Nieuwe reexx - Aflevering 130a DONDERDAG 14 AUGUSTUS 2003
Geen aflevering
Daarom bestaat deze aflevering uit niet meer dan een soundbitje over een popgroep waar je deze dagen niet omheen kunt (hoe graag je ook zou willen), en een toepasselijke gouwe ouwe. Die is geschreven in 2000, toen we een heel vroege hittegolf beleefden, in een zomer die ik me niet meer kan herinneren als overdreven warm.
* * *
Dit is het moment om er nog eens op te wijzen dat de huidige situatie (geen nieuwe aflevering van REFLEXXIONZZ!) binnenkort de normaalste zaak van de wereld wordt. Zoals ik een paar weken geleden al schreef, komt aan deze reexx op of rond 31 augustus 2003 een (voorlopig?) einde, omdat ik er de voorkeur aan heb gegeven, een in het slop geraakte studie Nederlands te gaan voltooien.
Je hebt na vandaag nog een stuk of vijf afleveringen tegoed; geniet ervan!
Frans Mensonides
Kantoorgesprek. Dramatis personae: een man met een das, een man zonder das en een vrouw. Later komen Jansen en Pietersen er nog bij.
$ Pffff!
- Niet te harden, gewoon!
& Pfoei, het lijkt wel, of het steeds maar warmer wordt!
$ Volgens mij - ik weet het niet hoor - maar volgens mijn gevoel is het vandaag wéér wat warmer dan gisteren, of zo.
& Ja, maar dat kan ook maar zo lijken, hoor! Want het is helemaal windstil vandaag...
- Geen zuchtje wind. Die bomen daar aan de overkant. Er beweegt geen blad, gewoon.
$ Gisteren na de middag had je echt zo'n lekker windje.
- Ja, heerlijk. Dat je even dat koeltje voelt; gewoon even een beetje frisse lucht.
& En dan hebben wij nog mazzel, dat we aan de oostkant zitten van het gebouw. Dan heb je die hitte 's-morgens, als het nog niet op het heetst van de dag is.
- Nee, laten we elkaar nou geen mietje noemen. We kankeren wel, maar ik ben dolblij, dat we lekker op kantoor zitten. Die jongens in de fabriek; die zullen zo langzamerhand wel op het kookpunt zitten, gewoon.
& Ik hoorde van v. Deutekom: het was gisteren 38 graden in de fabriek. Hij wist het, want hij heeft zo'n thermometer aan de muur. Daar keek hij op. Bloedheet.
- Toch is het nog niet zo heet als in die zomer van - wat was het - 1994 of '95.
& Nee, toen is Deutekom compleet helemaal niet goed geworden.
- Van de hitte, gewoon. Hij zei: ik zag ineens allemaal zwarte vlekken voor mijn ogen. Dat zei hij; dat was in dié zomer.
$ Ik snap ook niet, hoe jíj het uithoudt, met die das. Ik wordt al beroerd als ik er naar kijk, of zo.
- Ach, ik zie er graag netjes uit, gewoon.
& Pfoei, ik zal blij zijn als die hittegolf voorbij is. Ik kan al zo slecht tegen de hitte. En alles kleeft, alles plakt. Kom je thuis, kun je meteen onder de douche.
$ Jij hebt niks te klagen. Jij bent een vrouw.
& En??
$ Nou ja, als vrouw zijnde kun je een rok aantrekken, of een korte broek, of zo. Maar als man: nee hoor. Altijd in het lang. Ergens is dat best discriminatie, of zo.
- Maar zie jij jezelf nou in een korte broek lopen, hier op kantoor? Stelt dat er een bezoeker voor je komt.
(Jansen op).
- Hee, over een bezoeker gesproken. Jansen! Hoe gaat-ie, Jansen?
# Tja, wat zal ik zeggen. Heet. Het lijkt wel, of het alweer ietsje heter is dan gisteren. En bij ons komt na de pauze de zon erin. Ik ben in de pauze op een gegeven moment effe naar buiten gelopen. Maar daar word je ook niet kouwer van. Het is buiten nog heter dan binnen. Je kunt nog beter binnen zitten. Maar ik zit nou al een uur met de zon erin. En dan wordt het op een gegeven moment barstensheet. Dus ik denk op een gegeven moment: ik loop even binnen bij Vóórcalculatie. Jullie liggen nu in de schaduw. Ik zweet als os, gewoon niet lekker meer. Vanmorgen, voordat José er was, hebben we even alles tegen elkaar opengehad. Toen tochtte het wel een beetje door. Maar met José erbij kan ik dat niet doen.
(Pietersen op)
@ Nee, José is al ziek, als ze één luchtmolekuul voelt bewegen.
