LAATSTE
ZES AFLEVERINGEN
257. GEZICHTEN OP JE SCHERM: BEWEGENDE PORTRETTEN
EN NIET-BESTAANDE PERSONEN (07/03/2021)
256. 'ZE
HEEFT HAAR BROOD NIET IN LEDIGHEID
GEGETEN'; OUD BIDPRENTJE (31/01/2021)
255. CORONAJAAR
IN MOMENTEN (03/01/2021)
254. BEMINDE
ZATERDAG VOOR DE BUIS
(20/12/2020)
254a. BESLIST
EVEN LEZEN!!! 27 DINGEN DIE IEDERE SCHRIJVER MOET WETEN!!! VERPLICHTE
KOST VOOR IEDERE SCRIBENT!!! (20/12/2020)
253. NEPNIEUWS,
WAPPIES EN WONDERDRANKJES, PEST
TOEN EN CORONA NU (29/11/2020)
252. THUIS
LATEN BEZORGEN...
(08/11/2020)
De rubriek FHM's A-viertjes
verschijnt onregelmatig. Maar als hij verschijnt, doet hij dat op
zondag.
De kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen past nog
net op mijn eettafel. Welke van de ca. 1000 vakjes ga ik inkleuren? Ik heb
medelijden met de mensen die straks de stemmen moeten tellen. Is er echt precies
één vakje, niet meer en niet minder, roodgekleurd op die lap van een vierkante
meter?
En oh ja, ik heb 2 oproepen gekregen. We mogen in Leiden ook
nog deelnemen aan een referendum over het al dan niet herindelen van het Roomburgerpark, een lullig stukje blubber waar niets aan te verpesten valt.
Dat gaat écht nérgens over!
Zijn jullie het ook zo kots- en kotszat? Elke dag diezelfde
koppen in de media van de lijsttrekkers voor de Tweede Kamerverkiezingen? Ja, die
driedaagse gaat morgen, op de Idus van maart, van start. Ik denk niet dat ik
daarmee iets nieuws vertel, want we zijn er aardig mee overvoerd, de afgelopen
weken.
Ik had aan het begin van de campagne al snel een allergie
ontwikkeld voor Sigrid Kaag (D66), met haar arrogante tronie, met haar
Amsterdam-Zuid-accent en met haar mislukte facelift: die wenkbrauwen die op
haar schedeldak eindigen.
Ja, waar de inhoud soms ver te zoeken is, ga je je storen
aan allerlei andere dingen, die totaal niet ter zake doen. Kaag heeft een
miljoen euro gekregen van een rijke suikeroom om haar postzegel op alle abri’s
en in elk reclameblok te vertonen, en dat gaat genadeloos tégen haar werken.
De rest van de lijstaanvoerders kan ik nu ook niet meer
verdragen. En dan zie ik echt niet alle debatten en interviews op tv, waarbij
zij hun voorspelbare mantra’s, adagia, spreuken, leugens, narratieven en
stokpaardjesverhalen afratelen, die je wel kunt dromen, en die meestal een
exacte kopie zijn van die van 15 maart 2017.
Dat laatste is dan wel erg bijzonder. We zitten in de ernstigste
crisis sinds mensenheugenis. De meeste verkiezingsprogramma’s strooien met het
woord ‘corona’ als was het een stopwoordje. Maar dan gaat het meestal over hoe
we na de crisis de economie weer op poten kunnen krijgen. Ik zou liever horen,
hoe we ooit nog van het virus kunnen afkomen. Want dat is nog lang niet weg, en
we zitten nu al maanden in een slopende 2½ste golf, zonder veel uitzicht op
beter.
Ook zijn we zo langzamerhand wel eens toe aan een evaluatie
hoe het zover heeft kunnen komen met het ‘gecontroleerd laten uitrazen’ van het
virus. Die kreet is een contradictie, en daar ligt de faliekante mislukking al
in opgesloten.
In de herfst van 2019 deelde de WHO (Wereld Gezondheidsorganisatie)
Nederland nog in bij de top-3 van landen die het best voorbereid waren op een
pandemie. Maar toen had nog niemand gehoord van COVID, en was een pandemie niet
meer dan een theoretische mogelijkheid. Een jaar later stond Nederland nummer 75 op een lijst van 99 landen,
gerangschikt naar effectieve corona-aanpak.
Hoe moet het dan wel? Vraag het niet aan de politiek,
regeringspartijen noch oppositie. Ook op het Kieskompas gaat maar één van
de 30 vragen over corona. Die luidt: ‘Ondernemers moeten klanten kunnen weigeren
die zich niet hebben laten vaccineren’. Is dat nou momenteel het belangrijkste
issue als het over de pandemie gaat? Als we dit soort kwesties nu eens zouden opschorten
totdat meer dan 1% van de bevolking zijn tweede prik heeft ontvangen…
Ik land in het Kieskompas zoals gewoonlijk in niemandsland;
niet echt midden in de roos van een partij. Tot mijn verbazing sta ik, als
overtuigde atheïst, nog het dichtst bij de CU. Ik zou werkelijk overwegen om op
die partij te stemmen als ze de C uit hun naam zouden schrappen, zodat alleen de
U overblijft. Een partij met de slogan: ‘Voor U’, een Uniepartij, dáár hebben
we behoefte aan in dit verscheurde land!
