De Sjef Koekenbakker Award is een maandelijkse
prijs, die door De digitale reiziger wordt uitgereikt
aan een persoon, instantie of groepering die de
Nederlandse OV-reiziger het leven zuur heeft gemaakt.
De Sjef Koekenbakker Award is een maandelijkse
prijs, die door De digitale reiziger wordt uitgereikt
aan een persoon, instantie of groepering die de
Nederlandse OV-reiziger het leven zuur heeft gemaakt.
Tot voor kort besliste een geheimzinnige eenmansjury over de toekenning van deze prijs. Een nogal dictatoriaal gebeuren, waarbij de lezer van De digitale reiziger geen enkele inspraak had; laat staan invloed. Het was de lezer zelfs niet toegestaan, nominaties in te dienen voor de Sjef.
Een maand of wat geleden zijn wij op het onzalige idee gekomen, om de toekenning van de prijs te democratiseren, juist nu de democratie wereldwijd, maar vooral dank zij de USA, zijn laatste stuiptrekkingen lijkt te beleven.
Hoe het ook zij: in november van het jaar 'nul zal wederom een Sjef verkiezing plaatsvinden, en deze keer volgens een officieel on-line polling systeem, zonder ponskaarten - die hebben wij hier in Nederland sinds 1980 niet meer gezien, behalve in het Scryption-museum in Tilburg - en zonder "chads", de papiertjes die de ponskaart beschermen tegen doorboring door een wrede kiezer. (De leukste kwinkslag uit het Amerikaanse verkiezingsdrama: een televisiereporter vroeg aan voorbijgangers, of zij wisten wat een "chad" was, en toen antwoordde een snaakse Floridaër: "Dat is een bananenrepubliek in Afrika, waar ze helemaal niet mogen stemmen").
Zonder chads, dus, en zonder die over-ambitieuze Mrs. Harris, die zich niet hoeft te verkleden als het Halloween is. In het vervolg van dit artikel zal de voorzitter van het college van Kiespijnmannen van de jury voor de Sjef Koekenbakker Award officieel bekend maken, wie de genomineerden zijn, en hoe je daarop kunt stemmen. Het woord is aan hem (de voorzitter van het college van Kiespijnmannen van de jury voor de Sjef Koekenbakker Award, dus). Hij staat met de microfoon voor de hekken van het Witte Huis in Washington, waaruit hij zojuist verwijderd is door een drietal potige politieagenten.
[nog hijgend] Nou, nou, nou, nou! Het zijn me toch toestanden in de wereld, denk ik wel eens bij mezelf! Het is fraai hoor! Een mens vraagt zich in gemoede af waar dat heen moet, als de democratie zo verschrikkelijk op de tocht staat, zelfs in de Joe ès éé waar ze de democratie toch maar hebben uitgevonden (24 eeuwen na Athene) en waar ze zich er wereldwijd voor beijveren, dat alle andere landen net zo democratisch worden als zijzelf. Maar wie controleert de controleurs? Dat was de grote vraag die politiek Amerika deze weken bezighield.
Zonder enig verband met de Sjef Koekenbakker Award, waar het in deze rapportage over gaat, wil ik graag wat zout strooien op de wonde plek, en haarfijn uitleggen, waar het precies allemaal aan schort. Je kunt van die Amerikaanse verzieking twee dingen zeggen: zij is inefficiënt, zij is ontmaskerd en zij is oneerlijk.
Inefficiënt, omdat het van te voren al vast stond, dat híj president zou worden, die in de staat Florida aan het langste eind zou trekken. En binnen Florida draait het op het moment dat ik deze woorden uitspreek, alleen nog maar om de hertelling in twee districten; die in het derde district is afgelast, omdat de tellers meer waarde hechten aan hun vrije dag en hun kalkoen op Thanksgiving [honend, veelbetekenend lachje in de camera].
En die hertelling op zijn beurt richt zich alleen op de stemmen met "chads" die ingedeukt zijn of nog slechts met twee, drie of één zijden vastzitten aan de ponskaart.
Dan is er nog onenigheid over de al dan niet geldigheid van de lange afstandsstemmen, uitgebracht door militairen overzee, die vergeten waren hun handtekening eronder te zetten; een staaltje van nalatigheid, dat de menigte wachtenden hier in Washington verbijsterd heeft. [shot op verbijsterde mensen].
