Nieuwe reexx - Aflevering 121 DONDERDAG 10 JULI 2003
Deze column is afkomstig uit het archief van REFLEXXIONZZ!
Klik hier voor de meest recente aflevering.


Lees ook de gast-"soundbite" in de rechterkolom!

Column

S/P/A/M/!!!!

Ruim de helft van de door Nederlanders ontvangen e-mail bestaat uit spam, meldden onlangs alle kwaliteitskranten - die zelf trouwens ook voor het merendeel uit reclame en flauwekul bestaan. Het lijkt me nog een conservatieve schatting; het wordt steeds erger met die spam. Bij mij thuis valt al bijna driekwart van de mail onder die noemer. Ongevraagde mails, meestal met reclame voor uiterst dubieuze producten en transacties; ze vallen bij tientallen op mijn elektronische deurmat.

Over de etymologie van ‘spam’, in de betekenis van junkmail, circuleren verscheidene theorieën. ‘Spam’ is Engels voor wat bij ons Smac heet; ingeblikt vlees. Wat dat te maken heeft met reclame per e-mail, wordt pas duidelijk als je zo’n blikje openmaakt, met dat rottige sleuteltje, en de grauwe massa vlees-noch-vis in ogenschouw neemt die er dan uitkomt.

Anderen zoeken een verband met de befaamde Spam-sketch uit het Monty Python-erfgoed. Hij speelt, als ik me goed herinner, in een cafetaria, waar alleen Spam op het menu staat (“spam-bread, spam-cheese, spam-coffee, spam-tea”). Van de weeromstuit gaan zowel de bezoekers als het personeel steeds vaker het woord ‘spam’ door hun conversatie mengen, totdat de sketch eindigt in een hysterisch geschreeuwd: “Spam, spam, spam, spam!”

Dat moet de verklaring wel zijn; spam overstemt zo langzamerhand al het zinnige dat soms ook nog wel eens in je mailbox rolt; alles in cyberspace verwordt tot spam. Je moet tegenwoordig echt goed zoeken tussen de reclames voor “a twelve inch dick”, “stop aging” en "work less than ten hours a day with the potential to earn $60.000 a year” om die echt gewenste mail van een vriend of zakenrelatie er tussen uit te vissen. Het is bedrieglijk; de meeste spams zijn afkomstig van mensen met heel aannemelijk klinkende namen, die je echter niet kent.

Ik heb even gekeken in mijn prullenbak. Een kleine greep uit de dingen waarvoor ik de afgelopen week reclame heb mogen ontvangen: groeihormonen voor onder andere rimpelverwijdering; ontspannende zonvakanties naar uiteenlopende delen van de wereld (“you’ve earned it, framenso!”); goedkope domeinnamen, $ 25 veranderen in $ 100.000 (ongeloofwaardig; het omgekeerde is makkelijker, zoals Albert Heijn onlangs heeft bewezen); een gegarandeerd keiharde lul, in situaties waarin je daarmee goede sier kunt maken; medicijnen die zo goed werken dat je ze in de apotheek niet kunt kopen; middeltjes tegen insectenbeten; middeltjes tegen spionage door de CIA; bevestiging van mijn abonnement - dat ik nooit genomen heb - op The Internet Shopper Guide.

En dan de oneerbare voorstellen. De weduwe van een onder onopgehelderde omstandigheden omgekomen Afrikaanse junta-generaal probeerde me laatst aan te zetten tot een ingewikkelde geldtransactie. Voor zover ik het begreep, kwam het neer op het witwassen van zwart geld; zwart geld van het zwarte continent, kortom. Voor mij zou er een aardig, heel aardig douceurtje aan vastzitten.

In strijd met mijn gewoonte, heb ik die laatste mail beantwoord. Ik schreef terug, in een jolige bui, dat ik geen geld nodig had, omdat ik de pot met goud al had gevonden die aan het einde staat van de regenboog. Dom, dom, dom, dom!, zo’n reactie. Een paar dagen later las ik, dat je never, nooit, nimmer moet antwoorden op spam, ook niet in afwijzende zin, want een reactie wordt altijd opgevat als bewijs van interesse, en een aansporing om nog meer in jouw richting te zenden. Sommige spammers zijn zo vriendelijk, je via een link naar een site te dirigeren waar je je kunt afmelden van hun verzendlijst. Doe ook dat nooit! Ook die handeling bewijst dat je hun mails gelezen hebt, met als voorspelbaar resultaat dat de frequentie ervan wordt opgevoerd.

Er zit niet veel anders op dan alle spam te wissen, en dat doe ik dan ook maar; een stuk simpeler en goedkoper dan allerlei spamfilters te kopen en configureren.

