50 jaar ik; tien jaar Thuispagina van Frans Mensonides

Gedurende de laatste twee maanden van dit jaar presenteer ik op deze plek een bescheiden reeksje stukjes rond twee jubilea: mijn vijftigjarig bestaan en het tienjarig bestaan van deze website. Het laatste is bijzonderder dan het eerste. Vijftig worden is niet verschrikkelijk verdienstelijk; als je het geluk hebt, dat je niet op jeugdige leeftijd bent komen te overlijden, breekt op een goede of kwade dag onvermijdelijk het moment aan dat je je halve eeuwfeest kunt vieren. Al eerder dit jaar heb ik de lezer deelgenoot gemaakt van mijn gemengde gevoelens omtrent die gebeurtenis, maar aan de andere kant is het gewoon een dag die komt en voorbijgaat, als elke andere, en wordt de mens iedere dag een dag ouder, en niet in een klap tien jaar.

Bijzonderder is het feit dat ik in 1996 al een website had, toen het woord ‘blog’ nog moest worden uitgevonden en lang niet iedereen zelfs ook maar wist, wat Internet precies wàs. Al even bijzonder is het feit dat die website al die tien jaar onophoudelijk in de lucht is geweest, zij het onder verschillende namen, op verschillende URL’s, bij verschillende providers en zij het dat ik die site niet altijd even fanatiek heb bijgehouden.

Weinig mensen hadden een homepage, in 1996. Toen ik een jaar eerder een Internet-starterspakket aanschafte, zag ik aanvankelijk niet veel in het nieuwe medium. Je kon er ook niet veel mee, toen. In 1995 zat ongeveer 1% van ons volk op Internet. Dat betekende bijvoorbeeld, dat je met vrijwel niemand kon e-mailen. En ook surfen was een stuk minder nuttige en spannende aangelegenheid dan thans. Wat moest je opvragen? Weinig bedrijven, instanties, verenigingen, stichtingen en particulieren hadden al een website.

Het tempo was hemeltergend laag, in die pioniersjaren. Je ging het web op met een 14.4-modempje; ik zie nog mijn ouwe, trouwe Tornado met zijn rode lichtjes staan te knipperen. Tornado, daarbij denk je aan iets heel snels en wervelends; een misplaatste merknaam. Ook de infrastructuur van de providers was traag, eigenlijk al niet eens berekend op die eerste golf van internetpioniers. ‘De digitale snelweg’, ook zo´n misplaatste kreet. Als je iets groots opvroeg, een plaatje van een paarhonderd kilobyte bijvoorbeeld, kon je met een gerust hart gaan afwassen; als de vaat gedaan was, stond het misschien compleet op je scherm. En die telefoonmeter maar tikken. Flash-presentaties, video’s, geluidsfragmenten, PDF’s van honderden pagina’s, downloaden van software: het lag allemaal nog ver in de toekomst.

Ik had een schijfruimte van een halve MB tot mijn beschikking; net genoeg voor een tiental armetierige fotootjes. Dreamweaver en dat soort pakketten bestond nog niet; ik schreef mijn eerste pagina’s simpelweg in HTML-code. Er kwam toen handige share-ware beschikbaar waarmee je een Word Perfect-document met behulp van een makro kon omzetten in HTML; het lijkt wel of ik het heb over 1906 in plaats van 1996.

Uit die tijd stamt dus mijn homepage. Heel in het begin van 1997 ontstond mijn eerste OV-reisverhaal van enige lengte en betekenis; een genre dat altijd mijn handelsmerk is gebleven. Dat eerste verhaal (afgezien van een paar vroege pogingen in 1996) is nog na te lezen; eigenlijk alles is dat nog, al heb ik geen totaaloverzicht. Pas in 2005, na anderhalf jaar geen updates verzorgd te hebben, begon ik onder mijn eigen domeinnaam, waarop ik nu te vinden ben op het WWW. En pas in datzelfde jaar verruilde ik mijn 56K-modem voor de kabel.

Dank zij het medium Internet zijn de laatste tien jaren van mijn halve eeuw uitstekend gedocumenteerd (althans wat ik erover kwijtwilde, want daar ben je nog altijd zelf bij). De eerste tien jaar van mijn leven zijn dat daarmee ook, want ik ben er in columns en (reis)verhalen een paar keer op teruggekomen. Deze reeks bestaat uit een paar nieuwe dingen over mijn prille jeugd, en een paar oude verhalen die ik van mijn eigen site geplukt heb, en in een nieuw jasje en soms met enige wijzigingen en aanvullingen zal herpubliceren. Dat alles louter voor eigen genoegen, wie het lezen wil, die leze! De reeks begint met een verhaal over mijn geboortedag.

Frans mensonides
2 november 2006

© Frans Mensonides, Leiden, 2006