Het gaat dus in totaal maar om een paarduizend dubieuze stemmen, die nu straks de doorslag geven. Deze paarduizend bevoorrechte kiezers beslissen dus de race om de machtigste man van het heelal. De rest van de 250.000.000 Amerikanen had net zo goed thuis kunnen blijven.
Ontmaskerd, omdat nu ineens blijkt dat er allerlei onthutsende dingen gebeurd zijn. Kiezers met een bepaalde huidskleur, die met een smoesje het verkiezingslokaal uitgebonjourd werden; misleidende stembiljetten waarmee je, hoe je ze ook invulde, op de republikeinse kandidaat stemde; volstrekt onduidelijke regels of zwangere kiezers één of twee keer meetelden: politieke waarnemers hier rond de White House zijn ervan overtuigd, dat dit soort dingen natuurlijk altijd al zijn voorgekomen, sedert 1777. Alleen: als één kandidaat een duidelijke meerderheid heeft, dan valt het ene bedrog statistisch weg tegen het andere. Maar nu, met deze nek-over-nek race, komen de harde feiten allemaal genadeloos aan het licht.
Oneerlijk, omdat democratie fundamenteel oneerlijk ís, zo beweren politieke kringen hier nu al op Capitol Hill. Want wie is de big shot van de Floridaanse verkiezingscommissie? De Republikeinse mevrouw Harris, die bij winst van Dabbeljoe Boes een ministerspost krijgt in zijn kabinet, en er dus alle belang bij heeft, de chads van El Goor te ondermijnen! [raakt nu echt op toeren; verontwaardigde spuugbelletjes beginnen zich in zijn mondhoeken op te hopen].
En dus wat zie je dus gebeuren? De Democraten vechten haar beslissingen aan bij het gerechtshof van Florida, waar rechters zetelen van de Democratische partij, die natuurlijk op de hand zijn van Goor.
Maar als álles partijpolitiek is - en dat zijn geluiden die je toch steeds vaker hoort, zowel in politieke kringen hier op Capitol Hill, als in de sloppen en stegen daar bij de man in the street - , dan kan iedereen zijn gelijk halen, terwijl niemand ooit gelijk kríjgt. Immers: de Republikeinen willen nu, met een roedel advocaten, hun zaak gaan bepleiten bij het parlement van Florida, waar zíj een meerderheid hebben (naar gefluisterd wordt, alleen omdat bij de vorige verkiezing niemand hun stemmen eens goed tegen het licht heeft gehouden).
De Democraten op hun beurt, formeren een team van nog hogere advocaten die nog hogere honoraria bedingen, om daarmee naar nog hogere rechters te stappen, die de lagere kunnen overroelen.
De democratie verworden tot de see you in court!-oligarchie! Waar moet dit heen? Het
proces! Franz Kafka is niet dood! Hij leeft, en woont in Florida!!
[wat rustiger, nu]:
Het failliet van de democratie in de USA staat voor de hele wereld te kijk. En daar spinnen alle
commentatoren zoals ik, en hoofdredacteuren van obscure on-line magazines als De digitale
reiziger, goed garen uit. Want was is er heerlijker, dan dit soort inkoppertjes!
En dan al die moraalridders, ik word er wel eens behoorlijk misselijk van! De hoofdredacteur
van het lokale suffertje ergens in Drenthe schrijft maar weer eens een scherp commentaar over
het hele Amerikaanse verkiezingsgedoe, en verbeeldt zich misschien ook nog, dat ze er aan de
overzijde van de oceaan wakker van liggen. Maar zolang Amerika het land van de showbiz
blijft, en alles daar showbiz is, zelfs de verkiezingen, zolang hebben satirici en ethici nooit
gebrek aan onderwerpen.
Dixi. Dat wilde ik maar even kwijt. Ik ga me even opfrissen na al die emotie; even ergens een watercooler leegdrinken. Tot straks!
[...]
Hè, hè, daar knapt een mens van op [boerp!!]. De Sjef verkiezing, dan, want daarvoor staan we hier, in de kou. Drie nominaties zijn er binnengekomen.
In de eerste plaats: De provincie Noord-Holland, gezamenlijk met busbedrijf Connexxion, voor verregaande plannen tot het verwoesten van het streekvervoer in de Kop van Noord-Holland.
