Jaargang 5 Aflevering 1 VRIJDAG 17 MEI 2002
|
Deze column is afkomstig uit het archief van REFLEXXIONZZ! Klik hier voor de meest recente aflevering. Column REFLEXXIONZZ! terug! Waarom een terugkeer van de column-rubriek REFLEXXIONZZ!? Welk doel kan daarmee gediend zijn? Ik weet het zelf niet; het was het afgelopen halfjaar best rustig, zonder de zelfopgelegde plicht, elke veertien dagen twee ongeveer evenlange columns uit te brengen, waarvan de één per se over openbaar vervoer moest gaan, en de andere per se over iets anders. Het was niet, dat ik een writers-block had; dat heb je wanneer je wel wilt schrijven, maar je kunt het niet. Ik wilde het niet eens, gedurende de afgelopen zes maanden; ik had er simpelweg geen zin aan. Dat heb ik nog steeds niet, feitelijk, maar ik kreeg ineens een soort rare dinges, noem het een aandrang of zoiets, om er weer mee te beginnen. De zeden en gewoonten van REFLEXXIONZZ! zullen wel drastisch gaan veranderen. Voortaan schrijf ik niet in een tempo van één per veertien dagen, maar alleen als ik iets te melden heb, desnoods vier keer per week of één keer in vier weken. Er verschijnt dan een enkelvoudige linkercolumn die over OV kan gaan of iets anders. De eerste, hieronder, gaat zelfs over beiden. De plaats waar ooit de rechtercolumn stond, is nu gevuld met plichtplegingen als het colofon, het archief en de overbodige, doch voor trotse, individualistische schrijvers onvermijdelijke vermelding van het ©-copyright. Ik doe graag alsof er ook maar iemand ter wereld is, die mij zonder bronvermelding zou willen citeren. Zulke copyright-vermeldingen zie ik als uitvloeisel van een wat kinderlijke drang om alles wat je doet, ook de fake, écht te laten lijken: “ik heb een echte column in een echt, zelfverzonnen on-line magazine”. Overigens, ik heb me eens laten vertellen dat je altijd koppierijt hebt op wat je zelf geschreven hebt; ook al staat dat er niet bij. Nou, dan! Niet alles doe ik zelf. Voor het laatste woord in de rechterkolom hebben we tot onze vreugde Fris Spr!ts kunnen strikken als dagsluiter, die wekelijks vijf maal de treinreiziger verveelt met zijn one-liners, en dat nu ook de lezer van REFLEXXIONZZ! zal doen (vervelen, dus). Soms zijn mijn columns geen columns, maar korte verhalen, reportages of het soort reisverslagen, die vele lezers nog pijnlijk missen sedert de opheffing van De digitale reiziger. In dat geval staat er ‘kort verhaal’ boven, ‘reportage’ of ‘reisverslag’; het wijst zich vanzelf. Genoeg inleiding; hier volgt de allereerste column in een brandnieuwe reeks REFLEXXIONZZ! - - - - - - - - - - De 100 dagen van Pim Fortuyn We hebben in Nederland nu ook een JFK-moment, sedert vorige week maandag: "wat deed jij, toen je het hoorde van Pim Fortuyn?", zullen we elkaar over twee generaties nog vragen. Ik zal het nooit vergeten, want ik was juist thuisgekomen uit mijn werk in Castricum, zette ouder gewoonte de TV aan, en pakte de krant; even zap-lezen voor het avondeten. In de krant las ik tot mijn vreugde, dat Pim volgens de laatste peilingen de grootste partij zou worden, en misschien wel meteen minister-president. Daar zat ik al maanden op te vlassen, dat dat zou gebeuren, omdat ik hem zag als de duivel die Beëlzebub zou uitdrijven. De gevoelens van onvrede over een corrupt en verloederd Nederland, waarop Fortuyn zo handig inspeelde, koester ik al jaren; sedert de opkomst van Fortuyn had ik het plezierige gevoel, niet de enige onheilsprofeet te zijn. Hij stond op punt, Paars de nek om te draaien (al is het vermoedelijk juister, te beweren dat Paars 2 zijn eigen graf heeft gedolven; noem me één ding dat ze goed hebben gedaan, in vier jaar tijd!) Voor Fortuyn was ik helemaal niet bang. Hij was in die vroege meidagen al bezig met zijn reuzenzwaai van rechts populist naar minister-president-voor-het-Hele-Volk, de rol die Kok acht jaar lang met zo weinig verve heeft weten te spelen. Fortuyn kwam plotseling met opvallend milde stellingen over asielzoekers, de Islam en Nederland, dat ineens niet ‘te vol’ was, maar ‘erg druk’. We hadden dat weekeinde gezien hoe hij journalisten, die suggereerden dat hij de Hollandse Le Pen was, met driftig-kokette gebaartjes zijn tuin uit bonjourde. Verder zou, dacht ik, dat samengeraapte zooitje van de Lijst Pim Fortuyn spoedig uiteenvallen. Dan konden we binnen een jaar opnieuw naar het stemlokaal, in een voorgoed veranderd politiek landschap. Uiteindelijk zouden we, wie weet, wel iets