"Schrijfoefeningen"

De literaire site van Frans Mensonides






Twee jaar geleden ontving ik van diverse mensen in mijn omgeving het goedbedoelde advies om teken- of schilderlessen te gaan volgen. Had ik die raad maar niet in de wind geslagen! Dan had ik nu allang mijn eerste expositie gehouden en zat ik vandaag niet opgescheept met twee romans, een stapel korte verhalen, talloze artikelen en een kleine 100 columns.

Op deze site publiceer ik een ruime greep uit deze hoeveelheid tekst: een drietal korte verhalen en een voorpublicatie uit mijn roman "Het middendiep". Ook is er een overzicht van alle columns die in de loop van 1998 op mijn homepage verschenen zijn en kun je meelezen met het postmoderne kantoorfeuilleton "Professor Bato en het brain drain mysterie".

Kritiek, opbouwend of afbrekend, is welkom op mijn E-mailadres

Frans Mensonides
Kerstmis 1998


Voor alles op deze site geldt:

© 1998 F.H. Mensonides, Leiden.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, op openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van F.H. Mensonides, Bachstraat 35, 2324 GK Leiden.


KORTE VERHALEN:


ACCOUNT MANAGER monoloog; mei 1998

Account manager Piet Janssen van softwarehouse 'Praet en Draet' brengt met twee collega's een bezoek aan een ontevreden klant, de Fa. Mivox uit Leidschendam. Piet Janssen gaat er helemaal voor, dat alle partijen na afloop van het onderhoud weer met elkaar door één en dezelfde deur naar buiten kunnen.

Een tenenkrommend verhaal.

CITAAT:

Maar ik zeg tegen Pieters - en dat verhaal kan ik niet vaak genoeg benadrukken, ook intern, naar mijn collega's - ik zeg tegen Pieters, nietwaar Pieters, je zit er zelf bij, ik zeg: Pieters, een ontevreden klant geeft nu eenmaal signalen af. Signalen die door ons opgepikt moeten worden, ook al is je eerste neiging misschien van laat ze allemaal toch de puntje puntje puntje krijgen. Een klant staat niet voor niets tegen ons te hakketakken door de telefoon. Een klant schrijft niet voor zijn plezier een aangebrande brief op poten. Een klant reageert zo omdat hij van mening is dat eerdere signalen van zijn kant onvoldoende geholpen hebben.


EEUWPROBLEEM kort verhaal; april 1998

(Derde prijs in de verhalenwedstrijd "Digitaal leven" van WritersBlock)

De 21ste eeuw loopt ten einde. Of is hij pas halverwege? Dank zij de moderne digitronica kunnen moedergeborenen, cyber-klonen en androïden ontsnappen aan alle dagelijkse beslommeringen. Maar niets of niemand ontsnapt aan de dreiging van de eeuwwisseling.

CITAAT:

Midden in het Vondelpark stond een reclamezuil. "Uw gegarandeerd eeuwbestendige cyberkloon, slechts 2.500.000 gulden ... geen wachtlijst!" schreeuwden de manshoge letters.

Door kloning kon je een evenbeeld van jezelf ter wereld laten brengen: perfect, genetisch gemanipuleerd en van geavanceerde digitale technieken voorzien. Een cyberkloon was gezuiverd van al je aangeboren kwalen en van al je aangeboren nare karaktertrekjes. Zo'n wezen was niets anders dan je volmaakte ik.


DE IJZEREN WEG Verhaal; Mei 1997

Henk Bemmel, een verlegen en enigszins contactgestoorde huisvader van middelbare leeftijd, is door een reeks van reorganisaties terecht gekomen in de automatisering. Zijn chef stuurt hem naar een congres over "spoofing", een specialistisch onderwerp op het gebied van datacommunicatie. Het congres vindt plaats in het uiterst deprimerende nieuwbouwdorp Polderveen-Broek. Zowel op de heenweg als op de terugweg raakt Bemmel letterlijk en figuurlijk de weg kwijt. Talloze bedreigingen vindt hij op zijn pad

In dit verhaal uit de zeer late twintigste eeuw speelt het openbaar vervoer een belangrijke rol.

CITAAT:

Bij de volgende kruising was er opnieuw een pijl naar Sterrenborch. Bemmel moest linksaf. Het fietspad liep na honderd meter dood op een houten, rood-wit geschilderd hek. Verkeersborden maakten Bemmel duidelijk dat vanaf dit punt voetgangers en fietsers niet langer welkom waren. Paniek begon bezit van hem te nemen. Wat nu? Teruglopen naar de bewoonde wereld, en daarmee de kans verspelen om nog op tijd te komen voor de broodmaaltijd? Het vooruitzicht, de lezing bij te moeten wonen met een rammelende maag, beviel hem geenszins.


VOORPUBLICATIE

Vier hoofdstukken uit "Het Middendiep" Roman; mei - augustus 1998

Menno Tricht, een schrandere, maar enigszins wereldvreemde jongen van zeseneenhalf, staat voor twee belangrijke gebeurtenissen in zijn leven: de verhuizing van een bekrompen flatje naar de vrijheid van een huis-met-een-tuin en de overgang van kleuterschool naar Grote School.

Tot ongenoegen van zijn moeder en van het schoolhoofd, de heer Dussen, zoekt Menno geen contact met leeftijdgenootjes.

CITAAT:
Het hoofd vond dat ik meer vrienden zou moeten maken. Mijn moeder bracht die boodschap de volgende dag aan me over. "Waarom speel je nou nooit eens met andere kinderen?" zei ze. Ik haalde mijn schouders op.

"Je wilt nooit wat. Met andere kindertjes spelen? Niks, hoor. Muziekles? 'Nee, daar heb ik geen zin in'! Op gymnastiek gaan? 'Bèèèhhh!' In die mooie tent spelen, die opa speciaal voor jou in de tuin heeft opgezet? Ik kan dat ding net zo goed in de sloot gooien. Je zit er toch nooit in. Opa en ik dachten: dat is nu net iets voor Menno. Waarom wíl je toch nooit eens wat?"

"Zo ben ik nou eenmaal", antwoordde ik.


FEUILLETON

Verbind jezelf door naar het hoofdkantoor van "Onze Vereniging", waar het kantoorfeuilleton "Professor Bato en het brain drain mysterie" zich afspeelt.

LINKS

Homepage van Frans Mensonides
De digitale reiziger; magazine voor en door OV-reizigers