De Sjef Koekenbakker Award wordt iedere maand uitgereikt aan een persoon, groepering of instantie die de belangen van de Nederlandse OV-reiziger geschaad heeft. Klik hier voor het Sjef-hoofdmenu, met lynx naar het officiële (zij het sterk verouderde) Sjef-reglement en naar de erelijst van voormalige winnaars.

Meteen naar de nominaties

Ondertussen in Den Haag

Aanleiding voor mijn degradatie waren de meest recente populariteitscijfers van socialistische politici. Zoals ik vorige keer verteld heb, had Tineke de illusie, de strijd met Ap Melkert aan te kunnen gaan met als inzet het leiderschap van de Partij van de Afkalving. Ap Melkert (Ik kan nooit onthouden of hij Ad of Ab heet) zou, aldus mijn theorie, ernstig beschadigd raken door zijn aandeel in het gemodder met Euro-subsidies voor werkgelegenheidsprojecten. Maar daar had ik lelijk buiten de waard gerekend. Want de ex-minister werd geheel vrijgepleit door de commissie "Koning, Keizer en Admiraal", kortweg: het rapport Koning. Niet dat de immer zuur kijkende troonpretendent geen boter op zijn hoofd had (een Melkert met boter op zijn hoofd, we zitten nadrukkelijk in zuivelsferen, deze week), maar hij kon met triomf wijzen naar mensen die nog meer van dit onmisbare, doch onwelriekende levensmiddel op het schedeldak hadden opgetast. Want dat is een ijzeren wet in de politiek: men kan zijn eigen schuld en onbekwaamheid altijd wegstrepen tegen die van een ander. Politiek: de jij-bak tot systeem verheven.

In de PvdA-populariteitspolls scoorde Melkert zodoende nog 17 punten, terwijl Netelenbos (die part nog deel had aan het Europese gerommel) op -31 terecht kwam. Hoe ik dergelijke cijfers moet interpreteren, weet ik niet. Negatieve populariteit, wat moet ik me daarbij voorstellen? Gaf minus 31 procent van de respondenten aan, Neet wel te zien zitten als ministra-presidente? Of is 31 het verwachte zetelverlies voor een PvdA onder haar leiding? Raadselen, raadselen.

Inmiddels bedraagt de populariteit van Kok zelf, de scheidende man, minstens ziljoen miljoen triljard, hebben recente peilingen aangetoond. Te veel eer, als je eens gaat opsommen wat de man, als leider van het paarse kabinet, allemaal voor ons versjteerd heeft. Laat ik het onderwerp "mobiliteit" maar even laten rusten; daar praten we vaak genoeg over op deze site. Er is meer in het leven. Onderwijs: in kogelvrije vesten gehulde leraren spannen zich in, de leerlingen nog voor hun eindexamen het aap-noot-mies bij te brengen. Bezuinigingen bij de vleet; hun pistool en wapenstok moeten ze uit eigen zak betalen. Onze gezondheidszorg is ooit geroemd als de beste van Europa (na Zwiterland, de Joekee en Scandinavië). Maar tegenwoordig: och, Albanië houden we nog wel achter ons. Bestuurskracht: geen idee hoe het daarmee gesteld is; vraag het maar aan de bewoners van Volendam en Enschede. Justitie: zero-tolerance voor burgers tegen wie ze dúrven; de echte boeven blijven buiten schot. Wetenschap en technologie: Wim Kok begrijpt nog steeds het verschil niet tussen een afstandsbediening en een computermuis. Werkgelegenheid is er meer dan ooit: er zijn in dit land nog nooit zoveel mensen burn-out geweest als onder Kok. Koopkracht: in welvarende landen als Amerika, de Joekee en Zwitserland lachen ze ons uit om het Monopolygeld, dat na 1 januari 2002 ons wettig betaalmiddel is. Het koldermodel van de consensus: er is in dit land nog nooit zoveel geluld met zo weinig resultaat. Sport: het Nederlands voetbalelftal uitgeschakeld voor de WK in Japan en Korea, wat in ieder geval zeer heilzaam is voor onze nacht- en gemoedsrust. Economie: de AEX al maanden in een glijvlucht. Slavernij: dat blijkt nu ook al de schuld te zijn van een kabinetminister.

