Emmen, halte Weerdingerstraat
Emmen dus
railknooppunt in plaats van eindpunt. Blijkbaar zitten er veel Drenten op
nieuwe spoorlijnen te wachten. Maar ondertussen stuit de aanleg van enkele
honderden meters extra spoor bij station Emmen Zuid op bittere NIMBY-protesten.
Zijn Emmeraars nou
railfanaten of -haters? Laat ik eens poolshoogte gaan nemen in een streek die
sowieso al dichter bij de noordpool ligt dan die waar ik ben geboren, getogen
en grijsgeworden.
Feit is, dat er momenteel
een snelle hoogwaardige busverbinding per Qliner bestaat tussen Emmen en
Groningen, en de bus die die afstand van 59 km binnen een uur aflegt. Is er iets
mis met die bus, zodat de reizigers zijn gaan verlangen naar een trein? Ik ga
het zien. Ik ga die Qliner nemen en uitstappen bij Gieten, busknooppunt met een
spoorverleden en wellicht -toekomst.
Gieten
Ik reis vandaag, woensdag 4 oktober 2017, op iets nieuws:
een Primera-OV-Daluren-Dagkaart. Het voordeel ervan is dat je voor 17 euro niet
alleen in heel NL met de trein, maar ook met het stads-en streekvervoer mag
reizen, Prima! Het nadeel ervan is dat je het kaartje alleen mag gebruiken in
de dal-uren: tot 6:30, van 9:00-16:00 en na 18:30.
Inchecken na 9:00 uur is gebruikelijk met dit soort voordelige
kaartjes en ook geen enkel bezwaar voor een geen-ochtendmens. Dat gat in de
avondspits is vervelender, daar zal ik iets op moeten vinden; het neemt een
flinke hap uit je dag.
Akelig stil in de buurt. In de rest van Nederland is het Dierendag, maar in Leiden in de eerste plaats: the morning after 3 oktober. Ik wil op Leiden Centraal de trein van 9:17 naar het noorden
nemen en stap op de Cornelis Schuytlaan in stadsbus 5 naar het station. Die
arriveert enkele seconden na 9:00 uur, zodat ik meteen mijn Primera-kaartje kan
uitproberen. Het werkt.
Maar volgens berichten die ik gehoord heb, had ik met een
gerust hart om halfnegen al kunnen instappen. Want het schijnt dat je met dit
kaartje echt de hele dag kunt inchecken in bus, tram of metro. Volgens andere
berichten doe je dat dan wel op eigen risico, mag je niet in de bus zitten
tijdens de spitsuren: 6:30-9:00 en
16:00-18:30, en kun je beboet worden als je betrapt wordt door een controleur.
Bij de spoorwegen geldt alleen dat je niet mag inchecken gedurende
de spitsuren. En dat lukt dan ook niet; ik zal het in de middagspits een keer
proberen. Wel is het zo dat je in de trein je reis mag voltooien als je eenmaal
ingecheckt bent, en zelfs nog mag overstappen op een trein van dezelfde
vervoersmaatschappij.
Wel wat verwarring en onduidelijkheid rond dit nieuwe
kaartje. Maar als je in het weekend reist, is er geen enkel probleem; zaterdagen
en zondagen hebben geen spitsuren.
Onderweg in de trein me eerst maar eens verdiepen in het
railverleden van Drenthe. Hoe zag het lokaalspoorwegnet er daar uit in de
gouden eeuw van de spoorwegen, tot de opheffingsgolf in het midden van de 20ste
eeuw? De lijn Zwolle – Stadskanaal van de NOLS (Noordoosterlocaalspoorweg-maatschappij)
liep toen inderdaad nog tot Stadskanaal.
Het eerste stuk: Zwolle-Emmen, floreert anno 2017 onder de
naam Vechtdallijnen als nooit tevoren; het laatste stuk werd vóór onze
Tienertoertijd opgedoekt en opgebroken. Voorbij Emmen stopte de trein in Weerdinge,
Valthe, Buinen, Drouwen, Gasselternijveen en Stadskanaal. Daar kon je
overstappen richting Zuidbroek via Veendam, en daar naar Groningen.
In Gasselternijveen had je een aftakking die naar Assen liep,
onder andere via Anderen. Laat ik ook deze stations even helemaal op een rijtje
zetten: Gasselternijveen, Gieten, Anderen, Rolde en Assen, waar de lijn
aantakte op de spoorlijn Zwolle – Groningen.
