COLUMNS WEEK 33 *** 9 AUGUSTUS 1998

Frans Mensonides De ethiek Vragen, vragen, prangende ethische vragen. De media staan er vol van. Kinderporno. Is het wel terecht dat we de meest schokkende foto's niet te zien krijgen op TV? Ben ik een schoft als ik uit het ontbreken van dergelijke foto's concludeer dat het allemaal wel meevalt? Mag ik, als er sprake is van een gevonden diskette met kinderporno, en het voorwerp dat in triomf getoond wordt, overduidelijk een Zip-disk is, daaruit concluderen dat de rest van de berichtgeving ook wel niet zal kloppen? Of stel nou het feit van die gay games. Geeft het blijk van intolerantie als ik van mening ben dat die spelen grote nonsens zijn omdat iedere homoseksuele sporter die goed genoeg is, ook aan de normale spelen mag meedoen? Is het nou discriminatie als heteroseksuelen geweerd worden van de Gay games? Hoe controleren ze of iemand homo is, gegeven het feit dat je dit nergens aan kunt zien? Ben ik erg slecht als ik een visioen krijg van relnichten met purperen handtasjes die zich rond de inschrijfbalie verdringen? En dan die loting om medicijnen te mogen studeren aan de universiteit. Is het geen hemelschreiend onrecht dat een hoogbegaafde scholiere, die gemiddeld een 9 komma 9 haalde op het Gymnasium, nu stiekem met een vuilniszak over haar hoofd in een nis van de collegezaal staat, terwijl haar laagbegaafde tweelingzus pontificaal in de collegebanken zit? Zou het nog rechtvaardiger zijn, de doktersbullen voortaan te verloten, omdat ook het talent door het blinde noodlot wordt verdeeld over het mensdom? En als dat zo is, moeten de medailles van de 200 meter vlinderslag voor lesbiënnes dan ook niet verdobbeld worden onder de deelneemsters? En neem die Tour de France. Is het terecht dat ploegartsen doping voorschrijven? En dat renners daar om vragen? En dat het ontkend wordt? En dat er bikkelhard tegen wordt opgetreden? En dat renners daar boos om worden? En afstappen? En dat ik gewoon naar die gedevalueerde Tour ben blijven zitten kijken? Je zou zenuwachtig worden van al die prangende actuele vragen. Mag ik in dat geval mijn krant opzeggen en mijn TV uitzetten???

De digitale reiziger Amsterdam - Rotterdam Het Rijnmondgebied (zeg Rotterdam) en Noord-Holland (zeg Amsterdam) hebben een geheel verschillende manier om projecten aan te pakken. Het is een verschil van dag en nacht; van geen-woorden-maar-daden versus laten-we-er-eens-een-symposium-over-organiseren. Dat viel me laatst weer op toen ik een dagje op Voorne-Putten was. Dit eiland ligt onder de rook van Rotterdam. Letterlijk: wie op Voorne-Putten een duintop beklimt ziet in het Westen de zee voortklotsen in eindeloze deining en ziet in alle andere richtingen de raffinaderijen van het Europoortgebied de gifgassen de lucht in puffen. Hier wordt het geld verdiend dat in Den Haag en Amsterdam verluld wordt. Mag het dan misschien een beetje stinken? Voorne-Putten telt ongeveer 150.000 inwoners, waavan bijna de helft in Spijkenisse woont en ruim de andere helft in oorden als Hellevoetsluis, Brielle, Heenvliet, Oostvoorne en Rockanje. Spijkenisse is met een metrolijn verbonden met Rotterdam. Vanuit het hartje van Rotterdam reis je in 25 minuten naar metrostation Spijkenisse Centrum. Daarvandaan vertrekken 4 stads- en een stuk of 15 streekbuslijnen naar alle uithoeken van het eiland. Langs de belangrijkste verkeersader, de Groene Kruisweg, is een 8 kilometer lange busbaan aangelegd. Dat gaat snel in het Rijnmondgebied; ik kom wel vaker op VP maar kan me niet herinneren, het ding ooit in aanbouw gezien te hebben. Volgens mij doen ze anderhalve week over zo'n klus. En dan praat je niet over eventjes het woord BUS op de weg neerkladderen; nee: een hoogwaardige vrije busbaan met ongelijkvloerse wegkruisingen. Dank zij enkele spitssnellijnen kan de forens binnen een uur vanuit Oostvoorne of Hellevoetsluis op de Coolsingel komen; iets dat je met een auto - in de spits over een afstand van 35 kilometer - niet lukt. Door de busbaan, en het hoogfrequente busverkeer eroverheen, krijgt de metro een extra impuls, wat betekent dat de hoge investeringen voor een metrolijn zich sneller terugverdienen. Dit is een aspect dat vaak wordt vergeten in de discussies over openbaar vevoerssystemen: er bestaan geen hoogwaardige lijnen; alleen hoogwaardige lijnennetten . Tijdens mijn rit over de busbaan dacht ik met leedvermaak aan de Amsterdamse metrodiscussie. Natuurlijk had Amsterdam de Noord-Zuidmetro, net als Rotterdam, in de jaren zestig al moeten aanleggen, dan was het nu niet zo'n verkeerschaos in onze hoofdstad. In 1997 is er een referendum gehouden over de Noord-Zuidlijn. Het volk zei volmondig ja tegen het project dat toen begroot was voor 1,6 miljard gulden. Nou moet je niet denken dat het gemeentebestuur dan meteen de volgende dag de spade in de grond steekt. Nee, men is nog eens gaan rekenen en nog eens gaan praten met 185 lobbygroepen en nog eens gaan tekenen en nog eens gaan praten met 315 boze actiecomités. Inmiddels zijn de geraamde kosten gestegen tot 3 miljard. Ze zitten zo'n project gewoon duur te lullen! Sedert het referendum is de prijs gestegen met 4 miljoen gulden per dag. Daar valt niet tegenop te verdienen in de Rotterdamse haven. En dan die tangent van IJmuiden naar Weesp. 60 Kilometer vrije busbaan. Ze hebben er tien jaar over gezwamd, zijn nu vijf jaar aan het bouwen en het eerste stukje, Haarlem - Schiphol, gaat als alles meezit, in 2002 open. Tenzij ze besluiten er toch maar een trambaan van te maken. Dan duurt het wat langer en kost het wat meer. Maar voor hoogwaardig openbaar vervoer moet je wat overhebben.