Nieuwe reexx - Aflevering 123 DONDERDAG 17 JULI 2003

Deze column is afkomstig uit het archief van REFLEXXIONZZ! Klik hier voor de meest recente aflevering. Column S/P/A/M!!!! - HET VERVOLG Vorige week donderdag publiceerde ik een artikel over ongewenste e-mail, een tongue in cheek column in het genre: moderne ongemakken. In zulke stukjes ben ik op mijn best en guitigst, vind ik zelf. Toevallig ontving ik diezelfde avond een spam die anders was dan andere, en die me nogal verontruste. De mail was afkomstig van ene S_Irene, en had als titel “Een beter leven; je verdient het, Frans!” Ik wilde hem al wissen, maar hij sprong eruit, doordat hij in het Nederlands gesteld was, en niet in de taal van onze westerburen. Ik opende het bericht, en las: Beste Frans, S_Irene trekt zich het lot aan van mensen als jij. Erg sympathiek, dacht ik. Ken ik die dame trouwens, dat ze me meteen maar begint te jijen en te jouwen? Wie is Irene? De prinses, of Eirènè, de godin van de rust en vrede waar ik soms zo’n behoefte aan heb? Maar waarom die S en dat onderliggende streepje? Een ongebruikelijke afkorting van Stichting? De Stichting Irene? Wij van S_Irene vragen slechts enkele minuten van je tijd om je te kunnen uitleggen wat wij je te bieden hebben. Lees daarom vooral verder, want deze mail kan jouw leven ingrijpend veranderen, en… ten goede! Want ook jij kunt een leven leiden van plezier, van vreugde, van vervulling, van succes, van zingeving, met al het grote en kleine geluk dat deze schitterende wereld aan ieder van ons te bieden heeft. Ja, ook het grote! Want wij draaien een oude volkswijsheid graag om: wie het grote niet eert, is het kleine niet weert! Je verdient het, Frans, een persoon als jij is het werkelijk waard! Nou, nou, het kon allemaal niet op! Heel verleidelijk. Aardig geformuleerd: “wie het grote niet eert.” Ja, groots en meeslepend heb ik eigenlijk altijd al willen leven, maar het komt er zelden van, in de loop van een doorsnee-bestaan; er komt altijd wel wat tussen. Maar hoe zou S_Irene daaraan iets kunnen verhelpen? Oh, zeker: we hebben alle begrip voor de scepsis die bij je opkomt bij het lezen van deze mail, jouw ongeloof in grote woorden en waarden; hoeveel gouden bergen zijn je al niet beloofd in de loop van je jaren? Je hebt nu ruim de helft van je leven achter je; je hebt idealen zien veranderen in desillusies. Je bent teleurgesteld in het leven; verbitterd soms. Hoe vaak is de gedachte niet bij je opgekomen: is dit nu alles? Ja, ja, ja, mannen van midden in de veertig. Daar heb ik eens een stukje over geschreven, vorig jaar, ter gelegenheid van mijn 46ste verjaardag. Ik moest zeggen: zij van de Stichting Irene hadden zich goed ingeleefd in hun doelgroep. Velen van mijn vrienden, kennissen en collega’s zijn mannen van midden-veertig. Ze zouden bijna allemaal zo’n brief kunnen ontvangen, en hem dan op zichzelf van toepassing weten. Ik was benieuwd, waarmee S_Irene nu uiteindelijk hoopte, mij het geld uit de zakken te kloppen. Het zoveelste nieuw verschenen zelfhulpboek over positief denken? Dure pillen en poedertjes, met een werking die je geheel op het conto van het placebo-effect zou kunnen schrijven? Was het een soort therapie a la Dennis? Doe je ogen dicht, stel je Luilekkerland voor, en je ontwaakt er, of je vindt minstens een ticket daarheen. Toch is er geen reden om bij de pakken neer te zitten. Geloof ons, Frans; het mooiste moet nog komen! We weten, dat je graag koketteert met fatalisme. Je denkt dat je geen enkele invloed kunt uitoefenen op jouw situatie. Maar de sleutel van het geluk is zo dicht bij; hij ligt als het ware voor het oprapen! Besefte je dat nu maar! Je strooit met verhalen over Schikgodinnen, terwijl je jouw lot en jouw toekomst volkomen in eigen handen hebt. Dat was raar. Ze werden nu wel erg specifiek. Irene wist een hoop over me, en had blijkbaar de moeite genomen, die spam geheel op mijn situatie en persoonlijkheid af te stemmen. Wonderlijk. Hoe kwamen ze bij die Schikgodinnen? Die duiken inderdaad regelmatig op, in deze kolommen. Zouden ze de moeite genomen hebben, een