Voor een nieuwe spoorverbinding Emmen – Groningen staan twee
wegen open - en de petitieschrijver wil
ze liefst allebei. De eerste is heraanleg van een spoorbaan Emmen –
Stadskanaal. Dat hoeft niet perse via de oude route; het zou ook wat gestrekter
kunnen, dwars door de landerijen. De boeren in de buurt slijpen de messen al
voor protesten, denk ik.
De spoorlijn Groningen – Zuidbroek – Veendam, waarvan het
trajectgedeelte Zuidbroek – Veendam in 2011 heropend is, staat op de nominatie
om doorgetrokken te worden naar Stadskanaal. Dat moet gebeuren via de huidige hobbyspoorbaan
van de STAR. Leg nog een dikke 20 kilometer spoor extra aan en je rijdt Emmen
binnen.
Dat wordt dan een verbinding die de Qliner NIET gaat verslaan
qua reisduur; een grote omweg. Maar de initiatiefnemer van het smeekschrift heeft
iets tegen vervoer op rubberen wielen: ‘Nu hebben we alleen maar van die Q-line
of Arriva-bussen’. Liever boemelen op rails dan met de snelbus over asfalt.
Aan de andere kant wil hij ook ‘Veel meer snellere treinverbindingen’. Een
andere mogelijke route tussen Emmen en Groningen: de Hondsruglijn. Die zou
langs de N34 kunnen lopen, waar nu ‘van die bussen’ rijden, en bij De Punt
afbuigen naar de bestaande spoorbaan via Haren naar Groningen.
Daar blijft het niet bij als het aan de ondertekenaars van de
remonstrantie ligt. Een derde lijn kan via Gieten, Assen en Drachten
(Nederlands op een na de grootste rail-loze plaats) doorgetrokken worden naar Leeuwarden. Daar
wordt me eventjes een blik rail opengetrokken!
Dit reisverslag begint vlak bij het einde van mijn heenreis,
bij station Emmen-Zuid. De ritten met de Hanzelijn en de Vechtdallijn zijn
genoegzaam beschreven in mijn zaterdagse rubriek.
Op het busstation fotografeer ik de vintage-abri voor de
Interliner. Die staat er nog, compleet met bijbehorende telefooncel om naar
huis te kunnen bellen als ´De Groene Streep´ vertraging had opgelopen of
helemaal niet was komen opdagen. Emmen-Groningen was in 1994 een van de eerste
trajecten waar deze interregionale snelbus ging rijden.
Ik sla aan de wandel door het centrum van Emmen. Die plaats is pas in de loop van de 20ste eeuw tot bloei gekomen. Naar monumenten moet je met een lantaarntje zoeken – eventueel met de toverlantaarn die zo’n fototoestel eigenlijk nog steeds is.
Emmen heeft Assen ingehaald en is nu de grootste plaats van Drenthe,
zij het niet de hoofdstad. Assen heeft op zijn beurt in de 19e eeuw Coevorden
ingelopen, de enige stad in Drenthe die uit de middeleeuwen stamt, stadrechten
uit die periode kan overleggen en nog een echt kasteel heeft.
Het is vandaag de
tegenhanger van rokjesdag in maart: winterjassendag,
winterjassen-uit-de-mottenballen-dag. Winderig en kil is het, maar voorlopig
nog droog en er staat een wazig, half uitgegumd zonnetje aan de hemel. In Gieten
zal het straks wel weer gaan gieten, voorspel ik somber. Maar ik zit ernaast;
dat zal pas vanavond gebeuren als ik in Assen loop.
De ‘Bloemenklok’ staat in Emmen ter nagedachtenis aan een zekere Roelof
Hadders. Jarenlang was hij wethouder van onderwijs en elk jaar bezocht hij alle
schoolklassen van Emmen om de parate kennis van de leerlingen te testen.
Nu sta ik voor het voormalige Noorderdierenpark. Dat is in
2015 gesloten en is vervangen door Wildlands Adventure Zoo Emmen een
paarhonderd meter verderop. De ex-zoo is daarop heringericht tot een fraai
stadspark in het centrum van Emmen en heet nu Creatief Mensenpark.
