Het ging
niet van een leien dakje, de realisatie van HOV-Velsen,
de busroute van Haarlem Noord naar IJmuiden Strand via Santpoort Noord
en
Driehuis. Maar nu is hij helemaal af, waar ik van de winter al kon
melden dat
een klein
stukje ervan in gebruik was genomen.
Sinds
zondag 2 april 2017 maakt Connexxion-bus 75 (Haarlem NS
- IJmuiden Zeewijk)
gebruik van een 2,2
km lange route die ooit deel was van het ‘Vislijntje’, de oude
spoorlijn Driehuis
– IJmuiden. Op 3 september 2017, bij het ingaan van de nieuwe concessie
Haarlem-IJmond, wordt lijn 75 vervangen door de roodzwarte R-netbus
lijn 385,
ook van Connexxion.
Al vanaf 2010 houd ik de lezer regelmatig op de hoogte van de - soms nauwelijks zichtbare – voortgang van het project dat al vanaf het einde van de 20ste eeuw in de pen zat. Dat leidde tot het volgende reeksje, waarvan dit deel 6 is:
Deel 2 HOV-Velsen
naar IJmuiden Strand’ (december 2011)
Deel 3 'Van
Vislijn tot HOV (of sof?)' (herfst 2013)
Deel 4 ‘Licht
aan het eind van de bustunnel’ (februari 2016)
Deel 5 ‘OV
waar je verder mee komt’ (december 2016)
In al die
delen heb ik de voornaamste bijzonderheden van HOV-Velsen
uitvoerig belicht. Maar dat doe ik nu nog een keer, in het kort.
Het
draait om een 11 km lange busroute. Slechts op een klein
gedeelte daarvan kreeg de bus een eigen baan; op de meerderheid ervan
blijft de
bus gewoon met het verkeer meerijden.
De kosten vielen daardoor laag uit; 63 miljoen euro is echt een schijntje voor OV-infrastructuur.*) Desondanks liepen NIMBY’s in de wijken waardoorheen HOV-Velsen zijn sporen zou trekken, te hoop tegen het project. Men zag het als geldverspilling voor een paar minuten tijdwinst – iets waar nooit over geklaagd wordt als er weer eens een blik asfalt wordt opgetrokken voor verlenging of verbreding van een snelweg.
*)
Later, in juni 3017, werd dan ook nog eens bekend dat de kosten 27 miljoen euro meegevallen waren.
Ook zou
de busbaan volgens hun woorden ten koste gaan van een
uniek natuurgebied (een door dicht struikgewas overwoekerd verroest
spoorbaantje) en was er vrees voor overlast van bussen. Ook de route
beviel de
omwonenden niet. In Santpoort Noord was het bezwaar dat de bussen dwars
door
het dorp zouden rijden; in Driehuis dat ze alleen de randen van het
dorp zouden
aandoen.
Het liep
af zoals het meestal afloopt met dit soort dingen: de
NIMBY’s bewerkstelligden wel uitstel maar geen afstel. En zo kon op
zaterdag 1
april rond de HOV-baan een groot verbroederingsfeest gehouden worden
waarbij
autobezittende bezwaarmakers buspassagiers schreiend in de armen
vielen. Zoiets
zou heel goed gebeurd kunnen zijn. Ik weet het niet; ik was er zelf
niet bij,
want ik reisde die dag langs de Nieuwe Waterweg voor een
ander bus-gebeuren.
In ieder geval was er vreugd en jolijt. Maar een dag
eerder was er nog een bus met officials tegengehouden door
buurtbewoners.
HOV-Velsen
is dus gedeeltelijk aangelegd op een oude spoorbaan. Maar
hij duikt ook onder een nog bestaande spoorbaan door, door een tunnel
met
steile op- en afritten, halverwege de stations Santpoort Noord en
Driehuis.
De route
van 75, die helaas niet helemaal klopt. Volgens het
kaartje rijdt de bus al door naar IJmuiden Strand, maar in
werkelijkheid heeft
hij nog steeds de Dennekoplaan in IJmuiden Zeewijk als eindpunt. Vanaf
september zal de R-netbus wel verder rijden naar het punt waar je de
son in de
see ken sien sakke. Lijn 3 (IJmuiden - Haarlem Schalkwijk via
Velserbroek) komt
niet op de HOV-baan over het Vislijntje, en blijft zijn oude route door
Driehuis volgen.
Wat ik
zag: een en al vooruitgang. Die busbaan is een pracht van
een betonlint. Ja goed, railfanatici blijven waarschijnlijk mokken over
dat verroeste
spoortje. Maar ook de inpassing van de busbaan in de omgeving, daar is
toch
echt niets op aan te merken – hoewel je dat aan deze buurtbewoners wel
kunt
overlaten.