Hun snode bedoelingen voor 2001 en latere jaren zijn uitgelekt, en aan ons overgebriefd door inwoners van die streek.
Om te begrijpen wat er gaande is, moeten we even terug naar 1998. Het Rijk wilde enkele procenten bezuiniging doorvoeren op het streekvervoer, omdat ze dat nou eenmaal niet kunnen laten. In de Provincie Zuid-Holland werd daarom flink het mes gezet in het streekvervoer. Nu kun je bezuinigingen doorvoeren met de kaasschaaf, of met de botte bijl, en de provincie deed het laatste. Gezien de verregaande incompetentie van de verkeersambtenaren, lieten zij Connexxion zelf bepalen, welke busritten zij graag wilden opheffen. ("Objexxion!!", roepen deze ambtenaren, die nog wekelijks DDR lezen, nu verontwaardigd uit. "Overroeld").
In Noord-Holland is momenteel iets vergelijkbaars aan de gang, maar dan nog veel erger. Maar liefst 16% van alle busritten mag Connexxion opheffen. Zo kom je natuurlijk makkelijk van je personeelstekort af.
Complete landstreken raken verstoken van OV (belbussen kun je toch moeilijk als serieus OV beschouwen). In andere regio's zullen alleen nog scholierenbussen rijden. Daar kunnen ook gewone mensen mee mee, mits ze dus niet reizen op zaterdagen, zondagen, feestdagen, in de avonduren en tijdens de vakantieperioden.
Omdat er deze week zeer weinig plaatjes staan op DDR, linken we even naar een uitgelekt kaartje, dat door onze hackers is gedownload vanuit het Provinciehuis in Haarlem. Alleen op de in groen weergegeven trajecten zullen na 1 juni 2001 nog 16 uur per dag en 7 dagen per week bussen rijden (als tenminste de inspraakprocedure niet meer is dan de gebruikelijke wassen neus). Veel lange lijnen, zoals 150 (Alkmaar - Den Helder) zullen versnipperd worden tot zielige korte trajectjes. Oh ja: neem maar niet de moeite, de landkaarten aan te klikken: deze zijn door de provincie verwijderd, zodra men lucht kreeg van de Sjef Nominatie.
Stop dit plan!, Noord-Hollanders; en laat ook vanaf Texel zoveel mogelijk overzeese stemmen
binnenkomen, want dat eiland staat helemaal niet meer aangegeven op de provinciale kaarten.
Foto uit het pre-digitale tijdperk: het taxibusje naar Ursum staat gereed op het stationsplein van Hoorn (april 1997).
Testa, met afstand de grootste OV-mismanager uit het vierde en laatste kwart van de 20ste eeuw, werd in 1996 aangesteld als puinruimer bij het GVB, nadat hij zojuist bij streekvervoerder NZH een paar miljoen aan oprotpremie in zijn zakken had laten glijden.
Nou, dat puinruimen hebben we gemerkt! Niets, maar dan ook niets is er in Amsterdam verbeterd. Bussen en trams rijden nog steeds niet op tijd, het ziekteverzuim van het personeel schommelt nog steeds rond de 20%, complete bus- en tramlijnen vallen uit (het GVB kreeg hiervoor in de zomer van 1999 de Sjef), het aantal fraudegevallen onder het personeel nam hand over hand toe, en GVB moest zo nodig meedoen aan een tot mislukken gedoemd experiment met een snelboot naar Lelystad; ook daar viel een Sjef op.
Ook de naam van Testa zelf is genoemd in een fraudezaak met lunchbonnetjes; het is iemand om wie altijd wel een vies geurtje van onbetrouwbaarheid zal blijven hangen.
De laatste zeperd van Testa's GVB: Stadsmobiel, een busbedrijfje voor gehandicapten. Personeelstekort, massale rittenuitval, financieel wanbeheer en een organisatorische chaos; dat zijn de kernwoorden van deze GVB-dochter. Het gemeentebestuur heeft maar weer eens ingegrepen, en GVB onder curatele gesteld. Dit is al de zoveelste keer, dat de Stopera moet doen, waar de GVB-directie zelf niet toe in staat is. Waarom ze Testa er niet gewoon uitschoppen, is ons een raadsel.