De zoo was in zijn
bloeijaren een topattractie om je kinderen mee naartoe te nemen. ik heb er dan
ook ergens begin de 90’s mijn moeder een keer mee naartoe genomen. Erg veel
herinner ik me er niet meer van en ik herken ook niet veel meer. Maar in ieder
geval nog wel die prachtige glazen vlindertuin, waar ze rondfladderden in hun
natuurlijke habitat en waar de mens slechts te gast was. Dat was ook de
filosofie van deze dierentuin.
Uit de naam Creatief Mensenpark blijkt al dat het
tegenwoordig ook meer is dan zo maar een stadspark. Het draait hier om de beleving.
Zo had ik, als ik niet op een OV-missie was, me kunnen laten opsluiten en
kunnen ontsnappen uit de Emmen Escape Rooms. Of, gezapiger, de High Tea kunnen
gebruiken in een Brits theehuis met buitenmodel theepot voor de deur.
Ik loop even het atelier binnen van een beeldend
kunstenaar uit Tibet. Een klas middelbare scholieren wordt er rondgeleid en
krijgt een toelichting. De Tibetaan weet niet ieders aandacht vast te houden. Het
is alsof deze leerlingen nu juist lopen te haken naar die verplichte nationalistische
excursie naar Het Rijks in Amsterdam, die ik de afgelopen zaterdagen grondig
heb afgezeken op deze site.
Datzelfde lot onderging het dagelijks staande te zingen Wilhelmus dat niet tot mijn favoriete melodieën behoort. In Emmen klinkt nu gelukkig ´Merck toch hoe sterck´ uit een carillon, het volkslied van Bergen op Zoom.
Terug naar het station. Een trein genoemd naar wethouder
Hadders passeert de overweg. Hebben ze voor hem ooit het Wilhelmus aangeheven
in een schoolklas? Wij moesten het lied leren op de openbare lagere school die ik
in de 60’s bezocht. Maar ons werd ingescherpt dat we het niet zomaar voor de
lol op straat mochten zingen. Dat zou kwetsend zijn voor mensen die veel leed
hadden ondervonden en honger hadden geleden in de oorlog. Ik snapte er niets
van; mijn reserves jegens onze nationale hymne moeten toen al ontstaan zijn.
Zou die oude Interliner-telefoon gewoon nog werken?
Qliner 300 van Qbuzz rijdt van Klazienaveen, 10 km ten
zuiden van hier, naar Station Groningen. Tussen Klazienaveen en Emmen rijdt hij
een keer per halfuur en dan als ´stopbus´, zal ik maar zeggen. Tussen Emmen Station
en Groningen wordt in de spits een 10-minutendienst geboden en in de dal-uren
kwartierdienst. ’s Avonds rijdt er elk halfuur een bus, tot ruim na
middernacht. Dat zijn ruim 70 ritten per richting per dag; de treinen uit de
petitie gaan dat niet evenaren.
Voorbij het station stopt de bus nog 2 keer in Emmen, nl.
bij de halte Weerdingerstraat in het centrum, waar ik hem op de foto heb gezet en op de
Frieslandweg aan de rand van de stad. Tot Groningen wordt dan nog slechts
gehalteerd bij Borger, Gieten en West-
en Zuidlaren, en dan steeds langs de snelweg, aan de rand van het dorp. In 2005
had ik hem een keer vanaf het hunebeddorp
Borger.
De vrouw die voor mij de bus instapt, betaalt met een
briefje van 20 en dat komt haar te staan op een lange preek van de chauffeur,
dat dat eigenlijk niet mag, dat dat lastig is en tijd kost (zij het minder dan
zijn gedram, vind ik) en dat hij het voor deze keer voor het allerlaatst door
de vingers zal zien. Intussen heb ik al lang ingecheckt met mijn
Primera-kaartje, maar de chauffeur roept mij terug omdat ik dat niet gedaan zou
hebben. Daar ik vandaag een goed humeur heb, laat ik het bij een beknopte reprimande
over de noodzakelijke oplettendheid.
We verlaten Emmen mede daardoor nog net op tijd, met ca.
20 man aan boord. Al gauw bereiken wij de N34, een vrijwel kaarsrechte weg die
kilometer na kilometer langs groene landouwen voert. Hier een spoorlijn
aanleggen is misschien niet eens zo´n gek idee. De weg kent bijna geen directe aanwonenden
die ertegen zouden kunnen protesteren. Bovendien is de berm kilometers breed;
groen tot waar het oog reikt, zoals al gezegd.