- Héé, Pietersen!
@Sorry, jongens, dat ik zo even soort van binnenval, maar het is bij mij echt niet te harden, op de vierde. Alle warmte blijft soort van hangen onder dat dak. Het lijkt wel een broeikas. Jezus, Christus, Jansen. Wat zweet jij zeg! Je kunt je overhemmetje wel uitwringen!
# Eigenlijk zit daar een bepaalde onrechtvaardigheid in. Stel nou het feit: je zit met tien man op een kamer. En er loopt er één tussen die niet tegen tocht kan. Die wordt er op een gegeven moment ziek van. Dan ontstaat dus de situatie, dat alle ramen dichtmoeten. Maar of een ander nou al stikt van de hitte!
& Ja, de één kan niet tegen de warmte, maar die zit wel te stikken en dat is niet eerlijk!
@ Ja maar Jansen, nou kun jij dus soort van zeggen: "ik heb recht op frisse lucht". Dat is een standpunt, OK. En jij gooit dat raam soort van open. Dat is bij José goed voor drie weken griep. Kun jij al d'r werk doen. Ben je soort van nog verder van huis.
& En nou schrijven ze in de krant: er komt een klimaatsverandering. Het wordt in de loop van de eeuw al maar heter.
@ Hou op, zeg!
- Och, jongens. Laten we nou niet al te hard klagen. We zijn niks gewend in dit land. Neem nou Afrika. Daar is het elke dag 40 graden, gewoon. Zouden ze daar ook iedere dag lopen te kankeren?
$ Nee, hè, hè. Daar wéten ze niet anders of het is kokendheet, of zo.
@ Want als jij nou naar Spanje gaat, Jansen. Jij zit elke juli in Spanje. Daar is het toch altijd ook soort van bloedheet?
# In Spanje is het anders. Daar heb ik nooit last van de hitte. Terwijl het daar elke dag zo'n graad of 38, 40 is. Maar ja, het is een droge hitte, hè. In dit land is het altijd meteen zo benauwd. Het is die vochtige hitte.
- Lekker, ik dacht gisteren: ik neem vrijdag een snipperdag. Lekker een dagje naar het strand. Ik met mijn verlofkaart naar Flipsen. Kan ik geen verlof nemen. Neemt die hufter zelf op vrijdag vrij, gewoon. Dagje naar het strand, hij wel.
$ Ja, de baas kan alles wel in de steek laten, of zo.
# Och, dat strand. Je staat drie uur in de file om er te komen; je kunt nerregens je auto niet kwijt en als je op een gegeven moment zin hebt in een lekker pilsje, dan krijg je de situatie dat ze je afleggen voor vier-vijftig.
& Heb je nou al iets gehoord over: ze gaan een tropenrooster invoeren?
- Ja, maar zo'n tropenrooster, dat is ook maar klooie, hoor!
# Hoezo?
- Nou, het is nogal lekker, om om half zes op te staan. Want wat heb je? Je gaat natuurlijk laat naar bed. Want je zit nog gezellig in de tuin, gewoon een biertje te doen met de buren...
$ Ja, want in je bed doe je toch ook geen oog dicht van die pesthitte...
& Pfoei, ik dreef er vannacht bijna uit. De lakens kun je wel uitwringen.
@ Eerst moet die hitte soort van het huis uit...
- ... dus je ligt om één uur, half twee op bed; je komt eerst gewoon niet in slaap, en na een paar uurtjes knorren: daar rinkelt die wekker alweer!
# Ja, dat is niet erg voor een nachtje; dat is ook niet erg voor twee nachtjes, maar stel nou het feit: dat gaat zo de hele week door, dan krijg je op een gegeven moment toch slaapgebrek. Dat je vrijdagmiddag achter je bureau zit van: godsamme, wat heb ik toch een slaap.
$ Plus je hebt dan, dat je dan maar tot twee uur hoeft te werken, of zo. Dat lijkt allemaal heel leuk, maar het betekent wel, dat je uitgerekend op het heetst van de dag in de auto zit.
# Ik denk gisteren, laat ik slim zijn en hem in de schaduw zetten van het gebouw. Wat denk je? Draait de zon....
@ Ja, dat zou soort van verboden moeten worden....
# staat dat ding de hele middag in de bloedhitte. Potjandosius! Het lijkt wel of ik tegen een muur aanliep. Ik dacht: het kan makkelijk 50 graden zijn. Dus ik kijk op een gegeven moment op dat thermometertje. Die stond helemaal voorbij zijn maximum, tegen dat dingetje aan. En zijn maximum is 45, dus, ik zei wel van 50, maar het kon natuurlijk net zo goed 55 of 60 zijn.
