Metrobrandje op dinsdag 23 november 1999

Door Chris Turksma
Het was een heerlijke middag. Lekker dik aangekleed eventjes naar Amsterdam voor het inkopen van Sinterklaas kado's. Tenminste...dat was het plan. Ik nam 's-middags vanaf mijn woonplaats Blaricum de Interliner naar Amsterdam. Lijn 348, waarvan ik het nog steeds vreemd vindt dat de bestemmingsfilm Huizen aangeeft, terwijl het eindpunt aan oostelijke zijde van deze lijn toch echt in Blaricum ligt. Okee....Blaricum-Bijvanck dan. Ik ben opgegroeid in deze buurt en weet dat de gemeente Huizen al jaren geleden (de jaren 70) verwoede pogingen heeft gedaan om de nieuwbouwwijk "de Bijvanck", die op het grondgebied van zowel Huizen als Blaricum ligt, in te lijven. Als Huizen nu "de Bijvanck" er bij krijgt (met zo'n 2000 inwoners), dan krijgt Blaricum er het 'Huizerhoogt' voor terug. Een leuke ruil, want het 'Huizerhoogt' heeft slechts een kleine 150 inwoners. Ja....de gemeente Blaricum is ook niet gek, dus...het ging allemaal niet door.

Dus....ik nam Interliner 348 naar Amsterdam Amstelstation. De bus is (zoals bijna altijd) ruim op tijd. De vijftien-meter Interlinerbus (de 5768 voor de liefhebbers) vertrok met één passagier aan boord, ik dus. Maar van lieverlee kwamen er toch nog een aantal reizigers bij. In de spitsuren kan de Interliner op een zeer behoorlijk aantal reizigers rekenen. Vooral in het woon- en werkverkeer zitten de bussen vol. Maar nu....op deze middag, welrekend 7 passagiers, waarvan meer dan de helft pas ingestapt zijn bij Ziekenhuis Gooi-Noord.

Bij Muiden is net de Vechtbrug opengegaan, dus een file op de A1. De chauffeur omzeild de file door de busbaan te nemen en bijna vooraan in de file weer aan te sluiten. Toch maar goed dat de busbaan er is.

Veertig minuten na vertrek uit Blaricum-Bijvanck komen we op het Amstelstation aan. Hier pak ik de metro en laat me vervoeren naar Nieuwmarkt. Via China Town, de Nieuwendijk, de Dam, de Kalverstraat, de Heiligeweg verzeil ik om half vier in de April, in de Reguliersdwarsstraat voor een kop koffie. De tassen met kadootjes beginnen nu toch wel zwaar te worden, dus zo langzamerhand tijd om weer huiswaards te keren. Ik doe nog wat kleine inkopen bij meneer Vroom en meneer Dreesmann en loop rond kwart voor vijf naar het Waterlooplein. Ik doe dit meestal lopend, want om voor het kleine stukje vanaf de Munt de tram te nemen...nee, laat mij maar lopen.

Onderweg kijk ik naar de overvolle trams. Zou iedereen opeens de tram nemen in Amsterdam ? Zelfs de 'mager bezette' Circle tram 20 is nu propvol. Ja...zelfs staanplaatsen. Niets vermoedend loop ik door naar het Waterlooplein. Goh....hier zijn de haltes ook al overvol. Héé‚....wat vreemd, de hekken van de metro zijn gesloten. Nog steeds heb ik niets in de gaten en steek over naar de andere zijde van de weg. Ook hier zijn de hekken dicht. Maar....verderop staat een busje van het GVB, de ondersteunende taken....tenminste, zo heete dat vroeger. Het heeft nu geloof ik een nieuwe naam, maar die wil me nu niet te binnen schieten.

Ik klop op het raampje en een bereidwillige GVB-medewerker laat zijn boterham zakken. Ik vraag wat er aan de hand is, maar volgens mij heeft hij weinig zin om mij iets te vertellen.

Met zijn vrije hand wijst hij naar een groepje roodbejaste GVB-ers aan de andere kant van de weg, bij de ingang van de metro. Goh...daarnet stonden die er nog niet.

Okee...ik stap weer de weg over en kom nog haast onder de voorbijrazende lijn 14, en klamp één van de medewerkers aan. "Tsja meneer.....er is een brandje geweest in een transformatorhuisje bij de Spaklerweg, en nu rijden er helaas geen metro's". Oh oh...wat nu ?

Ik moet toch echt naar het Amstelstation om mijn bus te pakken. Ik kijk op mijn horloge, de bus van 17.41 uur kan ik wel vergeten. Naast mij staat een 'bekakte vrouw' van middelbare leeftijd zich bijzonder op te winden. "Beste man....ik moet het AMC...straks kom ik te laat voor het bezoekuur". Met de bekende Amsterdamse humor legt de GVBer uit dat het maar twee-en-een-half uur lopen is naar de Bijlmermeer. Hierop ontsteekt de bekakte madam in een scheldkanonade. "Het is een schande....ik neem nooit meer het openbaar vervoer !".

