De digitale reiziger presenteert:

Uithof, Overvecht, Lunetten en Dukenburg

Roland van Duin uit Heerhugowaard stond zeer vroeg op om een ochtendspits mee te maken op het traject Utrecht CS - Utrecht Uithof / AZU.

Toch sta ik op. Om 10 voor half zeven zit ik in de intercity, op weg naar Utrecht CS. Deze eerste, eigenlijk best wel laat voor een eerste, trein uit Den Helder, ICM, is redelijk gevuld. Bij het Amstelstation komt de koffieservice langs, en ik neem een bakje en een broodje. Waarom begint deze service niet al in Alkmaar ?

Te Utrecht aangekomen, begeef ik mij naar het Stadsbusstation. Ik ben van plan lijn 12s naar De Uithof te nemen. Op deze hoogfrequente lijn (elke 3 minuten in de spits) naar het Academisch Ziekenhuis / Militair Hospitaal rijden naar ik vernomen heb dubbelgelede bussen. Deze wil ik wel eens zien. Ik ken wel de dubbelgelede trams te Amsterdam, en enkelgelede bussen kom je overal in het land wel tegen. Maar dubbelgelede bussen heb ik nog nooit gezien.

Tot mijn teleurstelling lees ik in een infovitrine dat afgelopen zaterdag juist de beperkte zomerdienstregeling is ingegaan. Lijn 12s rijdt in deze periode niet, er rijdt wel een vervangende lijn 12. Deze rijdt elke 4,5 minuut, zo lees ik later in de dienstregeling.

Ik besluit om, zoals het affiche adviseert, eerst een dienstregelingsboekje te kopen, voor drie gulden. De dame aan het loket geeft het boekje echter gratis mee! Zo, mijn eerste voordeeltje vandaag is binnen!

Er komt een lijn 12 aan, dit is echter slechts een enkelgelede bus. Ik besluit de bus de bus te laten, en te wachten op de volgende. Echter, ook enkele volgende zijn enkelgeleed. Tenslotte stap ik toch maar in een aankomende lijn 12 te stappen. Enkele mensen posteren zich voor de achterste deuren, maar de chauffeur houdt de deuren stijf dicht. Later zie ik tot mijn verbazing dat het hier wel gebruikelijk is om via de achterdeur naar binnen te gaan, chauffeurs openen notabene zelf alle deuren als de bus (leeg) aankomt. Ik vraag mij af hoe hoog het zwartrijderspercentage hier is...

De bus zit behoorlijk vol, er hoeven echter geen mensen te staan. Er staan weliswaar mensen, maar je, je hebt altijd mensen die niet naast iemand anders durven te zitten.

Het schiet niet echt op met de bus, bij de meeste haltes stappen er enkele mensen in of uit, en ook de verkeerslichten helpen niet echt mee. Bij De Uithof aangekomen, is de bus nog maar halfvol en bij het eindpunt stappen maar een handjevol mensen uit. De bus gaat meteen weer terug, niemand stapt echter in. Dat is gebruikelijk in het spitsvervoer, volle bussen in de ene richting, en vrijwel lege bussen in de andere richting.

Brutaal besluit ik gewoon met de stroom mee de AZU binnen te lopen. Het is een enorm complex, met zelf geldautomaten en een postkantoor! Ik ben hier ooit 1 keer eerder geweest, als militair bij het militair hospitaal, voor een medische keuring. Dat was in de periode dat de streekbussen buiten de spits staakten, het was nog een heel gedoe om mijn treintaxikaartje toen te declareren.

Ik heb het echter gauw gezien, ik heb hier niets te zoeken, en heb het gevoel dat het personeel hier dat idee ook over mij heeft.