beters krijgen voor Paars in de plaats. Eigenlijk kon ik zelf beter ook gewoon op Fortuyn stemmen - om nu eens niet werkeloos aan de kant te blijven staan bij een historische ontwikkeling -, maar dat heb ik toch nooit serieus overwogen. Toen ik dat alles overdacht, vorige week maandag, zag ik Pim's konterfeitsel niet alleen in de krant, maar ook op TV, en ving ik woorden op als ‘neergeschoten' en ‘levensgevaar'. De rest van het verhaal is bekend. Ik zal niet uitbarsten in platitudes; de lezer zal begrijpen, dat ook ik dit een slag vind voor de democratie, de vrijheid van meningsuiting, etc. etc, zonder dat ik dat allemaal expliciet opschrijf. De gebeurtenissen na de dood van Pim Fortuyn heb ik gadegeslagen met de fascinatie van iemand die hevig geïnteresseerd is vaderlandse geschiedenis, en zich deze plotseling voor zijn ogen ziet afspelen. De eerste moord op een politiek kopstuk sedert 330 jaar; het is allemaal niet gering! 1296, 1574, 1672, 1813, 1945: ik heb het allemaal moeten missen, om begrijpelijke redenen; de nacht van Schmelzer heb ik nauwelijks bewust meegemaakt, maar in 2002 zit ik dank zij de media voor 10 Eurocent op de eerste rang. Alles heb ik gezien: de bloemen, de ontreddering, de zaligverklaring, mensen die met die vijf pistoolschoten hun complete vertrouwen waren kwijtgeraakt in de toekomst van hun kinds-kinds-kinderen. Pim is nu een nationale held, de evenknie van Willem De Zwijger, Johan van Oldenbarnevelt en de gebr. De Wit, terwijl hij anders in 2002 premier, en in 2003 een voetnoot in de vaderlandse geschiedenis geweest zou zijn; slechts een tussenpaus. *** En wat nu, na de verkiezingsuitslag? Wat moeten we met LPF? Ik vind, om er één punt uit te lichten, dat ze een opmerkelijk standpunt over OV hebben. In de Randstad moeten alle tram-, trein-, bus- en metrolijnen om de 10 minuten rijden, maar dan niet volgens een vaste dienstregeling. Die 10 minuten is een gemiddelde; er kunnen, concludeer ik, net zo goed drie treinen tegelijk komen, nadat je een half uur hebt staan wachten. Ik heb Pims in boekvorm verschenen heilsleer niet gelezen, maar als het gevuld is met dergelijke nonsens, wens ik Balkenende heel erg veel sterkte met zulke warhoofden als coalitiepartners. Helaas ben ik te laat, pas toen de kandidatenlijsten al vastgesteld waren, op het idee gekomen, Fortuyn mijn diensten aan te bieden als Tweede Kamerlid, gespecialiseerd in openbaar vervoer. Gebrek aan politieke ervaring is bij de LPF geen bezwaar, en ik was toch met betere ideeën gekomen dan die op willekeurige tijdstippen binnenrijdende treinen. Een gemiste kans; ik zal hem blijven betreuren, telkens wanneer ik om exact 8.00 en 17.30 uur per trein Driehuis passeer.
Frans Mensonides - - - - - - - - - PS: geen enkele politiek commentator zal onthullen, op welke partij hij zelf stemt. Ik maak daarop geen uitzondering, maar wil wel een tip van de sluier oplichten. Wat doe je, als de gevestigde partijen je even veel weerzin inboezemen als de belangrijkste protestpartijen? Dan breng je een super-proteststem uit op een splinterpartij die geen enkele kans heeft op een zetel. Dat heb ik gedaan, (niet op de Natuurwetpartij , die ik vier jaar geleden aanbeval aan de zwevende kiezer; die deden in mijn district niet mee). Nu zal de komende vier, anderhalf jaar, hoe lang het kabinet-Balkenende ook maar mag zitten, niemand kunnen beweren, dat ik te lui was om naar de stembus te gaan, en ik om die reden geen recht van spreken heb. |
Pasfoto
 foto: Wim Scherpenisse Colofon
Deze rubriek verschijnt onregelmatig, maar gemiddeld twee keer per week, en maakt deel uit van de sluimerende site De digitale reiziger. Wie op de hoogte gehouden wil worden van alle updates, kan zich aanmelden voor de nieuwsbrief Reiziger. Op- of aanmerkingen, opbouwende of afbrekende kritiek, benevens suggesties zijn welkom in mijn brievenbus. Vrijwel alle brieven worden door mij beantwoord, zij het meestal niet per kerende post. Overzicht meest recente REFLEXXIONZZ!
50.000 Beloning voor arrogant schrijversschap, en boete voor loslippigheid - Zo. 28.10.2001 Overzicht van ALLE verschenen afleveringen; 1998 - heden De uitsmijter, door Fris Spr!ts terugkeer van REFLEXXIONZZ!: LeeSbaar Nederland! Ha, ha, hi, hi, ho, ho: allemaal even lachen om alweer zo'n flauwe, smakeloze woord-bak van Hollands kortste en kleinste columnist, ingehuurd van de goedkoopste krant van ons land: uw aller Fris Spr!ts. © Frans Mensonides, Leiden, 2002 |