Let op het kind dat bobbels blaast,
En ziet hoe zeer het is verbaasd,
Omdat het opgedreven kwijl
Alleen maar duurt een korte wijl
(Jacob Cats; uit "Houwelick")
Het bovenstaande niet al te smakelijke citaat kun je moeilijk met iets of iemand anders verbinden dan met de Minister van Verkeer en Waterstaat. Immers: er is geen enkele andere functionaris in de Nederlanden, die zich zo graag bezighoudt met het blazen van bobbels in Catsiaanse zin. Het lijkt inherent aan de functie. Neelie Peper Smit Kroes deed het; Hanja Piranha deed niets liever en Jorritsma, die lustte er wel pap van: de zeep- of spuugbel, ofwel de op niets gebaseerde ferme uitspraak in de pers.
Die drie ministeressen dachten elk op hun beurt: als de journalisten nu maar over me schrijven, en de mensen maar over me praten, dan valt het niemand op dat ik zelf in feite helemaal nooit iets verstandigs zeg. Gedrieën vormden zij een dankbaar tegenvoorbeeld voor de stelling, dat de wereld er beter zou uitzien als hij door vrouwen bestierd werd.
Ook zij van Netelenbos heeft er een handje van. Ik wil op deze plaats geen uitputtend overzicht geven van alle als een tang op een varken slaande nonsens die Netelenbos sedert de jaarwisseling alweer heeft uitgekraamd in de pers, maar één uitspraak wil ik gaarne aan een nadere beschouwing onderwerpen.
Netelenbos verklaarde enkele weken geleden - toen ze de klok had horen luiden over
ongewenste agressiviteiten in het OV - dat de stations van Utrecht, Amsterdam en Rotterdam
voortaan maar afgesloten moesten worden met tourniquets. Deze zouden alleen hun poorten
nog openen voor reizigers, in het bezit van een chipcard. Zij liet zich nog verder meeslepen.
Heel het openbaar vervoer toegankelijk met één chip-knip; wie zo'n knip niet heeft, heeft niets
op een station te zoeken en komt er dan ook niet in; zo simpel is dat.
De ministeres heeft wellicht enkele kleine probleempjes over het hoofd gezien, zoals:
En dan zijn er nog steeds mensen, die Netelenbos krediet blijven geven! "Netelenbosch komt zo dom over, omdat journalisten haar uitspraken niet begrijpen, en daardoor verkeerd weergeven." Kom nou! Ik heb weinig vertrouwen in het Nederlandse journaille, maar de gemiddelde journalist is toch wel een tikje intelligenter dan een verkeersministeres.
Eind vorig jaar deed Netelenbos ook alweer zo'n ferme uitspraak. Groningen kreeg een station langs de magneettreinlijn Amsterdam - Hamburg, of Groningen kreeg helemaal niets. Die magneettrein komt er eenvoudigweg niet, omdat de Duitsers er inmiddels van afgezien hebben. Daar gaat weer een zeepbel! Nu moet Netelenbos dus bakzeil halen, en de Groningers alsnog hun Zuiderzeespoorlijn gunnen, waar zij al jarenlang op zitten te wachten.
Netelenbos, Netelenbos, je bedoelt het allemaal wel goed; er spreekt betrokkenheid uit je opmerkingen. Maar, dom gansje, neem een goede raad aan van iemand die het beste met je voor heeft: denk voortaan nou alsjeblieft eerst eens een keertje na, voordat je iets roept! Misschien zeg je dan nog voor het einde van je ambtstermijn op een goede dag iets verstandigs.
Aan de afbeelding van de cactus
valt te zien, dat we inmiddels zijn
begonnen met het uitreiken van
de stekeltjes van de maand.
Het tweede stekeltje gaat naar Ho & Go. Dat klinkt als die befaamde Siamese tweeling uit Thailand. Maar het staat voor een nieuw systeem van anti-OV dat busmaatschappij Hermes wil introduceren op het Brabantse platteland. Particuliere autorijders pikken passagiers op bij zgn. Ho & Go-haltes langs verlaten landwegen (mits die passagiers tijdig hun lift-duim opsteken, vermoed ik). De Ho & go-automobilist is dan verplicht te stoppen (op doorrijden volgen draconische straffen) en de lifter mee te nemen naar de dichtstbijzijnde streekbushalte. De reiziger betaalt hiervoor een bedrag dat overeenkomt met strippenkaarttarief; de Ho & Gomobilist ontvangt een kilometervergoeding.