Verder sta ik gelukkig het verst af van Baudets bruinhemden.
Met deze door mij verstrekte gegevens kan iedereen die over een geodriehoek beschikt,
wel uitmeten waar ik zo ongeveer sta, bij het Kiezerskompas. Dat is gebaseerd
op een indeling van partijen op de assen links-rechts en
progressief-conservatief; op zich een puur conservatieve indeling, die volgens
mij behoorlijk achterhaald is.
Tegenwoordig gaat het erom, in welke bubbel je zit; die
bepaalt op welke partij je stemt. Maar een bubbel is in wezen ook niets nieuws.
Die bestonden vroeger ook al, al heetten het toen: zuilen.
Bij mij thuis behoorden we tot de lichtrode zuil. Mijn
ouders stemden PvdA en we lazen dus Het Vrije Volk en de VARA-gids. Maar ik
hoefde als kind ook weer niet de Internationale te zingen voor het slapen gaan;
dat beslist niet.
Ik ben na de dood van mijn moeder in 2015 gaan struinen in
de familiepapieren –een rijke bron voor deze rubriek FHM’s. Laatst stuitte ik op
een briefwisseling tussen mijn vader en moeder uit het begin van de jaren 50,
toen ze net verloofd waren.
Mijn opa van moederszijde stemde VVD, ‘dus’ deden mijn
moeder en oma dat ook. Vrouwen werden in die tijd niet geacht, een eigen mening
te hebben over politiek.
Mijn vader was actief in de PvdA. Ik wist al dat hij tot
zijn te vroege dood in 1961 in het bestuur had gezeten van de plaatselijke
afdeling in Voorburg, waar we toen woonden. Maar uit de familiepapieren begreep
ik ook dat hij eerder al een functie had bekleed in een landelijke jongerenorganisatie
van de partij.
Misschien had hij politieke ambities (die ik dan niet van
hem geërfd heb). Droomde hij van een Kamerlidmaatschap of zelfs ministerschap?
Of, iets dichter bij huis, wilde hij raadslid of wethouder worden in Voorburg? Helaas
heb ik nooit met hem over zulke dingen kunnen praten.
De politiek werd een splijtzwam tussen mijn vader en moeder.
Hij vond dat zij ook PvdA moest stemmen, omdat hij in die partij actief was. Mijn
moeder wierp tegen dat zij loyaliteit verschuldigd was aan haar ouders, die
haar hadden grootgebracht. Dat liep nogal hoog op. Maar blijkbaar niet zo hoog,
dat het tot een definitieve breuk kwam, anders had je deze site nu niet kunnen
bezoeken - en hem niet gemist, ook.
Uiteindelijk is mijn moeder gezwicht. Echt een verhaal uit die
knus-benepen 50’s! Tegenwoordig zou een vrouw toch zeggen: ‘Dat maak ik zelf
wel uit, op wie ik stem!’ Of ze zou, om van het gedram af te zijn, beide
partijen haar stem beloven, en in het stemhokje haar eigen weg volgen. Dat had
in 1950 ook al gekund; ook toen bestond er kiesgeheim, en was het niet
toegestaan om je verloofde of vader mee te nemen in het stemhokje.
Met een beroep op datzelfde kiesgeheim, vertel ook ik lekker
niet op wie ik ga stemmen. Misschien laat ik het me achteraf nog wel eens
ontvallen. Had ik dat in 2017 maar gedaan, dan had ik nu nog geweten, voor welke
partij ik toen gekozen heb. Mijn stem voor het referendum over dat Leidse
parkje heb ik vorige maand al bekend gemaakt.
Nee, en een gemeentelijk referendum kost zeker niks!
De titel van dit FHM’etje, ‘Het gaat echt nergens over’,
slaat ook wel een beetje op het stukje zelf. Het hangt als los zand aan elkaar;
het gaat echt van de hak op de tak. Dat kan ook niet anders, als politiek het
onderwerp is. En de lezer merkt er niets van, als ik maar de juiste handige
bruggetjes sla tussen de verschillende alinea’s. En daar dan niet zelf de aandacht
op vestig, zoals ik in de vorige zin gedaan heb.
Tot slot wens ik iedereen veel wijsheid toe in het
stemhokje, of de wijsheid om thuis te blijven, want ook dat is een keuzemogelijkheid.
FHM
14 maart 2021
Leiden is deze keer gelukkig niet erg scheutig met deze
borden, waarop je wéér diezelfde koppen ziet.
VOLGENDE AFLEVERING: UITSLAG: ZURE DRUIVEN EN WAT ECHT PIJN DEED (21/03/2021)
© Frans Mensonides, Leiden, 2021