COLUMNS WEEK 12 *** 15 MAART 1998

Frans Mensonides Zwaan met het overzicht De regionale zender TV-West wordt bedreigd met sluiting. Een centenkwestie: tegenvallende reclameopbrengsten en afhakende sponsors. Ik vind dat wel jammer. Ee gaat bijna geen avond voorbij of ik bekijk het regionale nieuws. Reportages, afkomstig uit mijn geboorte- en woonstreek. Nieuwsfeiten die plaatsgrijpen op plekken waar ik een paar uur geleden nog gelopen heb. Dit nieuws lijkt altijd belangwekkender dan de situatie in Nieuw-Zeeland, al zijn de mensen daar natuurlijks niets minder dan een Noord-Zuid-Hollander. Vooral naar het voetbal kijk ik iedere week uit. De omgeving van Leiden is het Mekka van het zaterdagvoetbal met niet minder dan 8 topclubs op fietsafstand. Elke week is er een streekderby, waarvoor complete dorpen uitlopen. Penningmeesters van eerste divisieclubs zouden likkebaarden bij de bezoekersaantallen. TV-West besteedt wekelijks aandacht aan de voetbalveldslagen achter de duinen. De spelers zijn in het dagelijks leven accountants, leraren en boekhouders, maar bij het voor-interview zwetsen ze net zo dom als professionele voetballers. Echt leuk wordt het pas als de aftrap genomen is. De commentator, Willem van Zuilen, geeft verslag alsof de kijker een goede vriend is die naast hem langs de lijn staat, een glas pils in de hand. Willem weet enthousiasme over te brengen. Dat hij voornamelijk aankondigt wat je met je beide ogen zelf kunt zien; het mag de pret niet drukken. Het gaat ongeveer als volgt: "Daar komen de matadoren op het veld. Daar is de aftrap. Zwaan... Zwaan... Daar is Zwaan, met het overzicht. Wat een overzicht heeft die man. Op de paal, zeg! Goh, goooh, hee. Zag je dat? Zwaan schiet die bal op de paal. Tsjonge, jonge, wat komt Lisse daar weg. Linger.. Schot, jaweeeeeeeel hoor, Een-Nul voor Lisse, wat een beauty! Wat doe je nou jongen? Je kopt die bal in eigen goal! En zo staat het ineens Een-Een. Een tackle... Auw, auw, dat doet zeer, hoor! Wat is dat nou? Dat is een rooie kaart! Oooh, aaah, oehhh!" Willem, we zullen je missen. Frans Mensonides

De digitale reiziger Flankerend wanbeleid "Er zijn drie soorten leugens: leugens, smerige leugens en statistieken". Wie dit gevleugelde woord bedacht heeft, weet ik niet, maar het zou een medewerker geweest kunnen zijn van het Centraal Planbureau, die met statistische leugens zijn brood verdient. Dit bureau heeft recentelijk becijferd dat grootscheepse investeringen in het openbaar vervoer zullen leiden tot extra milieuvervuiling. Als je erover nadenkt, hoeft het je niet eens te verbazen. Enkele jaren geleden zat ik in de bus naar kantoor te praten met een collega, die sinds enige tijd bewust zijn auto liet staan en in het woon-werkverkeer de voorkeur gaf aan het OV. Hij kwam dan uitgerust en ontspannen op zijn werk; ontegenzeggelijk een voordeel, al houdt een dergelijke geestesgesteldheid bij mij op de zaak nooit langer stand dan een minuut of zes, zeven. Echter: er was één nadeel verbonden aan zijn bekering tot de grootste groep carpoolers van Nederland: hij maakte per maand meerautokilometers in plaats van minder, zoals hij even gehoopt had. Verbijsterd keek ik hem aan. Hij begreep het ook niet, maar koesterde ernstige verdenkingen tegen zijn vrouw. Die reed helemaal niet vaak in de auto, zei ze: kindertjes naar school als het slecht weer was, Piet naar judoles in die akelige stadswijk waar je je kinderen liever niet alleen laat fietsen, naar de kruidenier voor de zware boodschappen, de hond eens lekker laten uitrennen in het bos. Wij Nederlanders rijden per jaar samen zo'n 150 miljard kilometer in de heilige koe, zo'n 10.000 kilometer de man. De helft van deze enorme afstand wordt verreden dank zij dit soort lullige ritjes. De gevolgen van een massale overstap naar het OV laten zich raden: miljarden autokilometers extra. Maar ook meer OV-kilometers, dus meer luchtvervuiling door bussen; meer landschapsversnippering door in het wilde weg aanlegde lightrailbanen, enzovoorts. Het verhaal van het Centraal Planbureau is dus beslist niet uit de lucht gegrepen. Waar zit hem dan de leugen in? Niet in de berekeningen, die zullen heus wel kloppen. De leugen zit in de conclusie dat de groei van het autoverkeer onvermijdelijk is. "Paars" zal deze conclusie maar al te graag trekken; immers het beleid tot beperking van het autoverkeer is volkomen, maar dan ook volkomen mislukt. Het autoverkeer is nu al even erg als het had mogen zijn in het jaar 2010. Dit neemt niet weg, dat elke automobilist bij elke autorit de keuze heeft om het ding te laten staan. Autorijden is, zo beschouwd, evenmin onvermijdelijk als roken en nagelbijten. Nu we het over "Paars" hebben: waar is het flankerend beleid gebleven, waarmee het autogebruik ontmoedigd zou worden? De parkeerbeperking in de centra van binnensteden? Het rekeningrijden? De drastische verhoging van de benzineprijs? Het is gebleven bij schone voornemens, die de laatste 10 jaar doorgegeven zijn van minister naar minister. Niemand durft impopulaire maatregelen te nemen tegen onze heilige huisvriend op vier wielen. In de verkiezingstijd komt zo'n berekeningetje van het planbureau dan natuurlijk als geroepen. De digitale reiziger

:TERUG naar Homepage Frans Mensonides

HOMEPAGE de digitale reiziger

Writersblock, het Digitaal Doordacht schrijversplatform

Zelf literatuur publiceren in: De opkamer