Na de stop aan de rand van Borger bereiken we het
busstation van Gieten, een groot, modern uitgevoerd OV-knooppunt met zelfs een
complete bus-restauratie – ooit te promoveren tot stations-? Hier rijdt nog een
andere Qliner, nl. nr. 312, Stadskanaal – Groningen. Rond het hele en halve uur
sluit vrijwel alles hier aan op vrijwel alles. De kleine kilometer naar het
dorpshart van Gieten kun je overbruggen met streekbussen 59 (naar Emmen via
Borger) en 73 (idem, via Ter Apel), maar ik ga wandelen.
Gieten is een zeer rustiek en ruraal dorp. De huizen staan
hier niet schouder aan schouder, maar verspreid over de dorpsplattegrond.
Opvallend is het standbeeld ‘Vrouw’, alias: ´Spreken is zilver, zwijgen is goud´
van Jan Dekkers. Er moet hier ook nog een beeld staan van twee hippies, een
bevolkingsgroep die toch zelden voor vereeuwiging in brons of steen in
aanmerking komt. Maar dat kunstwerk heb ik niet kunnen vinden.
Wat ik wel kan vinden is de route die die trein Emmen
– Assen heeft afgelegd door Gieten. Als straatnamen als Stationsstraat,
Parallelweg, Spoorstraat en Oude Spoordijk daarvoor geen overduidelijke aanwijzingen
hadden geven, dan nog kun je op een luchtfoto de spookverschijning van de lijn zien.
Zo´n opgeheven spoor laat vaak duidelijke sporen achter; voren in het landschap.
Tot het winkelaanbod van Gieten behoort De Gieter
Slieter, ‘Kaas Huus Gieten, da’s pas genieten’ en de Jumbo, die niet zo maar
een Jumbo is, maar is uitgeroepen tot de beste van Noord-Nederland. De beste
Jumbo dus, niet eens de beste supermarkt. Maar wie er gaat winkelen, wordt toch
met deze overwinning gefeliciteerd. En ook hartelijk gelukgewenst namens de
directie van De digitale reiziger!
Bij het passeren van Slomp Financiële Diensten spreek
ik de hoop uit dat de dochter des huizes nooit zal trouwen met de heer Romp. Ik
ben wat flauw geworden, zoals de lezer wel opgemerkt heeft. Het wordt dus tijd
voor de lunch, waartoe ik een cafetaria binnenga.
Nog steeds gehinderd door dat goede humeur, zeg ik er maar niets van dat een broodje kroket hier een klein halfuur duurt, in een zaak, beklant door vrijwel geen enkele andere eter. Mijn Randstadse haast heb ik vanmorgen uit voorzorg al thuis gelaten. De uitbaatster heeft bovendien zelf al gezegd dat het iets langer kon duren, want het vet moest nog opwarmen. Waarom zou een mens naar het andere eind van de wereld reizen als bij een dagtochtje in eigen land de culturele verschillen al zo merkbaar zijn? Of überhaupt vette dingen bestellen?
Mogelijk
ligt het aan het lage levenstempo dat deze regio, Noord-Drenthe, over
een paar weken zal worden uitgeroepen tot de gelukkigste van Nederland.
Eén ding ontbreekt nog slechts aan dit aards paradijsje: een trein van
Emmen naar Groningen.
Ooit via Stadskanaal naar Emmen?
Iets later dan gepland verlaat ik Gieten per Qliner,
maar nog wel op een zodanig tijdstip dat ik ruim voor 16:00 in Groningen zal
aankomen. Na Westlaren voegt zich ook nog Q-link lijn 5 uit Annen bij ons. Er
bestaat vast een subtiel verschil tussen een Qliner en een Q-link. Maar hoe dan
ook, het zijn allebei bussen, en je komt er heel wat tegen als tegenligger op
dit stuk weg dat langs De Punt voert. Ja, je zou al die bussen ook kunnen
vervangen door één trein per half uur; efficiënt, als die Hondsruglijn er
eenmaal ligt.
Met de naam De Punt is de locatie genoemd van de
treinkaping in het voorjaar van 1977. Die is dit jaar weer volop in de
actualiteit, niet alleen vanwege de 40-jarige herdenking, maar ook door het
proces dat nu gevoerd wordt door de nabestaanden – en dan, opmerkelijk genoeg, niet
de nabestaanden van de slachtoffers, maar die van de daders.
Mariniers zouden de opdracht meegekregen hebben, de
kapers te ‘executeren’ in plaats van ze uit te schakelen en te arresteren.
