal. Ja, 't wijffie vind het niet zo leuk, geloof ik. Maar ja, wat is nou drie weken op een heel jaar.

Kreeg op de boulevard nog bijna beuken met een paar Moffen. Die liepen te brullen van "Duitsland wint de bokaal", of zoiets. Dus ik terugschreeuwen van Hup Holland, en scheisse-Mof, en Swijnhund, en zo. Eén die wou met me op de vuist. Ergens blijven het toch allemaal faksiesten. 't Is dat m'n wijffie me gauw meetrok; daar boft die tering-Mof nog bij!


donderdag 1 juni 2000

Samen met Thijs en Bouke en Ries, en nog een paar gasten, Café 't Sponsje versierd met oranje vlaggen en ballonnen, en zo. Nog aardig blauw geworden, met zijn allen. Oh, Ja. Sprak nog een kennis van Bouke. Die doet in verzekeringen. Je ken een soort oranje beleggingspolis afsluiten. Hoe verder oranje komt, hoe meer het schuift. Best aantrekkelijk. Want wij gaan die EK gewoon winnen!


zaterdag 3 juni 2000

Effe de stad in; kijken of ik zo'n oranje brilletzje kon krijgen, net zo één als Edgar Davids heeft. Nee hoor, nergens. Stom; toch een gat in de mar't. Wat ik me nou afvraag, hè. Zou die Davids nou zo'n soort bril ophebben, omdat hij niet tegen het zonlicht ken, of zo, of is dat nou alleen maar uitsloverij?

't zijn me anders wel patsers hoor, die gasten. Maar mogen ze, als je de EK wint!

Klote dat ik dat brilletzje niet te pakken heb gekregen. Ken hem misschien zelf wel maken, van zo'n oud kinderzonnebrilletzje van Chantal of Pascal. Gewoon oranje verven en met zo'n elastiekkie eraan. En dan zo naar 't Sponsje. Onwijs lachen! Wedden dat morgen al die gasten met zo'n oranje Davids-brilletzje rondlopen? Noemen al die gasten me straks Edgar, kicken. Dat wordt me handelsmerk.

Wel in de stad nog een paar kranten gekocht en wat van die boekkies. Ja, normaliéter lees ik nooit niks, behalve De Posthoorn, maar nou staan er in alle kranten en boekkies van die EK-bijlagen. Ik heb ook al 23 speelschema's voor in te vullen. Nou, blijf ik in ieder geval goed op de hoogte; niet-tan?


zondag 4 juni 2000

Hele dag kutweer, met regen en onweer en zo. Lekker binnen gezeten. Met al die boekkies. Je leest nog eens wat. Bijvoorbeeld hoe die wijven van die oranjespelers die drie weken door denken te komen; die zijn allemaal geïnterviewd. En hoe al die scheidsrechters heten, en hoe oud ze zijn en hoe zwaar ze wegen. En hoeveel mensen in Slovenië wonen. Zou jij weten waar dat legt, dan, Slovenië?


maandag 5 juni 2000

Al me boekkies uit. Nog vijf nacchies slapen. Verveelde me eige de tering, dus ik naar de kroeg. Had me buurman Thijs een onwijs goed idee. Hij had voor de TV gezien, voor TV-Randstad Regionaal, dat er een soort prijsvraag is. De Oranjestraat van de dag. Die gasten van TV-Randstad Regionaal rijden alle plaatsen door en elke dag pikken ze er een straat uit die helemaal oranje is. En wie daar dan woont komt voor de TV en je ken ook een stoot poen verdienen.

Dus wij gelijk plannen maken, natuurlijk, Thijs en ik en Ries me overbuurman. Thijs kon goedkoop aan oranje verf komen, en aan een partij van 10.000 oranje ballonnen, en oranje spuitbussen voor in je haar, en alles. Waar die het vandaan haalt. Laat Thijs maar schuiven!

Jammer, dat Thijs en ik net een klusje hadden, morgen, anders waren we gelijk begonnen. Schilderklusje. Nee, nee, niet oranje. Zwart. Vroeg uit de veren, niet erg een keer per week.


Dinsdag 6 juni 2000.

Hele dag klussen. Gauw nog effe de kapper kenne bellen; afspraak voor me oranjespoeling.


Woensdag 7 juni 2000.

Slecht nieuws, in de krant vanmorgen. Al Nees' zijn trainingsschema's zijn gejat. Wedden dat daar zo'n kolere-Mof achter zit? Maar we winnen toch wel!