@ Zeg, het is soort van bijna drie uur. Waar hebben jullie de radio op staan?
& op de vensterbank.
@ Ja, dat zie ik. Ik bedoel op welke zender, of er soort van een weerbericht komt.
- Sky radio. Het nieuws is al begonnen, geloof ik.
$ Daar komt het weerbericht. Vlug, zet 'em harder!
Sky radio: "[...] en aanhoudend te warm voor de tijd van het jaar".
- # $ & @: Kreun!
Daar is ook te zien: de uitsmijter van Fris Spr!ts.
Aflevering 29; 15 augustus 2002
foto: Wim Scherpenisse
REFLEXXIONZZ! biedt columns over openbaar vervoer en andere onderwerpen, reisverslagen, korte verhalen en geen gedichten.
REFLEXXIONZZ! maakt deel uit van de opgeheven site De digitale reiziger, waarvan het archief nog toegang verleent tot alle tussen 1996 en 2001 verschenen artikelen. Wie op de hoogte gehouden wil worden van alle updates, kan zich aanmelden voor de nieuwsbrief Reiziger.
Op- of aanmerkingen, opbouwende of afbrekende kritiek, benevens suggesties zijn welkom in mijn brievenbus. Vrijwel alle brieven worden door mij beantwoord, zij het meestal niet per kerende post. Anonieme of met schuilnaam ondertekende mails gaan linea recta de prullenmand in. Ik behoud me het recht voor, om ontvangen reacties te behandelen in REFLEXXIONZZ!, dat zal dan geschieden zonder naamsvermelding van de afzender.
Hollands hectaren (5) Schokland - Zo. 10.08.2003
Soundbite:
Doctor please, some more of these
"Life's just much too hard today,"
Hey!
Volledige tekst: klik hier.
Neem die keer in 1964, toen ze optraden in het Kurhaus in Scheveningen, en de over-enthousiaste fans het gebouw nog net niet tot de grond toe afbraken. De stoelen vlogen door de lucht, er klommen allerlei lieden op het podium die er niet thuishoorden, de politie legde de gummilat erover en het concert werd na niet meer dan drie of vier nummers beëindigd.
Ook in 2003 gebeurt er wat, als de Stones komen. Er gebeurde al wat op voorhand; er was een heuse komkommertijd-rel rond het Havenbedrijf Rotterdam, dat gratis kaartjes voor de Stones-optredens ter beschikking stelde aan politici die ze zelf wel zouden kunnen betalen. Veel sympathieker zou het geweest zijn om ze aan arme bijstandsmoeders uit te delen, vind ik.
En het gebeurde, dat ik afgelopen maandag in de lunchpauze op de Haagse Grote Marktstraat liep, en een jongeman van omstreexx 17 jaren mij een vette worst voorhield in de vorm van twee gratis Stones-kaartjes. Ik ging er natuurlijk niet op in; ik ben tegenwoordig weliswaar een zelfverklaarde retro-popjournalist, maar hoef die herrie beslist niet life te horen. Bovendien: “there’s not such thing as a free lunch”, zoals ze in Amerika zeggen; zeker niet in een lunchpauze. Ik moest vast lid worden van een boeken- of platenclub, of zoiets, om die kaarten in mijn bezit te kunnen krijgen.
De jongeman bleef aandringen, en me over een afstand van vele hectometers stalken, dus ik draaide me om, en zei: “Luister nou eens even goed naar me, knul. Ik was een fan van de Beatles, - die naam zal je vermoedelijk niet veel zeggen - en een fan van de Beatles maak je echt niet blij met een kaartje voor een Stones-concert!”
Natuurlijk is het onzin wat ik zei. Zoals blijkt uit deze link , stonden de Beatles en de Stones beslist niet als aartsvijanden tegenover elkaar. Sterker nog: een van de eerste hits van de Stones is geschreven door de Beatles. Het nummer heet I Wanna Be Your Man, en heeft een tekst waar je steil van achterover slaat, zo diepzinnig.
Natuurlijk waren er wel verschillen. De muziek van de Stones was geworteld in blues en ruige rock’n’roll, terwijl de Beatles mede-vormgevers waren van de soms wat al te zoetgevooisd klinkende Mersey-beat. De fanclub van de Beatles bestond voornamelijk uit kostschoolmeisjes en hun moeders, waar de Stones vooral @working class heroes waren. Ook qua tekst tapten de Stones uit een ander vaatje dan hun concullega’s uit Liverpool. Dat blijkt alleen al uit titels als Paint it Black, 19th Nervous Breakdown en I Can Get No Satisfaction.
