Nr. 259 - zondag 21 maart 2021 (week 11)
'Uitslag'; Zure druiven en wat echt pijn deed

LAATSTE ZES AFLEVERINGEN

258. HET GAAT ECHT NERGENS OVER! TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN (14/03/2021)
257. GEZICHTEN OP JE SCHERM: BEWEGENDE PORTRETTEN EN NIET-BESTAANDE PERSONEN (07/03/2021)
256. 'ZE HEEFT HAAR BROOD NIET IN LEDIGHEID GEGETEN'; OUD BIDPRENTJE (31/01/2021)
255. CORONAJAAR IN MOMENTEN (03/01/2021)
254. BEMINDE ZATERDAG VOOR DE BUIS (20/12/2020)
254a. BESLIST EVEN LEZEN!!! 27 DINGEN DIE IEDERE SCHRIJVER MOET WETEN!!! VERPLICHTE KOST VOOR IEDERE SCRIBENT!!! (20/12/2020)
253. NEPNIEUWS, WAPPIES EN WONDERDRANKJES, PEST TOEN EN CORONA NU (29/11/2020)



De rubriek FHM's A-viertjes verschijnt onregelmatig. Maar als hij verschijnt, doet hij dat op zondag.


Stemmen in de Professorenwijk: partytent op de hoek Burggravenlaan / Fruinlaan


Een verkiezingsdag levert een dag later voorspelbaar een epidemie op van verkiezings’uitslag’. Dat is in 2021 niet anders. Het RIVM meldde donderdag maar liefst 4.567.321 nieuwe gevallen van uitslag gedurende de afgelopen 24 uur; een Nederlands record aller tijden.

Nu is uitslag (jeukende, pijnlijke, brandende en / of schilferende verkleuringen en oneffenheden op de huid) over het algemeen geen aandoening waarmee je op de IC of in het graf beland. De bezettingscijfers van de ziekenhuizen zullen dan ook niet stijgen. Niet door uitslag, in ieder geval; vermoedelijk nog wel door COVID-19. Want de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen duidt er helaas niet op dat het beleid van vrijwel ongecontroleerd laten rondrazen van het virus, de komende maanden zal veranderen.

De kiezer heeft de corona-politiek van het kabinet met het rode potlood geparafeerd voor goedkeuring, en er geen kruis door gezet. De afgelopen maanden had ik de indruk gekregen dat de helft van het volk de coronamaatregelen te slap vond, en de andere helft te streng. Maar gemiddeld vinden we het dus precies goed, of allemaal wel best; ik kan het niet helemaal duiden.

Ik vind het teleurstellend, maar ik zal de laatste zijn om me erover ter beklagen. Ik sta op het standpunt dat in een democratie de kiezer altijd gelijk heeft. Zoiets als een slechte verkiezingsuitslag bestaat dus in feite niet. Geen enkele reden om de druiven zuur te laten zijn.

Maar daarom kan ik me nog wel verbazen over een paar dingen. Ja, dat de VVD zelfs nog zetels zou winnen, had iedereen, behalve Maurice de Hond, wel voorzien. Maar de winst van D66, 7 zetels bij de exitpoll, verbijsterde me. In de vorige FHM’s had ik nog voorspeld dat iedereen wel genoeg zou hebben van Sigrid Kaags postzegel in alle media en op alle abri’s. Maar ik zat ernaast, zij het minder ver dan De Hond - die op de sociale media meteen donderdag weer aardig aan het blaffen en bijten sloeg, in plaats van met de staart tussen de poten af te druipen.

Blijkbaar kun je zetelwinst kopen met een douceurtje à la een miljoen euro van een rijke geldschieter. En draait het daarbij dan vooral om het poppetje, en niet zozeer om de inhoud. Dat poppetje, geheten Kaag, stond donderdag als een beschonken studentin op de tafel te springen uit vreugde over die gewonnen zeteltjes, hoewel het er uiteindelijk maar 4 werden in plaats van 7; een bespottelijke vertoning.

Weinig partijen hebben zich duidelijk uitgesproken voor indammen van het virus, zoals uiteenlopende landen als China, Australië, Nieuw-Zeeland en Taiwan wél gelukt is. Daarentegen waren er twee wappie-partijen die tijdens de campagne duidelijk gingen voor versoepelingen, die op geen enkele manier gerechtvaardigd worden door de al maar stijgende corona-cijfers.

Dat waren GroenLinks en het Forum voor Democratie. Beide partijen wisten 8 zetels binnen te halen. En beide lijsttrekkers, Jesse Klaver en Thierry Baudet, waren er dan nog niet eens tevreden mee. Ze hadden op meer gerekend, zodat nu ook in hun kringen geleden wordt aan ernstige verkiezingsuitslag.