Wat wel beangstigend is: hoeveel ze van je weten. Ze weten bijvoorbeeld, dat ik een man ben. Ik krijg veel reclame voor mannendingen, heel rare, vunzige, beschamende mannendingen, waarvan ik er hierboven al een paar heb aangestipt. Ik heb er een tijd niet eens over durven te praten, omdat ik dacht dat ik de enige viezerik was, die zoiets ontving. Maar uit een gesprek met een collega, een man van de wereld, bleek me dat alle personen van de mannelijke kunne met dergelijke vreemde mails overstelpt worden. Inmiddels ging mijn overspannen fantasie aan het werk, en probeerde te achterhalen welke vieze mails vrouwen dan wel zouden krijgen. Maar het blijft bij gissen; ik ken geen vrouw aan wie ik zoiets zou durven vragen.

Ze weten nog veel meer van me. Ik krijg de laatste tijd opvallend veel spam voor verjongingspoeders. Natuurlijk hebben ze de pasfoto gezien die deze rubriek ontsiert. Daarop sta ik er al niet erg florissant bij, en hij is nog wat gedateerd ook. De foto is twee zomers en drie persoonlijke crises geleden geschoten door Wim, tijdens een wandeldag in het Drentse veen. Je wilt vast niet weten hoe ik er nu uitzie.

Ik wed, dat een internetter van 18 jaar geen reclame krijgt voor verjongingskuren. Toch slaan ze de plank wel eens mis; ik krijg ook nog wel eens spam in mijn brievenbus met informatie over afslankdrankjes. Maar die zijn echt niet aan me besteed; met een gewicht van 72 kg. bij een lengte van 1.83, heb ik een Quetelet-index die past bij een mager personage. Ik hoop dat de afzender dit leest (dat doet hij ongetwijfeld), en mij van zijn lijst schrapt.

Ze weten vast ook niet, dat ik al enige tijd geleden tot de jaren des onderscheid gekomen ben, scepsis een tweede natuur van me is, en ik niet geloof in Sinterklaas, piemels van 30 centimeter - een nogal onpraktisch bezit -, geld dat als manna uit de hemel valt, geluk dat zomaar te koop is, of een wonderbaarlijke omkering van het verouderingsproces. Nee, ze weten helaas niet alles van me, anders zouden ze me die onzin beslist niet meer sturen.

Frans ‘spam’ Mensonides


Ziehier de complete Spam-sketch van Monty Python. Er kwamen ook nog Vikingen in voor; dat wist ik eerlijk gezegd niet meer.

Aflevering gemist? Kijk in het overzicht van recente REFLEXXIONZZ! in de rechterkolom.

Daar is ook te zien: de uitsmijter van Fris Spr!ts.


Citaat uit een volgende aflevering:
Langs een drukke winkelstraat staat nog een godshuis, waar men echter een geheel andere Heer dient. "Sparkasse" vermelden de letters boven de ingang. Het is het grootste bankgebouw van heel Nederland en Duitsland bijelkaar; het kon weer niet op, met het marmer.
Vorig jaar om deze tijd stond in REFLEXXIONZZ!
Een knuffeltram, wat zou dat zijn? Hier dreigde mijn verbeelding me in de steek te laten, maar tijdens een recente nachtmerrie zag ik een door paarden voortgetrokken Jan Plezier langs het stadhuis rijden, met daarin minnekozende lieden van beiderlei kunne.

Aflevering 17; 10 juli 2002


Pasfoto:

foto: Wim Scherpenisse


Colofon

REFLEXXIONZZ! biedt columns over openbaar vervoer en andere onderwerpen, reisverslagen, korte verhalen en geen gedichten.
Dit digitale magazine verschijnt in de regel twee keer per week; wie elke maandagmorgen en vrijdagmiddag een bezoek aflegt, zal meestal wel iets nieuws vinden.
Teksten: Frans Mensonides en/of Fris Spr!ts, tenzij anders vermeld.

REFLEXXIONZZ! maakt deel uit van de opgeheven site De digitale reiziger, waarvan het archief nog toegang verleent tot alle tussen 1996 en 2001 verschenen artikelen.

Wie op de hoogte gehouden wil worden van alle updates, kan zich aanmelden voor de nieuwsbrief Reiziger.

Op- of aanmerkingen, opbouwende of afbrekende kritiek, benevens suggesties zijn welkom in mijn brievenbus. Vrijwel alle brieven worden door mij beantwoord, zij het meestal niet per kerende post. Anonieme of met schuilnaam ondertekende mails gaan linea recta de prullenmand in. Ik behoud me het recht voor, om ontvangen reacties te behandelen in REFLEXXIONZZ!, dat zal dan geschieden zonder naamsvermelding van de afzender.


Overzicht meest recente REFLEXXIONZZ!