Testa heeft heel lang krediet gehad bij DDR; zo'n guitige man, die dol is op stripverhalen (boeken voor domme mensen, noemde mijn bovenmeester dat vroeger), die kan niet helemaal slecht zijn. Ooit was Testa reglementair uitgesloten van het winnen van de Sjef. Nu is onze maat vol, en wordt Testa dan toch nog genomineerd. Kom op, Amsterdam; breng uit, die stem!
De derde genomineerde is Het ministerie van Verkeer en Waterstaat, en Railned, voor het moeilijk blijven doen over de opening van nieuwe spoorwegstations.
(Op dit punt aangekomen moeten wij iets bekennen: wij zijn de nominatie, die (zoals het hoort) per E-mail aan DDR is toegezonden, kwijtgeraakt. Gelukkig rolde enkele weken later het OV-magazine in onze brievenbus, waar het verhaal ook instond. Nu had in de zoekgeraakte e-mail ook iets gestaan over Railned, maar in het artikel in OV-Magazine komt deze wat geheimzinnige organisatie helemaal niet voor. Mocht Railned er niets mee te maken hebben: laten ze dan ook even "objection" roepen).
Tilburg Reeshof, Purmerend Weidevenne, Apeldoorn Osseveld, Groningen Kempkensberg en nog een stuk of 100 andere woonwijken en dorpen in dit land wachten met smart op opening van een spoorwegstation. NS is nooit erg scheutig geweest met nieuwe stations, maar nu dit geheel onder de verantwoordelijkheid van V&W valt, zal het beslist niet soepeler gaan. Het ministerie trekt tien miljoen gulden per jaar uit voor nieuwe stations; van dat geld kunnen er hoogstens een à twee geopend worden.
De regels zijn bovendien heel streng, en veranderen tijdens de wedstrijd, alsof het om Amerikaanse verkiezingen ging.
Neem Reeshof, de grote, aan de spoorlijn Tilburg - Breda gelegen woonwijk die wij in de winter van 1997 / 1998 per bus bezochten. De wijk ligt op bijna 10 kilometer van het Tilburgse centrum, en op 5 kilometer van het dichtstbijzijnde station: Tilburg-West.
Enkele jaren geleden wilden NS en V&W geen extra station openen in Reeshof omdat er naar verwachting minder dan 1000 mensen per dag zouden instappen. Inmiddels wonen er niet minder dan 30.000 mensen in Reeshof, terwijl er de komende jaren nog veel meer nieuwbouw gaat komen. Bouwen, dat station, zou je zeggen!
Maar nu is ineens de smoes, dat de stop in Reeshof niet ingepast kan worden in de krappe NS-dienstregeling. De gemeente Tilburg heeft echter al 20 jaar een aanvraag lopen voor de aanleg van een opstelspoortje, en is zelfs bereid, ervoor in de buidel te tasten. Over dat spoortje hebben ze in Tilburg al heel lang niets meer gehoord.
En zo stapelt het ministerie van Netelenbos de ene uitvlucht op de andere, om maar zo weinig
mogelijk nieuwbouwwijken aan te hoeven sluiten op het spoor. Zodat er straks zoveel
mogelijk mensen onder die tolpoorten doorrijden, die er toch nooit komen.
Reeshof: alleen per bus bereikbaar
[...]
Oh, èh, er staat hier iets te gebeuren. Ik sta nog steeds in Washington, voor het geval je het
vergeten was, en er is hier een pro-Boes demonstratie uitgebroken, met honderden
demonstranten die zijn ingehuurd bij het plaatselijke filiaal van Randstad Uitzendbureau-hoo.
Kosten noch fraude worden gespaard. Daar moet ik bijwezen, met de microfoon. Ik geef even
terug aan de studio in Hilversum, daar kunnen ze je ongetwijfeld vertellen, hoe je je Sjef stem
moet uitbrengen.
Even voor de duidelijkheid: Ballot Box is een Amerikaans systeem, dus de kans dat deze
verkiezingen eerlijk verlopen, is verwaarloosbaar. Als wij al te opzichtige vormen van fraude
constateren, dan gooien we de ballot-box dicht en beslissen we gewoon als vanouds zelf!
De digitale reiziger
24 november 'nul