Alles wordt uit de kast gehaald....Amsterdam, poep op de stoep, de junks, de rommel, het stadsbestuur en zelfs de 'gekleurde medemens'. Oeps....ik zie een kwaad gezicht van een andere GVBer (een Surinaamse mevrouw) onze kant op kijken. Kakmadam is kwaad en roept : ïIk heb de gehele dag hard gewerkt, en nu moet ik door jullie onkunde (wijzend op de GVBers) ook nog eens te laat in het ziekenhuis arriveren...?". Geduldig kijkt de GVBer in onze richting en zegt : "Mevrouwtje....ik had dienst tot vanmiddag half drie....het is nu bijna half zes...ik had nu thuis aan de spruitjes kunnen zitten....en u hoort mij toch ook niet klagen?".

Iets verderop staat een GVBer een groepje toeristen uit te leggen hoe ze naar het Amstelstation moeten komen. Hoogstwaarschijnlijk opweg (te zien aan de vele rugzakken) naar de Eurolines bussen. Eerst hier de tram naar het Rembrandtplein, dan met lijn 4 naar het Victorieplein en dan met lijn 12 naar het Amstelstation....en dat midden in de avondspits. Nou ga d'r maar aan staan met je rugzakken en koffers.

Maar ja...ik moet (met mijn vele Sinterklaaskadootjes) ook naar het Amstelstation. Ik besluit, geheel op eigen initiatief toch maar een alternatieve route te nemen. Met lijn 14 reis ik naar de Wijttenbachstraat en stap daar over op lijn 37 naar het Amstel. Toch vindt ik het vreemd dat niet meer mensen op deze gedachte zijn gekomen, want behoudens mijzelf ontwaar ik slechts ‚‚n jongeman die dezelfde route neemt. In de bus komen we in gesprek. Hij moet nog (helemaal) naar Vinkeveen. Als we bij het Amstelstation aankomen wens ik hem veel sterkte met het vervolg van zijn (langdurige) reis. Volgens mij berekening zou hij eerst de pendelbus moeten nemen om bij Holendrecht te komen, en aldaar lijn 126 moeten pakken. De jongen zucht...en ik zie hem denken (hij moest naar een cursus) om weer huiswaards te keren.

Bij het Amstelstation is het een puinhoop. Bussen rijden af en aan. Pendelbussen die de vele duizenden metropassagiers naar de Bijlmermeer zullen brengen zullen hier vertrekken. Ik ontwaar een aantal vreemde buslijnen, die normaliter niet eens in de buurt van het Amstelstation komen, zoals o.a. lijn 59. Verder rijden er gewone bussen, gelede bussen, touringcars (van Connexxion Tours uit Haarlem Waarderpolder). Ook op het 'lijnfilm' front is het een ratjetoe. Ik zie bussen rijden met 'lijn 18 Holendrecht', 'lijn 66 Tramdienst', 'lijn 53 Bijlmermeer'. De pendelbussen staan her en der opgesteld c.q. rijden af en aan. De halte waar mijn bus vertrekt (naast het plantsoentje voor het station) is regelmatig geblokkeerd door pendelbussen en personenauto's van halers en brengers. Het is druk....zeer druk. Overal lopen GVBers en Connexxionners (hoe schrijf je dat eigenlijk?) heen en weer met portofoons en mobiele telefoons. Jammergenoeg is mijn bus (die van 18.11 uur) net weg en ben ik gedwongen om weer een halfuurtje te wachten. Ach....ik ben nu toch al een uur te laat, dus ik vlucht de hal van het station in. Thuis geen zin meer om te koken, dus dan maar de Pizza Hut bezocht.

Al etend loop ik weer naar buiten om maar niets van het openbaar vervoer te missen. Ik hoor een Connexxionner, via zijn portofoon, onderhandelen met de CVL. Zou het mogelijk zijn om lijn 157 via de Bijlmer te laten rijden ? Daarna de mededeling dat de metro's weer voorzichtig beginnen te rijden tussen Bijlmermeer en de v.d. Madeweg. Nou ja....daar hebben de vele honderden reizigers hier op het Amstelstation toch niets aan.

Ik ben moe en ik wil naar huis. Rond kwart voor zeven komt mijn bus (te laat) aanzetten. Deze keer is het de 5769. Wonderwel zijn er slechts een kleine 15 passagiers. Vreemd.....of zou het nieuws uit Amsterdam ook al elders zijn doorgedrongen en heeft iedereen een alternatieve route genomen ? Effin...ook op de terugreis naar de Gooise Matras was het kommer en kwel. Een file op de A1 tussen Diemen en Muiden, dan nog een file tussen Bussum en Gooi-Noord. Met ruim een kwartier vertraging komen we aan in het Gooi.

Ik had gedacht om rond 18.30 uur weer thuis te zijn, maar dat werd uiteindelijk pas 19.50 uur. Kortom....een heerlijke dag !

Chris Turksma


Meer van Chris Turksma: Een rondje randstad ; december 1998