De Juffrou kijckt boven uyt, den Boer Teeuwis haer siende, seyt voort:


'Ke daer, ke daer de Juffer, ofse wel siet hoe ick na'er tuer,
kAcht neense, 'kselme houwen of ick niet merckte datse me sagh,
En praten soo wat drollichs, datmen beter doen als seggen mach.
Se mach toch wel hooren, daerom wil ick wat toe treen, as een man,
Se selt haer niet belgen, al loopter wat onger van Sint An,  
De kleeren maken de man, diese het die trecktse an.
Die'm by gort by sulcken Juffer iens mocht verwarmen,
En hebbense een reys een gantsche winterse nacht in sijn armen, 
'k Hebber moet toe, se sou segghen de Boeren weten oock wat.
Wy sitten tot onsent daer in sulcken besuckten roock gat,  
Soo datter mijn Wijf uytsiet als een beroockte Lieve Vrou. 
Daerom staetse me niet an, maer me dunckt dat ick wel sou 
Goet coop in sulcken stee Juffer crygen behaghen;  
Mocht icker een korte wijl by haer zijn, 'kverteerde mijn Ros en wagen.  

Mevrouw van Grevelinckhuysen kijkt uit het raam. Teeuwis, die haar ziet, zegt:

Hé, kijk daar ‘es, daar heb je mevrouw! Zou ze wel zien hoe ik naar haar sta te staren? Nee, dat denk ik toch niet. Ik doe net of ik niet in de smiezen heb dat ze naar me loert, en zal iets geks zeggen, zoiets wat je beter kunt doen dan erover praten. Misschien kan ze het horen; ik ga wat dichterbij staan, als een kerel. Ze zal wel niet boos worden, al is het niet allemaal even fraai. Kleren maken de man; ik zie eruit als een boer, dan moet ik me ook maar als een boer gedragen. Godver-de-godver, als ik me toch eens lekker mocht warmen aan dat mens en d’r een winternachtje in m’n armen mocht houden! Ze zou wel zeggen: ‘Nou boer, jij kan er wat van!’, daar durf ik heel wat onder te verwedden. Thuis zitten we in zo’n smerig rookhol. Anne ziet eruit als een gerookte paling, daarom mot ik ‘r niet. Maar ik zou het niet erg vinden als ik in dit huis die dame eens een flinke beurt zou kunnen geven. Als ik toch eens een poosje bij d´r kon zijn, ik zou er mijn paard en wagen voor over hebben!

Teeuw.
Wordje stekelich Meyt, kom an, willewe een reys bossen,
Lustich wie de harste kop het, jy of ick om een vaen?

Bely,
Nou je Wagen sel wel leech worden, laetje mallen maer staen,
En gaet boven by me Vrou, se selje betalen.

Teeuw.
Dat ghelt sel ick op ien aer tijdt wel iens komen halen,
Secht huer gendach meysje, en me Joncker mee.

Bely.
Me vrou is allien thuys, me Joncker is niet in stee,
Hy is mit Krijn flus eteghen op de Jacht,
Dus gaet by me vrou, die je allien sit en verwacht,
Seecker gaet by haer Teeuwis, se hedje noodich ghebreck.

Teeuw.
Dat ken ick wel deyncken, hoe na schort haer een geck
En dat ick die wesen sou? 'ken durf niet waeraftichgens.

Bely.
Se selje niet byten, wat binje voor ien mens?
Se sel quaet wesen komje niet, hoe staje dus houten?

Teeuw.
Liever as datse kyven sou, wil ick me noch wat verstouten,
En gaen byer, maer ick bin lijckewel al wat beschaemt.

Bely.
Dat dencke ick wel, je bint voor ien beschaemt gasgen vernaemt.
Nou as ien man naer bovenen, me Vrouw mocht dencken wat hier te warren was.

Teeuw .
Wat, ic sie ooc liever een Vrou int Hemt, as ien Ruyter int Harrenas.