Stond om elf uur al op de ladder om hier in de straat de hele boel oranje te verven. Alwéér vroeg me nest uit, maar dat moet kunnen voor de EK. Je mag best iets voor je land overhebben, vind ik persoonlijk dus. 't is onwijs gaaf geworden.

Die Thijs is echt helemaal temmes. Loopt al maanden in het Oranje. Ook z'n haar heb-tie oranje gespoten, en zijn wagen. Maar wat hij gisteren doet. Hij heeft zo'n rothond, zo'n gele retriever. Weet je wat hij doet? Hij pakt zo'n spuitbus voor oranje slingers in je haar, grijpt die rothond bij zijn kladden en spuit dat hele kreng oranje. En zet-ie hem ook nog een oranje pet op. Geen porem, gelachen dat we hebben! Die hond vond het niet zo leuk, en dat wijf van hem ook niet, maar bij Thijs moet je dus niet zeiken. Als hij zegt: die hond moet oranje, dan wordt die hond oranje!

En Ries; da's ook zo'n echte goudvink. Teert-ie twee hoog van de ladder af, dus die loopt nu met twee armen in het oranje gips.

Maar hoe dat nou sommige mensen zijn. Er zit er altijd één tussen die de boel verstjeert. Die doje vissiesvreter van nummer 86; die zijn huis mochten we niet oranje verven. Zo'n lul met zo'n hete aardappelstem. Hij was tegen nationalistische gevoelens, of wat hij ook lulde.

Maar 's-avond in de kroeg. Thijs was blauw; blauw! Niet te weinig! En hij schreeuwt: "die parg van nummer 86 is aan de beurt, vanavond! Die ken lachen, met me. Ik sla hem zo het ziekenhuis in!" Ik sussen. Ik zeg: dat ken volgende week altijd nog; dan is het pliessiebureau gesloten voor de EK, vanwege dat ze onderbezet zijn.

Goed, Bouke die bedaart een beetje. Toen hadden we een beter plan: bij die vent van 86 's nachts al zijn ramen oranje sauzen, met kalk. En dat hebben we gedaan ook!


vrijdag 9 juni 2000

Alle toto's ingevuld. Van de voetbalclub, van 't Sponsje; bij me wijffie op d'r werk. Die van bij m'n wijffie op d'r werk vul ík natuurlijk in; wie heb hier nou verstand van voetbal. Da's ook geen pienuts, tegenwoordig. Inzetten van 100 gulden. Maar als Nederland wint, verdien ik het allemaal dubbel en dwars terug. Je hebt van die zakkenwassers, die vullen Spanje in, of Engeland. Is dat nou liefde voor je vaderland?


zaterdag 10 juni 2000

De openingswedstrijd, eindelijk. België - Zweden. Kids en m'n wijffie weggestuurd, naar Mac Donalds. Die zitten er toch maar doorheen te lullen. Daar kan ik niet tegen, als er iemand door me voetbal zit heen te lullen, als ik me probeer te concentreren.

TV een paar uur van te voren aangezet. Gekeken met Bouke en Ries. Eerst even rustig naar het voor-gelul luisteren, dacht ik toen nog. Spelbos, en Kruif, en - hoe heet die ouwe zak met die zeikstem, die alles altijd beter weet - Hans Kraay. De voorpret, denk je dan.

Maar wat een saaie klote-wedstrijd, tering, héé. Tegen het eind van de eerste helft in slaap gevallen, met z'n drieën. Schudt Ries me op een gegeven moment wakker, van het is afgelopen. 2-1. Drie doelpunten gemist. Maar ze werden nog honderd keer herhaald. Die Belgen hebben hun eerste drie punten verdiend. Dat zijn we maar gaan vieren in 't Sponsje.


zondag 11 juni 2000

Wakker met een kater en een dip. Ken niet geloven, dat het vandaag de dag is. Vanavond met z'n allen kijken in 't Sponsje, op zo'n groot tievie-skrien. Maar gek. Voel me niks lekker. Of het nou door de drank komt, of de dip, maar op dit moment interesseert dat hele EK me geen ene mallemoer meer.


Twee gouwe ouwen over voetbal: Oranjegevoel(31 mei 1998) en De Zwarte kaart (22 juni 1998)
column-archief

De digitale reiziger

Geen column over VVMC


Op deze plaats had een verhaal moeten staan over een opstandig lid van de Vakbond voor Machinisten en Conducteurs, de VVMC. Maar ik heb besloten, een wilde stakingsactie te houden. Ik pik niet langer dat ik elke week een column over OV moet schrijven. Dat gaat op den duur vervelen, niet alleen mij, maar ook de lezer. Daarom blijft deze plek deze week leeg! Onze excuses voor dit ongemak.