Daarnet bij die langzame snackbar las ik in de krant dat er nu twee mariniers zijn
die claimen dat ze de enige vrouwelijke kaper omgelegd hebben. Ze kregen er
bijna ruzie over.
Ik slaakte het sardonische kakellachje dat past bij
zo’n overtreffende trap van tragikomedie. Dit soort dingen krijg je natuurlijk met
een proces 40 jaar na dato; geheugens kunnen de mariniers in de steek gelaten
hebben. Maar ik snap ook wel, hoe hun
instructie had moeten luiden: ‘Jongens, jullie moeten de gijzeling beëindigen,
maar mogen die arme terroristen geen haar krenken’.
Punt gemaakt over De Punt. Maar nu de conclusie over
die treinenpetitie.
Stel, ik kreeg een zak met een substantieel
geldbedrag, een slordige miljard euro. En daarbij zou me volledig mandaat verleend
worden om met dat geld spoorlijnen door Noord-Nederland aan te leggen, naar
eigen inzicht. En ik kreeg ook het recht om alle NIMBY’s subiet op te laten sluiten
in ´Veenhuizen op het Drentse platteland´, zoals ooit een Drentse versie van Johnny
Cash zong. Wat zou ik doen?
Ik zou allereerst een grote, rode kras zetten door dat
plan voor een spoorlijn Emmen – Assen
-Leeuwarden. Daarmee betreedt de petitionist echt het rijk der fantasie;
daar is die zak met geld beslist niet toereikend voor.
Dat geldt vermoedelijk ook voor het aanleggen van én
de verbinding Emmen – Groningen én die van Emmen-Stadskanaal. We zullen moeten
kiezen. En ik zou dan kiezen voor de snelle verbinding langs de N34. Met stops
in Borger, Gieten, Westlaren, Haren en Europapark kun je de afstand Emmen –
Groningen in een minuut of 40 afleggen, waarmee je de bus ruim verslaat. En dan
moet je zeker niet, zoals de petitie eist, stoppen in Weerdinge, Drouwen en
overal waar verder nog een boerderij aan de einder staat, want dan verdampt je tijdwinst
meteen.
En wat als nou die tiet met geld niet afkomt van het
derde asfaltkabinet van onze fietsende premier Rutte? Mooi met die Qliner blijven
reizen! Want daar is, zelfs in de ogen van een azijn zeikende Randstedeling,
erg weinig op aan te merken.
Nu dat punt is afgehandeld, zou deze aflevering
afgelopen zijn, als hij niet nog even door zou gaan.
maar over een paar maanden kunnen we wel de dubbeldeksbus nemen.
Grijpskerk
In Groningen check ik in bij Arriva voor de trein van
15:50 naar Leeuwarden. Ik kan nu tot Leeuwarden blijven zitten, ondanks het
overschrijden van de 16:00-uur-grens. Maar ik wil naar Grijpskerk, om geen
andere reden dan dat dat op mijn emmerlijst (bucket-list, geen Emmer lijst) staat
van nog nooit bezochte stations.
Onderweg kan ik dan mooi de nieuwe, mooie boogbrug
zien over het Van Starkenborghkanaal, even voorbij station Zuidhorn. Die is
eergisteren in gebruik genomen. Het spoor is ervoor verlegd en de trein biedt
nu uitzicht op die lelijke, vierkante, oude, verroeste brug uit de jaren 30.
Die laatste zal deze maand gesloopt worden. Ik vergeet een foto te nemen van beide
bruggen, wat ook vrij lastig zou zijn vanuit de trein, en pik die uit de Wikipedia.
Door Robbert297 - Eigen werk, CC BY-SA 4.0
De nieuwe brug is veel hoger dan de oude, en vormt dus
een minder grote hinder voor het scheepvaartverkeer. De aanleg van de brug
maakt deel uit van een project voor uitbreiding van de spoorcapaciteit, zodat
straks er straks 4 treinen per uur kunnen rijden tussen Groningen en Leeuwarden
(2 stop- en 2 snel-; thans 2, resp. 1). Onder andere is daarvoor een
spoorverdubbeling van het traject Hoogkerk - Zuidhorn nodig.
Wel jammer dat die nieuwe brug dan toch weer enkelsporig
is; het moest weer eens op een uitrekening. Dat stemt me niet optimistisch over
het doorgaan van de spoorplannen uit de petitie.