Binnen de verkiezingen heb je altijd nog een tweede verkiezingsstrijd: die om de snelste en traagste gemeente bij het tellen van de stemmen. Deze verliep bij TK2021 nu eens zonder verrassingen. Dat wil zeggen: Schiermonnikoog kwam als eerste met de uitslagen, en mijn eigen woongemeente Leiden als aller- allerlaatste, zelfs nog na Rotterdam, na een doorwaakte nacht, een morgen en nog een stuk middag. We hebben het eerder gezien.

Leiden was op voorhand al verzekerd van de positie van hekkensluiter. In de Sleutelstad moesten ook de stemmen nog geteld worden voor het referendum over het Roomburgerpark. Dat eindigde in een overwinning voor NEE. De opknapoperatie is daarmee afgeblazen en alles blijft dus bij het oude. Het park blijft het blubberige geheel waar de bewoners van de Professorenwijk zo verschrikkelijk aan gehecht zijn.

Nee, ik krijg ook van die uitslag geen uitslag; ik woon niet in die wijk en ken 10 mooiere parken om in te wandelen, zelfs in Leiden, een stad rijk aan steen en arm aan groen. Maar mij bekroop wel de gedachte: het is een goed ding dat er in het Stenen Tijdperk nog geen referenda werden gehouden. Als dat wel het geval was geweest, hadden we nu nog steeds in het Stenen Tijdperk geleefd.

Je kunt je afvragen of het sowieso wel een goed idee was om verkiezingen te houden tijdens een pandemie die volgens iedereen, behalve het kabinet en de kinderarts Karóly Illy, voornamelijk in stand wordt gehouden door de scholen. De meeste stemlokalen zijn gevestigd in onderwijsinstellingen, waar je als niet-leerplichtige beter vandaan kunt blijven. Woensdag zag ik, thuiswerkend met een laptop op de bank, dikke drommen mensen, gewapend met stempassen, zich begeven naar de basisschool bij mij in de straat.

Zelf had ik daar helemaal geen trek in. Ik had meteen maandagmorgen al gestemd in een speeltuin; daar zie je nooit een kind. Het voordeel was dan ook nog dat ik al die uitputtende en voorspelbare verkiezingsdebatten verder kon overslaan, omdat ik immers toch al gestemd had.

Echt uitslag kreeg ik van een nieuwsitem dat ik woensdag op tv zag – de clip kan ik gelukkig nergens meer vinden op het Web. Die rapportage kwam uit Castricum. Dit dorp, waar normaliter nooit iets vermeldenswaardigs gebeurt, weet bij elke verkiezing toch de publiciteit te halen door één stembureau alvast om 0:01 uur in de nacht te openen. Het is misschien bedoeld voor late stappers en vroege forenzen, maar echt noodzakelijk is het niet.

Zo ook deze keer. Het bureau was gevestigd in het Huis van Hilde, een archeologisch museum. Dat tot enthousiasme van enkele geïnterviewden. Eén van hen was gefascineerd door het stemmen onder het oog van het skelet van een Castricummer uit het Stenen Tijdperk. En een automobilist was zeer enthousiast over het feit dat hij nu weer eens om kwart over 12 door het dorp kon rijden, wat door de avondklok maandenlang niet mogelijk was geweest. Mijn god, wat een lol!

Ja, daar zei hij zo wat. Hadden we in dit land geen (zwaar omstreden) avondklok, voor beperking van de verspreiding van het virus? En is het niet stapelkrankjorum als een overheidsorgaan zo’n avondklok opzij schuift voor een verkiezingsstunt? En nog wel in een museum, dat ook al maanden geen bezoekers meer mag ontvangen? En dat tijdens een driedaagse verkiezing, waarbij in totaal al 40½ uur de gelegenheid bestaat om een stem uit te brengen?

Deze nachtelijke stempartij ervoer ik als de zoveelste klap in het gezicht van de burgers die zich zorgvuldig aan de coronamaatregelen houden – uit gezagsgetrouwheid of, in mijn geval, omdat ik liever gezond blijf.

Ik werk in Castricum, of liever gezegd: ik heb er gewerkt tot en met woensdag 11 maart 2020. Ik moet eerlijkheidshalve herhalen wat ik al eens eerder gezegd heb: dat ik het dorp erger mis dan het kantoor.

Als de tv-rapportage over dat nachtelijke stembureau uit Tietjerksteradeel was gekomen, had ik er misschien niet mee gezeten. Maar dit uit Castricum, dat deed echt pijn.

FHM
21 maart 2021



Castricum. Archieffoto 2010



VOLGENDE AFLEVERING: BILABIAAL, OFWEL: HOE KLONKEN DE GEBRS. DE WITT? (18/04/2021)



© Frans Mensonides, Leiden, 2021