Het lijkt mij een vrij bespottelijk idee. Nu ben ik het eigenlijk zat om iedere keer als er weer
eens iets nieuws bedacht wordt in dit rotland, alle nadelen vóór te kauwen. De lezer van deze
site is vast en zeker wel in staat, deze nadelen zelf te bedenken.
Wel wil ik nog het volgende ter overweging meegeven:
OV vindt in principe en per definitie plaats op vastgestelde tijden via vastgestelde routes. Zo gaat het al sedert de tijd van de trekschuit en de postkoets. Wie tijdig bij de halte staat, kan meerijden.
Vrijwel alle afwijkingen van dit principe zijn grandioos mislukt. Belbus, beltaxi, deeltaxi, lijntaxi, Mobimax, Mobinette, Traxx, kortom: systemen waarbij het vervoer moet worden aangevraagd, of waarbij gewerkt wordt met variabele routes, hebben zich nooit mogen verheugen in een overgrote populariteit bij de reiziger. Ik zou alleen de Treintaxi kunnen noemen als uitzondering op die stelling. Waarom zou Ho & Go dan wel lukken?
Hermes heeft voor het Ho&Go-systeem, uiterst voorbarig, al de mobiliteitsprijs van Noord-Brabant gewonnen. Ik denk, dat een Sjef meer passend is, maar laten we even afwachten hoe het loopt, en het voorlopig bij een stekeltje laten.
Niet alles was kommer en kwel, de afgelopen maand. Al zou ik zo gauw geen positieve OV-gebeurtenis kunnen opnoemen. Maar er moeten toch lichtpuntjes zijn, waarvoor we de opsteker van de maand kunnen uitreiken? Ja, ik weet iets.
De service van NS-Reizigers is beneden de maat. Te weinig zitplaatsen, een te hoog vertragingspercentage, te veel stremmingen en ontoereikende informatievoorziening aan de reiziger.
Dat is geen nieuws; ROVER en de Consumentenbond roepen dat al jaren, en kunnen hun stelling ook ieder half jaar weer onderbouwen met een door de rijksoverheid gesubsidieerd onderzoeksrapport. Alles behalve een opsteker; je zou er elke maand wel een stekeltje voor kunnen uitreiken.
Maar nu het positieve: NS zegt het nu zelf! Dit staat in een geheim NS-rapport, dat nu geen geheim meer is, want het Algemeen Dagblad citeert eruit in zijn editie van 9 februari 2000.
Het geheime rapport geeft nog geen duidelijk inzicht in de door NSR te nemen maatregelen tot verbetering; die zijn vermoedelijk echt geheim.
Is dit wel een opsteker waard? Nauwelijks. Dan geven we de opsteker maar aan onze lezerskring. Deze maand heeft ons geen enkele nominatie bereikt voor de Sjef Koekenbakker Award; gelukkig weet nu zo langzamerhand iedereen, dat dit niet is toegestaan.
Kortom: de Sjef Koekenbakker Award is gewonnen door Groningen (provincie- en stadsbestuur) en door de provincies Friesland en Drenthe, voor het onder het mom van privatisering verkwanselen van het openbaar vervoer aan die geldwolven van Arriva en NoordNEP.
In onze REFLEXXIONZZ! van vorige week staat het allemaal beschreven. Deze column wordt geacht hier onverkort ingelast te zijn (wat klinkt dat lekker juridisch!).
Wie behoefte heeft aan extra informatie over de vraag, hoe Arriva, gedekt door onze
noordelijke overheidsdienaren en politici, hun klanten behandelen, kan terecht op de Anti-Arriva website. Waarom hebben wij Arriva eigenlijk nooit een Sjef gegeven? Och, wat niet is,
kan nog komen.
Frans Mensonides, secretaris
Namens de partijdige en afhankelijke Sjef Koekenbakker jury.
10 februari 2000.
Onze contacten met accountantsbureau Pfeffer und Kohl zijn inmiddels teruggebracht tot het allerlaagst denkbare diplomatieke niveau. Op de burelen van De digitale reiziger maken wij alleen nog van hun diensten gebruik voor het uitwerken van de notulen.
Helaas kan het wurgcontract dat wij met Pfeffer & Kohl hebben afgesloten, in dit stadium niet zonder meer ontbonden worden. Wel is het beslist niet zo, dat beide heren nog betrokken zijn bij onze financiële malversaties. Ook geruchten, dat wij dit jaar van plan zijn, onze vakantie door te brengen, berusten niet op waarheid. En verder zullen wij alles glashard ontkennen.