paar verhalen op REFLEXXIONZZ! te lezen? Dat moest haast wel. Nu ik erover nadacht: een paar dagen daarvoor had NedStat plotseling een grote, voor mij onverklaarbare piek geregistreerd in de bezoekcijfers van mijn site; meer dan 100 extra hits. Ongetwijfeld die mensen van S_Irene, die in een dag tijd een complete jaargang hadden doorgeworsteld; een onderneming die ik zelfs de meest verstokte fan met klem zou afraden. Wat een moeite, alleen om een op maat gesneden spam in mijn In-Box te kunnen deponeren! Ik sloeg een stuk over, gejaagd op zoek naar een ontknoping: het was een vrij uitgebreide mail. Mijn blik bleef kleven aan de zinsnede: … , en je maakt je bovendien ernstige zorgen over een nabij familielid. Dat stond er in werkelijkheid niet. In werkelijkheid werd het familielid met naam en toenaam genoemd, en ook de omstandigheden die zulke ernstige zorgen rechtvaardigden. Hoe wist Irene dat in vredesnaam? Ik heb er nooit over geschreven, althans niet op REFLEXXIONZZ! Natuurlijk wel in e-mails, onder andere aan N. en aan X. Zouden zíj… Nee, nee, nee; die gedachte verwierp ik ogenblikkelijk. Noch N., noch X. ken ik als practical joker, die er behagen in zou scheppen, onder pseudoniem een smakeloze nepmail in mijn postvak te slingeren. Ik kon tot geen enkele andere conclusie komen dan dat S_Irene mijn e-mailcorrespondentie onderschept had. Ik stond perplex; de brutaliteit! Veel heb ik de afgelopen maanden gelezen over slinkse methoden van spammers om aan je adres te komen, maar het aftappen van mailverkeer behoort ongetwijfeld tot de geheel nieuwe tactieken. Zelfs op de site van Spamvrij staat er nog niets over te lezen. Toch zijn alle moeilijkheden overkomelijk, ook al voel je je er soms door overweldigd. Maar dat vereist, Frans, als wij de vinger even op de plek mogen leggen, natuurlijk wel een bepaalde open houding tegenover het bestaan. Je zult oude, ineffectieve gedragspatronen moeten vervangen door nieuwe, effectievere, die je wél vooruithelpen. Er is een ommekeer voor nodig, een omslag in je doen, en vooral in je denken. Daarbij willen wij je heel graag helpen. Vertrouw ons; heb een beetje vertrouwen! Er zijn mensen, die het goed met jou voorhebben; niet heel de wereld is slecht! Je leek op de goede weg, de afgelopen maanden; je hebt de laatste tijd veel zelftherapieboeken aangeschaft … Mijn God, ook dat weet S_Irene al. Ze weten welke boeken ik koop. Ze spelen onder een hoedje met Kooyker en Donner en Scheltema, en krijgen gegevens toegezonden over mijn leesgedrag. … maar alleen met het doel, alles wat erin staat, te ontkennen, ontkrachten en belachelijk te maken. Je hebt er nu zelfs een parodie op geschreven. Ik voelde een steek in mijn ingewanden, die zich via mijn ruggengraat een weg naar boven baande, en na aankomst in de hersenen de impuls gaf tot een huivering over al mijn leden. Het klopte, wat S_Irene schreef. Maar die aflevering was nog helemaal niet verschenen. Sterker nog: hij stond nog niet eens in mijn computer! Ik had het artikel tijdens een treinreis in een opschrijfboekje gekalkt, en nog niet overgetypt. Hadden ze nu zelfs mijn notitieboekje gestolen? S_Irene had me nu zover, dat ik echt gealarmeerd was. Ik liep de trap af en tastte in mijn reistas, die aan de kapstok hing. Nee, het groene boekje zat er nog in, en de desbetreffende pagina’s waren er niet uitgescheurd, zoals ik even gevreesd had. Voor sommige verschijnselen moet je niet eens een verklaring willen hebben. Nu ik toch voor de kapstok stond, trok ik mijn jas maar aan en verliet het pand voor een lange wandeling in de avondschemering. Toen ik enkele uren later opnieuw achter mijn PC plaatsnam, moest ik vaststellen dat de spam van S_Irene nog steeds op mijn scherm stond. Had ik verwacht dat hij verdwenen zou zijn? Ik scrolde op en neer door de mail. Geen schreeuwerige reclames, geen plaatjes, alleen tekst. Tekst met een perfecte opbouw. Eerst de belofte van een beter leven, om mijn nieuwsgierigheid te prikkelen. Daarna een treffende, doch enigszins larmoyante beschrijving van mijn huidige leefomstandigheden, gevolgd door