Als je eens zin hebt om je hoge toren te beklimmen, dan kun je met een heldere blik het vlakke land overzien en, vanuit de hoge schuilplaats van je geest, de ogen wenden naar de dichtstbijzijnde plaatsen. Je zult dan uit de verte het gewoel aanschouwen aan het hof en in de stad, en zien hoe menigeen zich daar wentelt in een smerige poel van eerzucht, hebzucht en bedrog. De één verhoogt zijn maatschappelijke status, terwijl de ander zijn eer ten onder ziet gaan; de één lacht en de ander huilt. Met verderfelijk geld kun je er recht en fatsoen kopen. Hier zie je een man die het hoogste Goed laat liggen om het aardse goed te kunnen grijpen; daar zie je er een die arme mensen uitzuigt met gemene woekerpraktijken. Diefstal gaat er door voor slimheid, dronkenschap voor vrolijk vertier, ‘blut’ heet er met een mooi woord: ‘failliet’, en woeker wordt bedreven onder het mom van: ‘geld lenen’. De mensen doen zich er voor als lammeren, maar in hun hart zijn het wolven. Ze waaien met alle winden mee en scheppen behagen in hun verdorvenheid.