Mothers Little Helper klonk me vriendelijker in de oren, toen het in 1966 in de hitlijsten stond. Ik begreep de Engelse tekst natuurlijk nog niet, en mijn moeder beriep zich bij Stones-nummers meestal op onverstaanbaarheid, maar het zou vast en zeker gaan over een aardig kind dat zijn moeder graag hielp - een ander soort kind dan ik. Toen ik het nummer jaren later terughoorde, bleek het echter te handelen over een aan peppillen verslaafde huisvrouw, die ten onder dreigde te gaan aan een overdosis.
Mothers Little Helper is een wat jammerend gezongen nummer, met steeds die jankende sitar ertussendoor. Maar er klinkt, nu ik de tekst begrijp, ook een naar soort sadisme in door, en in ieder geval weinig consideratie met een door man en kinderen geplaagde huisvrouw.
Ik ben, zoals gezegd, geen ware Stones-fan. Oh, ik vind dat ze best een paar aardige nummers gemaakt hebben, waaronder ook het soundbiteje van vandaag, over dat trieste geval van menopauze. Maar ik zou er geen één in mijn persoonlijke top 25 zetten.
En hoe liep nu de woordenwisseling af met die jongen op de Grote Marktstraat, die aan mij die zogenaamd gratis kaarten wilde slijten? Hij ontstak in toorn, trok een prutlip a la Mick Jagger, en neuzelde me achterna: “What a drag it is getting old!”
Daar wist ik niets op terug. Ik heb maar gauw een paar pilletjes genomen, om de tweede helft van mijn kantoordag door te komen.
Premier Godett van de Antillen krijgt hulp van haar broer
Omdat zij het alleen niet kAN TILLEN!
Lees ook de "soundbite" in de rechterkolom!
Geen aflevering
Wegens omstandigheden (lekker vaag!) is de voorgenomen donderdag-aflevering van REFLEXXIONZZ! dwars door de deadline gegaan. Met andere woorden: hij is niet af, en hier zit ik, met lege handen.
Voor de tijd van het jaar
(eerder gepubliceerd op 14 mei 2000)
Aflevering gemist? Kijk in het overzicht van recente REFLEXXIONZZ! in de rechterkolom.
Citaat uit een volgende aflevering:
"Kijk uit mensen, hij wil ervandoor; houd hem tegen!", riep de man met het lawaaierige wielrenshirt.
Vorig jaar om deze tijd stond in REFLEXXIONZZ!
Weet je, waardoor die ramp laatst op die luchtvaartshow is veroorzaakt? Door ruimtewezens.”
Pasfoto: 
Colofon
Dit digitale magazine verschijnt in de regel twee keer per week; wie elke maandagmorgen en vrijdagmiddag een bezoek aflegt, zal meestal wel iets nieuws vinden.
Teksten: Frans Mensonides en/of Fris Spr!ts, tenzij anders vermeld.
Overzicht meest recente REFLEXXIONZZ!
- - - -
1975 (II) Temidden van Nieuwe Vrijgestelden - Do. 07.08.2003
- - - -
Waterloo vinden, en stilte Op pad in en om Brussel OV Reisverhaal - Zo. 03.07.2003
- - - -
1975 (1) Een progressieve speelzaal in de linkse kerk - Do. 31.07.2003
- - - -
Halverwege zenit en nadir Met MTI door Zuidwest Drenthe - OV Reisverhaal - Zo. 27.07.2003
- - - -
Buikpijn ...is geen goede inspiratiebron - Do. 24.07.2003
- - - -
Dit heeft Nuth Drielandentocht (3) OV Reisverhaal - Zo. 20.07.2003
- - - -
S/P/A/M!!!! - Het vervolg - Een heel bijzondere mail - Do. 17.07.2003
- - - -
Overzicht van ALLE verschenen afleveringen; 1998 - heden
Soundbites of the Sixties (43)
Nummer: Mothers Little Helper
Uitvoerende Artiest(en): Rolling Stones
Tekst: Mick Jagger en Keith Richards
Jaar:1966
Veronica Top veertig: nr. 7
Radio 2 top 2000: nr. Niet geklasseerd
Outside the door, she took four more
What a drag it is getting old
I hear ev'ry mother say
The pursuit of happiness just seems a bore
And if you take more of those, you will get an overdose
No more running for the shelter
of a mother's little helper
They just helped you on your way,
through your busy dying day
Ze komen!; ze zijn er al, als je deze woorden leest: de Rolling Stones, een gezelschap goed-geconserveerde (bijna)-zestigers, in ons land voor een tournee van zes dagen. Als die jongens hier zijn, dan gebeurt er meestal wel wat.
De uitsmijter, door Fris Spr!ts
© 2003, Frans Mensonides, Leiden
33 mid/279(61)/423(142)(67)/228,6(119,3)