Overal
klinken waarschuwingsbellen als er een bus nadert, maar die
zullen wel te hard klinken. De vorige zin was oorspronkelijk satirisch
bedoeld,
maar op Twitter zag ik dat er werkelijk steen en been geklaagd
wordt over die bellen. En ze klinken blijkbaar nog niet eens hard
genoeg, en de
verkeerslichten zijn niet rood genoeg, want gedurende de eerste 2 weken
van
april kwam er al een auto en een scooter onder een bus. Dat gebeurde op
de
kruising met de Zeeweg, waar geen halte is.
Langs het
hele tracé staan groene geluidsschermen, maar die zullen
wel te laag zijn, of te hoog, of te groen. En het verrommelde
‘natuurgebied’
rond het spoortje, achter het politiebureau en de sporthal is veranderd
in een parkzone,
waar het goed wandelen is en waar hondenuitlaatpaadjes liggen. Maar dat
park
zal wel… Och, in dit soort mensen wil ik me verder niet meer verdiepen.
´Mooi hé,
die nieuwe busbaan´, hoorde ik zeggen. Dat waren natuurlijk
niet de woorden van een buurtbewoner, maar van een buschauffeur die dit
bij een
halte in Haarlem
Noord uit het raampje riep
tegen een collega.
Hoe mooi
die baan ook is; er wordt maar met matige snelheid over
gereden, ook op trajectgedeelten die geen gelijkvloerse wegkruisingen
kennen.
Dat is vermoedelijk gebeurd op dringend verzoek van alweer de
buurtbewoners,
die zo hun gelijk kunnen halen: die bus boekt heel weinig tijdwinst.
Jammer,
want die baan over dat kaarsrechte voormalige spoorlijntje is toch bij
uitstek
geschikt om er eens flink overheen te scheuren.
Spijtig
is en blijft, dat HOV-Velsen geen verlengstuk kreeg in de
gemeente Haarlem, waar bus 75 van het Spaarneziekenhuis Locatie Noord
nog 4
kilometer moet afleggen tot het eindpunt: Haarlem NS. Over de drukke
Rijksstraatweg in Haarlem Noord mocht, ook alweer van omwonenden, geen
vrije
busbaan aangelegd worden. De gemeente Haarlem liet, in tegenstelling
tot
Velsen, de oortjes hangen naar de NIMBY’s en kondigde alleen wat
doorstromingsmaatregelen aan.
Ik kon
vorige week vanuit de bus niet goed nagaan of die al
genomen waren. Maar als dat zo is, hebben ze in ieder geval geen snars
geholpen. Bij de 5 ritten die ik in de eerste week van april maakte,
was de
gemiddelde rijtijd over die 4 kilometer 11 minuten, nog een halve
minuut
beroerder dan ik klokte bij 9 ritten afgelopen winter.
Vanaf de Santpoortse Dreef neemt de bus de afzink
naar de
spooronderdoorgang. Als ik op de bus sta te wachten – om een foto te
nemen; er
is hier geen halte – zie ik ook een personenauto bijna de tunnel
inrijden. Maar
de chauffeur bedenkt zich en schakelt in zijn achteruit.
Geduld heb ik maar in heel beperkte mate. Dat ik
een trein en een
bus op één foto heb gekregen, is stom toeval. Ik heb er maar 5 minuten
op
hoeven wachten, na het enige standpunt gevonden te hebben waar je recht
in de
tunnel kunt kijken. Had ik er een hele middag voor uitgetrokken, dan
had ik vermoedelijk geen bus-treinontmoeting gezien.
Op de terugweg, vanuit de bus.
De halte Westerveld vanuit de verte
Langs
het geluidsscherm. Even verderop neemt de bus de bocht naar
IJmuiden centrum, waar de trein ooit rechtdoor ging langs het
Noordzeekanaal.
De halte Briniostraat bij de scholen, het
politiebureau en de
sporthal, stond niet in de planning, maar is toch gerealiseerd, als
extraatje.
De busbaan mondt uit in de P.J. Troelstraweg in het
centrum van
IJmuiden.
Onderweg
van Santpoort naar IJmuiden zag ik al wandelend nog een
paar dingen die weinig met bussen te maken hebben: een originele bunker
van de
Atlantikwall achter het fietsenhok van het Ichtuscollege, het
Missiehuis van
Driehuis dat te koop staat, zo’n hondenuitlaatpaadje naast de busbaan
en een
plaquette op de plek waar eens station Velsen – IJmuiden Oost lag op de
Vislijn.
Zie deel 3, ook om te zien hoe het hier is
opgeknapt sinds ik in
2013 dat stukje schreef.
Frans
Mensonides
17 april 2017
Er geweest: dinsdag 4, vrijdag 7 en zaterdag 8 april 2017
Laatste aanpassing: 5 juni 2017
© Frans Mensonides, Leiden, 2017.