Een nieuwe lente, en geeneens een nieuw geluid!
Gorter, De Maart
Vier maanden geleden moest ik de lezer de jobstijding brengen, dat De digitale reiziger in winterslaap zou gaan, en dat men in maart maar weer eens een kijkje moest nemen op het adres van deze site. Helaas, nu de maand maart is aangebroken, moet ik een nieuwe vervelende mededeling brengen, namelijk dat van voortzetting van De digitale reiziger voorlopig nog geen sprake kan zijn. De oorzaak: privé-omstandigheden (ja, me hoela. Lekker vaag, privé-redenen, daar komen ze altijd mee aandraven, die lui. Er zal we meer achter zitten, wat wij als lezers nooit te horen krijgen; hij zal wel geen sponsor hebben kunnen vinden, of geen inspiratie meer hebben, of zoiets).
Inmiddels is niet alles in het leven treurnis en onbehagen, want Minima Zorg-Kierewieta (Minnie voor haar weinige vrienden) en mij hebben onlangs besloten in toestand van verloving te treden, om de beslissing van een huwelijk nog een paar jaartjes voor ons uit te kunnen schuiven. Minnie kan dan nog een poosje sparen voor haar uitzetting, pardon: haar uitzet.
De verlovingsreceptie vindt plaats op maandag 4 maart 2002 (vier-drie-twee, dat vonden we allebei geinig, geiniger althans dan te wachten tot 2-2-2222), en jullie zijn allemaal van harte uitgenodigd. Wanneer? Om 43:21 uur, natuurlijk. De plaats van handeling is het non-existente Hotel Smit te Middenmeer (Middenmeer bestaat wel).
Vanzelfsprekend willen wij jullie de onlangs geschoten officiële verlovingsfoto niet onthouden. Hij is genomen kort na onze zoveelste slaande ruzie. Maar dat is niet de reden dat we er zo rottig uitzien. Dat feit is veroorzaakt door de fotograaf, een verre aangetrouwde neef van Minima, waaruit wel blijkt, dat je het van je schoonfamilie maar moet hebben. Genoemde neef heeft vaak wat moeite met de scherptediepte, en zijn foto's ogen soms wat vaag. Bovendien heb ik er perongeluk-expres nog een glas cola over leeggegoten. Toch zijn we nog duidelijk te onderscheiden. Links ik; rechts Minima. Kan net zo goed andersom wezen.
Er wordt door genoemde hysterici nu nog gewerkt aan een thematisch-regionaal archief van alle reisverslagen op DDR, maar dat kan nog wel even duren, voordat dat klaar is. Voorlopig moet de lezer zich behelpen met het chronologische ARCHIEF.
En ja, samenvattend: voorlopig dus geen DDR, maar humoristen genoeg om de lezer aan het lachen te maken in dit treurige land. Neem Frits Sprits, die elke dag op de voorpagina van het gelijknamige blad van zijn smaakgebrek blijk geeft, Rudy Schoonveld, die zijn opmerkelijke mangel aan humor elke dinsdag op de binnenpagina de vrije teugel geeft, Freek de niet-zo-erg-Jonge, wiens "humor" tot deplorabel niveau is afgedaald, en die het in zijn oudejaarsconferentie bestond, twee grappen van De digitale reiziger te plagieren, en niet te vergeten Pim Fortuyn en zijn mede-bruinhemden, die de verkiezingsstrijd hebben opgeluisterd met een partij-zonder-lijsttrekker en een lijsttrekker-zonder-partij.
Ergens na die verkiezingen, laat het in juni zijn, ga ik nog wel eens overwegen of een
terugkeer op Internet tot de eventuele mogelijkheden behoort.
w.g.
Frans Mensonides
1 maart 2002