Maar laten we niet onredelijk worden; niet alles gaat slecht in dit land. De georganiseerde criminaliteit bloeit als nergens anders op deze aardkloot. Nederland is onder het paarse socialisme een paradijs geworden voor arme arrebeiders als Nina Brink en Cor Boonstra, die in een beschaafd land achter dikke tralies zouden verdwijnen. Lustmoordenaars krijgen een douceurtje van zeven ton; de handel in Extase-pillen is de enige sector van de Nederlandse economie die écht floreert.

Dit alles hield ik Netelenbos voor. Ondanks al deze ellende scoort Kok hogere populariteitscijfers dan indertijd Drees en Den Uyl bij elkaar. Met beleid heeft het dus niets te maken dat Neets populariteitsniveau schommelt rond de min 31 graden Reaumur. "Het komt alleen maar, doordat je zo kloterig overkomt op TV", troostte ik haar. "Weet je wat het probleem met jou is? Je lijkt wel wat op het Nederlands elftal. Je scoort wel vaak, maar alleen in wedstrijden waarin het er niet toe doet."

-"En jij lijkt wel wat op Edgar Davids", kaatste de verbolgen bewindsvrouwe terug, met vuurspuwende ogen. "Iemand die zijn vieze nozemhaar wast met Nandrolon, en die met zijn arrogante tyfesbek alleen maar aan de zijlijn staat. Met een zonnebril als bord voor zijn kop, om de waarheid over zichzelf niet te hoeven zien".

Kortom: rumoer in de tent, want zoiets hoef ik zelfs van een minister niet te pikken; een weinig vleiende vergelijking. En zeker niet van een minister, die min eenendertig staat met stip, hoewel dat volgens haar mijn schuld is. Tineke wierp me, na haar scheldkanonnade beëindigd te hebben, een witte zakdoek toe (een reeds gebruikte, helaas, gedver!), ten teken dat mijn adviseurschap beëindigd was. Want zo gaat dat in het poldermodel: ik ben history in de Haagse politiek, terwijl een knoeier als Louis van Gaal gewoon nog vijf jaar in de dug-out mag blijven zitten, met zijn domme eikelhoofd.

En helaas is al mijn werk met Tineke Netelenbos: alle sessies, alle tranen, alle bemoedigende woorden tegen beter weten in, al lang weer teniet gedaan. Wat las ik in de krant, vlak voor het ter perse (ter Internette) gaan van dit nummer: Neet heeft de eisen in het toch al boterzachte prestatiecontract met NS nog verder verlaagd; een punctualiteitscijfer van 80% is tegenwoordig acceptabel. Bovendien heeft ze Huizings'a Plan van Aanpak toch geslikt, hoewel ik haar nog zo op het hart gebonden had om dat niet te doen. Blijf het NS maar lekker makkelijk maken, hoor Tineke! Zoek het allemaal maar lekker zelf uit, verder!

DE NOMINATIES

Goed, daar zitten we dan, zonder nominaties. Om de Sjef te redden, heb ik er zelf maar drie verzonnen. Ik ben daarbij gewoon maar uitgegaan van mijn eigen ergernissen van afgelopen zomer. Hier komen dus toch nog de genomineerden.

NS Internationaal; slechte dienstverlening.

Zoals de trouwe lezer van deze site weet, organiseren wij ieder jaar een studiereis naar Het Buitenland. Het boeken van de treinkaartjes verloopt daarbij zelden zoals het zou moeten. Klik hier voor onze lange tocht langs de loketten voor een Thalysreisje naar Parijs, en lees hier een verbijsterende ervaring die we opdeden op Den Haag CS, met een functionaris die bij een serieus bedrijf niet in contact zou komen met klanten, en in plaats daarvan belast zou worden met het beheer van de soepautomaten. Verder werd ons bij beide reizen een veel te duur kaartje aangesmeerd, al konden we in het geval Berlijn tenminste nog erger voorkomen, door ons zelf te verdiepen in het door NS-International zelf uitgegeven foldermateriaal, dat door de baliemedewerksters blijkbaar nooit gelezen wordt.

Uiteindelijk krijg je het goede kaartje wel, bij NS International, maar je moet er soms het halve land voor afreizen, waarbij je meer kilometers maakt dan tijdens je hele voorgenomen internationale reis. Lange wachttijden, ondeskundig en soms ronduit onbeschoft personeel, dat zijn de hoofdproblemen van de zoveelste NS-poot die knoeiwerk aflevert als het om dienstverlening gaat. Alle internationaal georiënteerde reizigers stemmen op NS Internetsjonul.

