De karakterist, ofwel: de printschrijver
Aan het slot van de reeks zedeprinten legt Huygens zichzelf onder het ontleedmes. In De karakterist, ofwel: de printschrijver bespreekt hij de karaktereigenschappen van de printschrijver zelf.
De printschrijver kijkt dwars door iedereen heen en houdt iedereen zijn kwalijke en lachwekkende karaktertrekjes voor. Hij doet dat voor lering en vermaak. Maar wanneer mensen slechts lachen om de rare trekjes van een ander, en zelf alle wijze lessen negeren, dan is het werk van de printschrijver vergeefs.
In het slotfragment van De karakterist, ofwel: de printschrijver relativeert Huygens zijn rol van ontmaskeraar van slechte eigenschappen. Hoe doordringend zijn blik ook is, zichzelf kan hij er niet mee zien. Hij hoopt daarom dat zijn omgeving hem zal blijven wijzen op zijn eigen tekortkomingen.