Ik pak lijn 11 terug naar CS, een gelede bus, welke gedurende de gehele rit niet meer dan 4 passagiers zal vervoeren. Wegens de bouw van een busbaan aan de Lange Viestraat wordt de bus in de binnenstad omgeleid, en omdat dat gaat door drukke, smallere straten, zorgt dit voor een behoorlijke vertraging. Er staat een flinke file, met ook een hoop bussen voor en achter ons. Uiteindelijk rijden we weer. Kennelijk is de omloop danig in de war geschopt door de verkeerschaos want in de tegenrichting zie ik dat op lijn 12 van alles wordt ingezet, niet gelede bussen, en zelf een soort servicebusje doen nu dienst. Veel reizigers moeten staan.

Precies een uur nadat ik hier vertrok, ben ik weer terug op het stadsbusstation.

Op het station aangekomen vertrekken de gelede bussen direct weer als lijn 12, er gaan er zomaar drie achter elkaar. Natuurlijk is alleen de voorste enigszins gevuld, de andere zijn leeg...

Ik moet nog even een busboekje kopen bij de Vervoerswinkel op het streekbusstation. In de gang hierheen musiceert een oude zwerver op een mondharmonica. Tot mijn schrik blijkt de inhoud van mijn portemonnee niet toereikend om het busboekje (f 3,25) te betalen, en met het schaamrood op mijn kaken, verlaat ik de winkel. Eerst geld halen. Gelukkig is er een giromaat in de stationshal. Ik ben direct aan de beurt en kan alsnog het boekje kopen. Glimlachend overhandigt de dame van de OV-winkel mij het boekje.

In de gang naar de stationshal heeft de zwerver inmiddels ruzie gekregen met een andere muzikant die zijn stekkie claimt. Logisch, iedereen wil wel op zo'n toplocatie musiceren. De nieuwkomer heeft een grotere bek dan de grijsaard, en deze laatste druipt teleurgesteld af.

Tijd voor koffie in de stations restauratie. Hier bestudeer ik eerst even de GVU stadsdienst.

Vervolgens ga ik met de trein naar Utrecht Overvecht, even de WIZZL bekijken, de NS-supermarkt waar je zelfs treinkaartjes kunt kopen. De wanden zijn hier nog steeds onbetegeld. Voor de winter werden die verwijderd omdat deze door een verkeerde lijm los zouden kunnen raken, zo is er te lezen op een bord. Het bord belooft tevens dat in het voorjaar nieuwe tegels zullen worden geplaatst. Het is inmiddels echter zomer.

Ik koop een koffie en een krentenbol in de WIzzl, vreemd, hier kost de koffie weer 2 gulden, in Utrecht CS is het 2,50, en op de meeste andere stations is het 2,25. Ik begrijp hier niets van.

Buiten op de trap, in het zonnetje neem ik even een pauze. Bij de halte van lijn 1 en 30 zijn enkele mensen met elkaar in heftige discussie over het aantal benodigde strippen naar de Uithof. Voor de zoveelste keer leg ik het systeem aan de mensen maar een mevrouw is kennelijk niet overtuigd, want "ik vraag het wel aan de chauffeur." Ook goed denk ik, en stap in de gelede lijn 1 naar Lunetten en blijf zitten tot het eindpunt. Onderweg zie ik dat aan de Lange Viestraat inderdaad wordt gewerkt, grote graafmachines doen hun werk. Een jongen met een rugzak en twee enorme koffers stapt in en blokkeert het hele gangpad hiermee, vooral voor bejaarden met het bekende boodschappenwagentje.

Te Lunetten stap ik op de trein naar CS, slechts twee keer per uur een trein hierheen, wat een verschil met Overvecht waar door de weeks 6 treinen per uur naar CS rijden.

Op het perron op het Centraal Station hoor ik iets tikken aan het plafond. Het klinkt als vonken, zoals bij een kortsluiting. Ik zie echter niets, behalve TL-buizen. Ik attendeer een toevallig passerende conducteur hierop, maar deze heeft kennelijk te vaak bij de sluitfluit gestaan, want hij hoort het niet. Dan houdt het op, denk ik, maar uiteindelijk hoort hij het ook. Vervolgens komen de verhalen over treinkapingen en bommelding los. Ik suggereer dat het misschien een kortsluiting is, met de grote stroomstoring van vorige week, waardoor Midden Nederland enkele uren zonder stroom zat, in het achterhoofd. De conducteur weet dat de oorzaak nog steeds niet is gevonden. Ik wijs naar boven: "misschien was dit wel de oorzaak!" Lachend vervolgen we beide onze weg.