NS Reizigers; de huisregels

Daar hebben we het onlangs nog over gehad, in REFLEXXIONZZ! GVB Amsterdam heeft het beter begrepen, zo bleek onlangs. De Amsterdamse vervoerder heeft ook huisregels samengesteld, maar dan regels die niet alleen gelden voor de reizigers, maar ook voor het personeel. GVB Amsterdam beseft, dat "it takes two to tango". Maar NS Reizigers huldigt nog steeds het principe, dat de reizigers er voor het spoorwegbedrijf zijn, een omkering van zaken die ongetwijfeld de grootste motor is achter de huisregels.

Alle reizigers die daar schoon genoeg van hebben, stemmen NSR.

Overigens geloof ik niet, dat de huisregels de Sjef zullen winnen. Het is me de afgelopen weken duidelijk geworden, dat ik de enige Nederlander ben die er echt kritische geluiden over durft te laten horen.

Gemeente Utrecht: De HOV Sof.

Vorig jaar rond deze tijd werd gemeente Utrecht door een lezer genomineerd voor de dertig jaar durende tragikomedie rond de hoogwaardige OV-voorzieningen op het traject CS - De Uithof, die toen hun voltooiing hoopten te naderden. De nominatie werd net niet bekroond met een Sjef Koekenbakker Award; een eervolle tweede plaats was het deel van de gemeente, waarvan de politiek onlangs door gemeenteraadslid Henk Zwetsbroek werd gekarakteriseerd als "dom en vervelend". De ex-popzanger voelde zich er dan ook uitstekend op zijn plaats, zo meldde hij een onzer correspondenten.

Inmiddels lijkt het Utrechtse HOV zich evenals de Haagse tramtunnel aan een eindbeoordeling te onttrekken, om de simpele reden dat het project nooit klaar komt. Onlangs zijn in Utrecht enkele onderdelen van het HOV-project opgeleverd, waaronder de busbaan van de binnenstad naar de Uithof. Een proefritje, waarvan wij verslag deden in REFLEXXIONZZ!, viel grondig tegen, en lokte zware kritiek uit op het HOV-plan, en de uitwerking en de voortgang ervan.

In mijn studenten-zomervakantie heb ik Utrecht vanzelfsprekend gemeden, maar de berichten die de burelen van De digitale reiziger bereikten, waren allerminst gunstig. Zo moesten de busbaan door de binnenstad en die op de Vleutenseweg alweer afgesloten worden om enkele constructiefouten goed te maken. Bussen staan nu dus weer in een file, in plaats van vrije doortocht te genieten. Naar alle waarschijnlijkheid is het beton van deze slecht geconstrueerde busbanen al verkruimeld voordat de revolutionaire abri's, met het geavanceerde Reizigers Informatie Systeem, opgeleverd zijn.

Ook voor andere verkeersdeelnemers dan OV-reizigers pakt de Utrechtse HOV-sof faliekant uit. Automobilisten klagen over de hinder van bussen, die zij ondervinden als zij over de busbaan scheuren, waar zij helemaal niet mogen komen. Fietsers ervaren de busgoot als een obstakel (dat interesseert mij overigens geen moer, ga maar bij de ENFB klagen). Voetgangers en wachtenden, verder, worden langs de boorden van de HOV-baan ondersteboven gereden door fietsers, omdat de gemeente vergeten is, duidelijk te markeren waar het fietspad ophoudt en de bushaltes en de voetpaden beginnen.

Kortom: een Sjef meer dan waard, deze HOV-sof. En: over het algemeen hou ik niet van stemadviezen. Maar als NS de Sjef van september wint, is dat de zesde van het jaar 2001, het maximale aantal Sjefs dat per kalenderjaar uitgereikt mag worden aan de spoorwegen. Dan is de Sjef voor de rest van het jaar ernstig gedevalueerd, met alleen het stads- en streekvervoer als mogelijke genomineerde. Dus...

Wij wensen het electoraat veel wijsheid - en dan bedoel ik: straks in mei 2002, want dan komt het er echt op aan. Ook in dat geval geven wij geen stemadvies. Als je maar niet op de PvdA stemt.

Viator Digitalis
6 september 2001