Hoopjes in Lüttich Drielandentocht (1) OV Reisverhaal - Zo. 06.07.2003
- - - -
Volgen Sportevenementen op TV - Do. 03.07.2003
- - - -
Over dieselblikken, Jaap en de Coebel Leidse stadsdienst (2) - Zo. 29.06.2003
- - - -
Ter ontnuchtering (kort verhaal) poen, en toch geen onderdak - Do. 26.06.2003
- - - -
De sporen liggen er al De probleemlijnen van Noord-Holland OV Reisverhaal - Zo. 22.06.2003
- - - -
Solstitium Media-hype: Middernachtzon in Holland - Do. 19.06.2003
- - - -
Hollands Hectaren (4) Begraafplaats Groenesteeg; Leiden - Zo. 15.06.2003
- - - -
Over "burnen", Wielkens en de Airbus De dunne lijnen van het Leidse stadsvervoer - Do. 12.06.2003
- - - -
Overzicht van ALLE verschenen afleveringen; 1998 - heden


Soundbites of the Sixties (37)

Door: Wim Scherpenisse

Nummer: All along the watchtower
Uitvoerende Artiest(en): Jimi Hendrix
Tekst: Bob Dylan
Jaar: 1968
Veronica Top veertig: nr. 10
Radio 2 top 2000: nr 146

Tekst:

'There must be some kind of way out of here',
Said the Joker to the Thief.
'There's too much confusion,
I can't get no relief.
Businessmen they drink my wine,
Plowmen dig my earth.
None of them along the line
Know what any of it is worth.'

'No reason to get excited',
The Thief he kindly spoke.
'There are many here among us
Who feel that life is but a joke.
But you and I, we've been through that,
And this is not our fate.
So let us not talk falsely now:
The hour's getting late.'

All along the watchtower
Princes kept the view
While all the women came and went,
Barefoot servants, too,
Outside in the cold distance
A wild cat did growl.
Two riders were approaching,
And the wind began to howl.


Jimi Hendrix (1942-1970) behoort, samen met o.a. Janis Joplin en Jim Morrison, tot de jong gestorven poplegenden van de jaren zestig. Ondanks het feit dat hij al op 27-jarige leeftijd aan een overdosis slaappillen overleed, is hij een van de invloedrijkste gitaristen van de jaren zestig en heeft hij een indrukwekkend oeuvre nagelaten. In zijn nummers speelt zijn zeer virtuoze en gedreven gitaarspel steevast een centrale rol. Hij scoorde hits met nummers als Hey Joe, Purple haze en The wind cries Mary. Onvergetelijk is zijn live-uitvoering van de Troggs-hit Wild thing, en ook The star-spangled banner, zijn grimmige vertolking van het Amerikaanse volkslied als protest tegen de Vietnam-oorlog op het Woodstock-festival, staat in het collectieve geheugen van een hele generatie gegrift.

Van zijn vertolking van Bob Dylans nummer All along the watchtower heeft Dylan zelf gezegd dat die niet te overtreffen is, en ik kan hem daarin alleen maar gelijk geven. De combinatie van Hendrix' furieuze gitaarspel met Dylans duistere, poëtische tekst op een melodieuze basislijn zorgt voor een heel speciaal effect en maakt dit nummer tot een van de toppers van de popmuziek van de jaren zestig. Je wordt er telkens weer door meegesleept als je het hoort; 'luisteren naar' gaat als vanzelf over in 'opgaan in'.

In de tekst gaat het niet om zomaar een gemoedelijk babbeltje tussen de Nar en de Dief, al lijkt het daar in eerste instantie heel even op. Het gaat om alles, om leven of dood.

De Nar beklaagt zich dat alles hem door de handen glipt, dat hij zich bestolen en misbruikt voelt door de gevoelloze, ongeďnteresseerde buitenwereld. Hij is het duidelijk eens met Sartres uitspraak L'enfer, c'est les autres.
De Dief werpt tegen dat daar iets tegenover staat: zij tweeën behoren tot de bevoorrechten: zij leven er niet blindelings op los zoals de anderen, zij doorzien dat het leven meer is dan een grap, zij zeggen waar het op staat. Zij zijn voorbereid op het ergste.

Dat lijkt zich in de cryptische derde strofe inderdaad aan te kondigen: prinsen houden de wacht, vrouwen en bedienden dribbelen nerveus heen en weer, een wilde kat gromt buiten in de kou, de wind wakkert aan en in de verte naderen zelfs een paar apocalyptische ruiters.
Hoe onzeker en dreigend de sfeer ook is en wat er ook te gebeuren staat, één ding is duidelijk: de Nar en de Dief zullen het noodlot met opgeheven hoofd in de ogen zien.


De uitsmijter, door Fris Spr!ts

"Leuke" opmerkingen van Italiaanse kabinetsleden maken Duitsters razend

BerlusKOMISCH!

Ha, ha, hi, hi, ho, ho: allemaal even lachen om alweer zo'n flauwe, smakeloze woord-bak van Hollands kortste en kleinste columnist, ingehuurd van de goedkoopste krant van ons land: uw aller Fris Spr!ts


© 2003, Frans Mensonides, Leiden


28 mid/270(52)/414(133)(58)/208,4(99,1)