Grijpskerk is een verstild dorp waar de winkels geloof
ik woensdagmiddag dichtzitten. Het bezoekje aan Grijpskerk valt niet alleen
binnen de spitsuren maar ook binnen mijn vieruursdip. Je kunt vast veel
boeiends over die plaats vertellen als je er geboren en getogen bent, en
iedereen kent die je op straat groet.
Ik registreer alleen een paar opmerkelijke zaken. Bij
het station wijst een pijl in de richting van een plek waar je kunt ‘Fierljeppen’,
terwijl Grijpskerk in Groningen ligt. Ik dacht altijd dat ze in deze streek
alles wat Fries was, verfoeiden.
Ik neem, om niet te zeggen: grijp een foto van de
kerk. Bijzonder is het feit dat hij in een soort kerkring staat. Ik dacht dat
die alleen voorkwamen in Zuid-West-Nederland; zo zie je maar weer dat reizen de
blik verbreedt. Grijpskerk is tussen haakjes genoemd naar Heer Nicolaas Grijp
die hier ooit de dienst uitmaakte, en ´grijp´ in zijn naam betekent: griffioen.
Die plompe, hoekige, houten molen is bijna aandoenlijk
in zijn functionele lelijkheid. Ze werden ook niet om het mooi gebouwd. In
tegenstelling tot die typische huizen met zo’n uitbouwtje boven de deur en met vier
grote ramen twee aan twee aan weerszijden daarvan; je ziet het overal in de
noordelijke regionen van Groningen.
De fusie van het 2500 inwoners tellende dorp met
Zuidhorn deed wat fusies meestal doen: pijn.
Op maandag 4 september 2017 zijn er extra
spits-Sprinters Groningen - Assen ingevoerd. Daar wil ik wel eens inzitten. Ik
mik op die van 17:36 uit Groningen, alweer de laatste van vandaag. Mijn
Primera-kaartje doet het in Grijpskerk echt niet tussen 16:00 en 18:30, dus ik
in trek mijn OV-chipkaart om op saldo te reizen. Niet vergeten, over te chippen
van Arriva op NS, in Groningen.
Waar ik zie dat vier treinen per uur naar Leeuwarden
absoluut geen overbodige luxe is. Werkelijk honderden reizigers persen zich in
de stoptrein die ik net verlaten heb en om 17:20 terug zal rijden naar de Friese
hoofdstad.
De interesse voor die nieuwe Sprinter naar Assen (in
dit geval een Koploper) is heel wat minder. Maar die rijdt ook nog maar pas. Mensen
zitten er nu heerlijk rustig bij te komen van een dag hard werken.
Tussen Groningen en Assen nu dus zes treinen per uur
per richting in de spits: 2x IC Zwolle en verder, 2x Sprinter Zwolle en 2x
Sprinter Assen. Op de stations Groningen-Europapark en Haren heb je nu ongeveer
een kwartierdienst.
Station Assen is onderhevig aan een vernieuwings- en
uitbreidingsoperatie die nogal heftig uitpakt; de hele omgeving is op de schop.
Het station verlaten we via een Brug-der-zuchten. Die trap is tijdelijk. Er is
ook een al even tijdelijke lift, maar daarvoor heeft zich een lange rij
gevormd.
De stationsomgeving is volkomen onherkenbaar, en hoe
je tussen alle bouwactiviteiten door naar het centrum moet lopen, moet je maar
avonturen; het staat niet al te duidelijk aangegeven. Ik bereik desondanks het
hart van Assen, waar ik iets eet in een eetcafé (met een hoger tempo dan
daarnet in Gieten) en nog een avondwandeling maak.
De rest is terugweg. Maar met een heel dik rapport van
een organisatieadviesbureau over weer een andere fusieramp, kom ik zo´n treinreis
van ruim twee uur in het duister wel door.
Ik las laatst ook klachten over het Primerakaartje,
dat je er na middernacht niet meer mee de bus in komt, hoewel hij tot 4:00 uur
geldig zou moeten zijn. Maar ik stap om 22:30 in de bus naar huis en bij mij
geeft hij ook al aan dat hij verlopen is. De chauffeur maakt er geen punt van;
uit zijn reactie blijkt dat er wel vaker iets niet klopt met die
Primera-kaartjes. Die ik desondanks beschouw als een welkome aanwinst.
Frans Mensonides
27 oktober 2017
Er geweest: woensdag 4 oktober 2017
Assen
©
Frans Mensonides, Leiden, 2017