Reispoëzie
van
Wim Scherpenisse
Aan proza geen gebrek in De digitale reiziger, maar voor dichterlijke uitingen klikte je tot
dusverre vergeefs op de naam van deze site. Gelukkig hebben wij Wim Scherpenisse uit
Zuidhorn bereid gevonden, zijn reispoëzie aan ons ter beschikking te stellen. De gedichten
spelen in uiteenlopende delen van Europa, variërend van de naargeestige Groningse wijk
Beijum tot exotische eilanden in de Egeïsche zee.
Meer gedichten van Wim Scherpenisse kun je lezen in "Waar ik een huis heb", Wim's
gedichtenbundel on-line.
KIES EEN GEDICHT
Ruhleben
ik bel je op in Ruhleben
en jij zegt getallen en dagen
en dag
wat zou ik van je kunnen houden
als ik wou
zurückbleiben lijk je te zeggen
iemand gaat toch naar binnen
jij gilt de microfoon kapot
Ruhleben, dinsdag
dag
KIES EEN GEDICHT
Beijum
vanmiddag reed ik tussen groen
over eindeloos slingerende paden
door Kafka City.
alle huizen waren hetzelfde
alle straten heetten eender
op identieke speelplaatsenbevochten identieke kinderen elkaar.
mechanische mensen
lieten hun strontmachines uit
op parkeerplaatsen
tussen steeds maar nieuwe blokken.
het was geen droom
en dat was nog het ergste.
KIES EEN GEDICHT
Tâmega
ontbijt op het hotelterras
met zicht op de Tâmega
ondiep, kronkelend, vol stenen
waaruit ik aan land kroop
eindelijk verfrist
maar op drie plaatsen bloedend
KIES EEN GEDICHT
baai van Matala
in dit element
lijkt alles gereduceerd tot
deinende lichtpuntjes
zonlichte reflecties
voorbij de rotspunt
is niet de mateloze vrijheid
maar een nieuwe baai
met een nieuwe rotspunt
zo lijkt alles
gevangen in deze badkuip
en gaan de golven slechts
van rots tot rots.
KIES EEN GEDICHT
Chania
op de kade van Chania
zei een Duitser tegen zijn vriendin:
kannste bis zu acht Kommastellen errechnen
en ik maar gissen
waarom komt een Duitser naar Chania
om het te hebben over Kommastellen
waarom spreken mensen
in het buitenland zo graag
en opzichtig hun taal
waar is hun schaamte
des levens raadselen
zijn vele
KIES EEN GEDICHT
hotel Mirabelo, Iráklion
de kranen in dit hotel
zijn gemerkt met 'C' en 'F'
voor 'chaud' en 'froid', zou men denken
maar na lang piekeren
(beide kranen geven koud)
begrijp ik mijn dwaling:
deze letters, met zoveel zorg
in het koper gegraveerd,
staan voor 'cold' en 'fresh'.
KIES EEN GEDICHT
parijs
1
het water loopt eeuwig
door de goten van Parijs
zonder iets weg te wassen
van de smetten
onder iets goed te maken
van het verval
zonder te weten
hoe het verder moet.
2
het oude Parijs
bestaat niet meer.
wat ervan over is
vertrappen de miljoenen.
waar eens Fransen krepeerden
kreperen buitenlanders.
het nieuwe Parijs
verijst
in La Défense.
3
die Fransen
met hun hoogmoed
en hun grote gebouwen:
dat Centre Pompidou
die Cité des Sciences
dat Gare d'Orsay...
Les Quatre Temps:
straten van hagelwitte steen
smetteloze winkels.
indrukwekkend
is het woord niet;
verpletterend komt in de buurt.
al die gebouwen,
ritselend van de mensen,
maar dood, dood en ijskoud.
4
in La Défense
daar bouwden ze een boog
die de Arc de Triomphe
moest overbluffen.
François wou er eerst
alle tv-stations ter wereld
ontvangen, maar
dat werd te duur.
nu staat die boog er
een monument
van machteloze grootsheid:
LA GRANDE ARCHE.
5 Play time
het went nooit,
die nieuwe zakelijkheid.
veel glas en plastic
en duidelijke bebording
totdat de hele stad
één groot gebouw wordt
waar men zich in rijen opstelt
achter dranghekken,
waar rolstoepen de weg wijzen
en men daas en hologig
voortschuifelt in de massa
geleid door luidsprekerstemmen.
dat had Tati heel goed gezien
in 1968.
6
als dit nog even zo doorgaat
en waarom zou het niet
dan is alles kapot
voor het millennium om is.
dan kun je je inderdaad
gaan afvragen
of de mooiste wereld
zich niet in je hoofd bevindt.
KIES EEN GEDICHT
wat heerlijk: een stad
waar je zomaar de weg vindt
waar een tosti 'croque monsieur' heet
en het plein de Grote Markt.
een museum voor bier
en één voor speelgoed;
een metro... ach gut:
een tram in een tunnel.
historische wandeling door Brussel
van het Park van Brussel
waar de opstand begon
wandelen wij
naar het Martelaarsplein:
naargeestig omzoomd
door behoute ramen,
in het midden
een schril herdenkingsteken.
op enkele passen afstand
misbaren zichzelf gebrekkig
versterkende straatmusici
in winkelpromenades.
KIES EEN GEDICHT
arm groningen
zo grauw zo koud de lucht
zo laag zo plat het land
zo nat zo laag de weg
je zo afgetrapt en opgebruikt
zo eenzaam te moeten voelen
arm groningen
KIES EEN GEDICHT
amersfoort-nijkerk
zondagavond
reizigers worden vervoerd met bussen
krampachtig hangen we aan stangen
ik kijk naar een meisje
met lichtrood haar, kleine oortjes
grote, ver uit elkaar staande ogen
hoge wenkbrauwen, een kleine neus
een onschuldig, open gezicht
en draai in mijn hoofd de film
van dat haar op mijn kussen
mijn kussen op die wenkbrauwen
dat lieve gezicht kreunend onder mij
en dan ineens zijn we er
de stoptrein naar zwolle
staat gereed op spoor 1
KIES EEN GEDICHT
westerduyn 1995
ik ging terug naar westerduyn
dit keer met mijn geliefde
toen we op het perron stapten
hoorden we vogelgezang
de straten leken als vanouds
hoewel er gestorven was, gebaard
en zij die leefden twintig jaar ouder waren
toch: als vanouds
ik had niet de indruk
dat het einde der tijden nabij was
en de nieuwbouwwijk die ik niet kende
stemde me niet droevig
een cappuccino
in de stationsrestauratie
bekortte het wachten
op de vertraagde stoptrein
KIES EEN GEDICHT
Finikas
in een zomerrestaurant
zag hij ineens terugwijkend
de gasten aan de tafels
de bedelende katten
er reden auto's voorbij
honden liepen langs de kant van de weg
terwijl hij steeds verder uitzoomde
en al bijna de hele badplaats zag
registreerde hij toch nog haarscherp
zijn eigen vertrouwde gestalte
het bloemenmotief van haar jurk
terwijl ze lachte en praatte
ze dronken wijn
hun gezichten gloeiden
hij zag de glans in hun ogen
KIES EEN GEDICHT
Mykonos
waar weefgetouwen tikten
zijn het nu hoge hakken
waar verblindend witte
kubushuizen met zachte hoeken
alle aandacht trokken
schreeuwen nu souvenirwinkels
creditcardlogo's en bordjes
special price! rooms to let! rent a car!
welke god zou nu nog met erbarmen neerzien
op deze plaats?
ze hadden er zoveel!
KIES EEN GEDICHT