een mild vermaan over mijn eigen aandeel daarin, dat me over de streep zou moeten trekken om iets geheel nieuws te proberen. Onderaan de mail stond een link. Klik HIER om alles te weten te komen over de door S_Irene ontwikkelde methode. Je zult er geen spijt van krijgen, Frans! Je zult merken, dat zelfs je diepste wens in vervulling kan gaan. Wij weten precies wat die is, Frans; die is, dat… Het verbaasde me niet eens meer. Inderdaad, S_Irene kende zelfs mijn diepste wens, waarover ik nooit iemand iets verteld heb, en die ik hier beslist ook niet aan de openbaarheid zal prijsgeven. Ik wil alleen kwijt dat het niets te maken heeft met waar je denkt dat het mee te maken heeft. Een mens kan zich van alles wensen, op allerlei terreinen. Gedurende een halve minuut zat ik met ten hemel geheven handen achter mijn PC. Wat moest ik doen? Toen kwam ik tot een dapper besluit. Ik geloof niet in wonderen, zoals ik vorige week al geschreven heb. Bovendien reageer ik in principe niet op spam. Ik heb de mail gewist. Maar het zij toegegeven: de pink van mijn rechterhand heeft enkele seconden geaarzeld boven de delete-knop. Frans Mensonides (in een trein van Limburg naar hier) Aflevering gemist? Kijk in het overzicht van recente REFLEXXIONZZ! in de rechterkolom. Daar is ook te zien: de uitsmijter van Fris Spr!ts. Citaat uit een volgende aflevering: -“Ich heb nie zè reden hoert.” -“Toch en tüt, joa!” -“E baba oppe sjtö, sjtönt”. -“joa.” -[Wijst] “luxaflex!” -“joa, joa, luxaflex, sjön, hoh, hoh, hoh!” [lacht] Vorig jaar om deze tijd stond in REFLEXXIONZZ! De plaat was uitgebracht ter herinnering aan een revolutie in een Midden-Amerikaanse terreurstaat, die gunstig was geëindigd; dat wil vermoedelijk zeggen: met het over de kling jagen van alle vuige rechts-kapitalistische machthebbers. Aflevering 19; 17 juli 2002

Pasfoto: foto: Wim Scherpenisse Colofon REFLEXXIONZZ! biedt columns over openbaar vervoer en andere onderwerpen, reisverslagen, korte verhalen en geen gedichten. Dit digitale magazine verschijnt in de regel twee keer per week; wie elke maandagmorgen en vrijdagmiddag een bezoek aflegt, zal meestal wel iets nieuws vinden. Teksten: Frans Mensonides en/of Fris Spr!ts, tenzij anders vermeld. REFLEXXIONZZ! maakt deel uit van de opgeheven site De digitale reiziger, waarvan het archief nog toegang verleent tot alle tussen 1996 en 2001 verschenen artikelen. Wie op de hoogte gehouden wil worden van alle updates, kan zich aanmelden voor de nieuwsbrief Reiziger. Op- of aanmerkingen, opbouwende of afbrekende kritiek, benevens suggesties zijn welkom in mijn brievenbus. Vrijwel alle brieven worden door mij beantwoord, zij het meestal niet per kerende post. Anonieme of met schuilnaam ondertekende mails gaan linea recta de prullenmand in. Ik behoud me het recht voor, om ontvangen reacties te behandelen in REFLEXXIONZZ!, dat zal dan geschieden zonder naamsvermelding van de afzender. Overzicht meest recente REFLEXXIONZZ! Bokkenrijders en Braadworstmannen Drielandentocht (2) OV Reisverhaal- Zo. 13.07.2003 - - - - S/P/A/M/!!! Die vervelende reclame per e-mail - Do. 10.07.2003 - - - - Hoopjes in Lüttich Drielandentocht (1) OV Reisverhaal - Zo. 06.07.2003 - - - - Volgen Sportevenementen op TV - Do. 03.07.2003 - - - - Over dieselblikken, Jaap en de Coebel Leidse stadsdienst (2) - Zo. 29.06.2003 - - - - Ter ontnuchtering (kort verhaal) poen, en toch geen onderdak - Do. 26.06.2003 - - - - De sporen liggen er al De probleemlijnen van Noord-Holland OV Reisverhaal - Zo. 22.06.2003 - - - - Solstitium Media-hype: Middernachtzon in Holland - Do. 19.06.2003 - - - - Overzicht van ALLE verschenen afleveringen; 1998 - heden De uitsmijter, door Fris Spr!ts CBS becijfert: vergaderen in Nederland kost 37 miljard euro per jaar Zo'n kapitaal kun je beter vergaren dan ver-vergaderen! Ha, ha, hi, hi, ho, ho: allemaal even lachen om alweer zo'n flauwe, smakeloze woord-bak van Hollands kortste en kleinste columnist, ingehuurd van de goedkoopste krant van ons land: uw aller Fris Spr!ts © 2003, Frans Mensonides, Leiden 29 mid/272(54)/416(135)(60)/213,0(103,7)