Ik heb Utrecht wel weer gezien. Eigenlijk heb ik helemaal nog niets gezien, alleen nog maar stations en bussen, maar ik heb nu even geen zin meer, misschien vanmiddag. Ik stap op de intercity naar Eindhoven. Het blijft een gek gezicht, een dubbeldeks rijtuig tussen ICR. Toch doen ze als fietsenrijtuig goede diensten, al heb ik helaas niet gezien hoeveel fietsen vervoerd werden.

In 's Hertogenbosch stap ik uit. Het station zit eruit als door een bomaanslag getroffen, van de overkapping zijn alleen nog de spanten en palen aanwezig. Nadere bestudering leert dat het echter nieuwe spanten zijn, en er is ook een gloednieuwe roltrap. De treden glanzen nog zo mooi, het is jammer dat die altijd zo snel vuil worden. Ik maak een korte wandeling rondom het station om te zien hoever het met de verbouwing staat. Nou voorlopig duurt het nog wel even.

Ik bedenk mij dat het al weer een hele tijd geleden is dat ik het lijntje Den Bosch - Nijmegen heb bereden en neem plaats in de dubbele dubbeldekker naar Zwolle. In Oss stap ik uit, en ik heb direct spijt. Wat doe ik hier?

Gelukkig, de volgende trein gaat over 18 minuten.

In Nijmegen Dukenburg wil ik wel even uitstappen, het ziet er hier erg ambitieus uit. Ook hier heeft het WIZZL-virus toegeslagen, al is deze wel een stuk kleiner dan in Overvecht. Ik heb vandaag wel weer genoeg koffie op, en koop niets.

Het busstation heet geen Dukenburg meer, maar Brabantse Poort. Dit is een zeer modern busstation, met elektronische bestemmingsaanwijzers boven de perrons. Alle aanwijzers vermelden dezelfde bestemming: BUITEN WERKING.

Ik neem lijn 9 naar het Centraal Station. Dit blijkt een flinke omweg te zijn, nouja, zo zie ik nog wat van de omgeving. Ook hier wordt verbouwd, het stads- en streekbusstation worden samengevoegd geloof ik.

De dienstregeling naar Roermond is weer volgens spoorboekje, ik zie althans geen affiches meer over de tijdelijke dienstregeling ivm de ombouwwerkzaamheden. Ik heb echter geen zin om 20 minuten te wachten op de trein naar Roermond. Weer een dubbeldekker voert mij naar Arnhem. Verdorie, ik moet alweer geld uit de automaat halen, hoe kan dat nou? Drie gekoppelde buffels staan glimmend in de zon te wachten op vertrek naar Winterswijk. Ook hier schijnen de problemen eindelijk opgelost te zijn.

Ook dit zit er voor vandaag niet meer voor me in, ik wil op tijd thuis zijn en neem de intercity naar Den Helder.

In de trein spreekt een vrouw achter mij er schande van dat een zakje borrelnootjes 2,50 kost. In de winkel kosten ze 35 cent, aldus de mevrouw die ze zojuist samen met een blikje fris voor vijf gulden bij de railcatering heeft gekocht. Dit stond op het karretje als aanbieding vermeld. De steward vertelt als verdediging dat een blikje fris in de winkel ook maar 75 cent kost en bij hem 2,85. De vrouw neemt uiteindelijk genoegen met de uitleg van de steward dat hij het zelf ook wel duur vindt maar er niets aan kan doen. "Dat bepaalt de firma, ik kan daar verder niets aan doen."

Even na half vijf ben ik terug in Heerhugowaard en ben net op tijd thuis,

voordat het begint te gieten

Roland van Duin

juli 1997.

Naar Homepage DE DIGITALE REIZIGER