Jaargang 5 Aflevering 45 ZATERDAG 5 OKTOBER 2002
|
Deze column is afkomstig uit het archief van REFLEXXIONZZ! Klik hier voor de meest recente aflevering. Column Mores leren Als ik ergens een hekel aan heb, zijn het wel mensen die in een trein naar binnen dringen, nog voordat alle uitstappende passagiers het voertuig verlaten hebben. Zulke lieden geef ik in het voorbijgaan graag een versplinterende schop tegen de schenen. Verder maak ik steevast tweevingergebaren naar automobilisten die me snijden op mijn fiets (na me ervan overtuigd te hebben, dat ik ze bij een eventueel handgemeen wel de baas zal kunnen), vraag ik naar mijn smaak te wild rijdende buschauffeurs altijd of er al een datum is vastgesteld voor hun eerste rijles, en breng ik halve nachten door met het schrijven van anonieme beledigingen in gastboeken van internetsites, onderhouden door domme en botte mensen met verkeerde meningen. Dat is nog niet alles: juffrouwen, die me rond etenstijd opbellen om met me te spreken over mijn oudedagsvoorziening, geef ik lik op stuk door “takkehoer!” te roepen en vervolgens snel op te hangen. De hele dag ben ik bezig, mijn medeburgers te corrigeren. Liefst hardhandig, anders leren ze het nooit. Een echt bevredigend gevoel geeft dat alles me niet. Het lijkt wel op het afschrapen van je poepschoenen aan een stoeprand: je bevrijdt je wel van wat je hindert, maar wordt er niet echt helemaal brandschoon van; het laat een luchtje na. Daarom volg ik met meer dan buitengewone belangstelling de in dit land losgebroken discussie over normen en waarden. Als iemand er nu eens in zou slagen, dit onbeschofte, onbehouwen Hollandse volk op te voeden, dan hoef ik niet meer de hele dag allerlei corrigerende tikken uit te delen aan mijn ongelikte medemens. Het nieuwe kabinet is de drijvende kracht achter de golf van hoffelijkheid die ons land gaat overspoelen. In premier Balkenende heb ik wel fiducie, als moraalridder. Hij is een vertrouwen inboezemende akela, voor wie elke Nederlander graag “wij doen ons best” zou willen roepen. Iets minder ingenomen ben ik met de LPF [die nog steeds bestaat op het moment dat ik deze column schrijf]. Moet nu uitgerekend deze bende ordinaire ploerten zich opwerpen als de kampioen van burgermansfatsoen? Heinsbroek, die ons onlangs opriep, althans in het verkeer alle normen en waarden te negeren? (en van wie ik moeilijk kan geloven dat hij eerlijk aan al die miljoenen gekomen is). Partijvoorzitter Maas, die afgelopen dinsdag onvervroren aan het Algemeen Dagblad meldde, dat zijn onroerend goedimperium deels gegrondvest is op belastingontduiking? Tweede Kamerlid Alblas, die een persfotograaf met een kaakslag buiten gevecht stelde, terwijl deze brave man alleen maar zijn werk deed? En dan Ferry Hoogendijk, de man die overal binnen de LPF aan de touwtjes schijnt te trekken. Sedert lezing van het boek “Hoe word ik een rat”, onlangs besproken op deze plek, meen ik overal om mij heen knaagdieren van die soort te zien. Maar ik ken niemand die meer op een rat lijkt dan Hoogendijk. Neem een willekeurig krantenportret van hem, teken er zes snorharen bij, en het beeld is compleet. Ook de mores binnen de LPF zijn niet erg hoogstaand. Kamerzetels schijnen er voor goed geld te koop te zijn; partijzuiveringen worden er uitgevoerd met een verbetenheid waarvoor een ouderwetse communist nog zou terugdeinzen. Eén ding moet je de LPF nageven: daadkracht bezitten ze wel, al wordt die voornamelijk ingezet tegen mensen uit de eigen gelederen. Maar goed; de discussie over normen en waarden moet doorgaan, ook al zijn degenen die haar geëntameerd hebben, zelf niet brandschoon. Het is van het grootste belang, als we tenminste niet willen dat de hedendaagse jongeren in moreel opzicht straks "De verloren generatie" zullen vormen. Er worden heel wat wijze hoofden geschud over die jeugd van tegenwoordig, die geen respect meer heeft voor ouderen. Toen wij zelf jong waren, werd ons datzelfde verweten door de mensen die toen volwassen waren. Mijn moeder kreeg het in haar eigen jeugd te horen van de generatie van mijn grootouders; mijn oma van die van mijn overgrootouders. Kortom, het probleem bestaat al minstens een eeuw; hoog tijd dat het nu eens wordt aangepakt! Anders komt ook de integratie van allochtonen in gevaar. Die mensen moeten zich natuurlijk aan onze cultuur aanpassen, want onze cultuur is de beste ter wereld. Maar o wee, als ze zich gaan aanpassen aan Nederlanders die zelf geen normen en waarden bezitten; je kunt je niet voorstellen wat daarvan de gevolgen zijn op langere termijn. Moedgevend voor hen die dorsten naar nieuwe zeden, zijn de resultaten van een opinieonderzoek dat vorige week gehouden is. Ruim 90% van de ondervraagden gaf aan, zich zelf reeds aan normen en waarden te houden; ongeveer evenveel respondenten achtten het van belang, dat hun medemensen dat eindelijk ook eens zouden gaan doen. Uit deze resultaten spreekt een enorme bereidwilligheid om de buurman en buurvrouw op te voeden. Conclusie: we zijn er bijna, al hebben we nog een lange weg te gaan. De corrigerende schop tegen de schenen blijft nog een poosje noodzakelijk, al geeft hij niet altijd een prettig gevoel bij degene die hem uitdeelt. Ik blijf er mee doorgaan. Doen jullie mee? Ons volk is het waard!
w.g.
Daar is ook te zien: de uitsmijter van Fris Spr!ts. |
Pasfoto:
 foto: Wim Scherpenisse Colofon
REFLEXXIONZZ! biedt columns over openbaar vervoer en andere onderwerpen, reisverslagen, korte verhalen en geen gedichten.
REFLEXXIONZZ! maakt deel uit van de opgeheven site De digitale reiziger, waarvan het archief nog toegang verleent tot alle tussen 1996 en 2001 verschenen artikelen. Wie op de hoogte gehouden wil worden van alle updates, kan zich aanmelden voor de nieuwsbrief Reiziger. Op- of aanmerkingen, opbouwende of afbrekende kritiek, benevens suggesties zijn welkom in mijn brievenbus. Vrijwel alle brieven worden door mij beantwoord, zij het meestal niet per kerende post. Overzicht meest recente REFLEXXIONZZ!
Feuilleton Wekelijkse klaagzang over waar ik ook niks aan doen kan. - Wo. 02.10.2002 De uitsmijter, door Fris Spr!ts FC Utrecht-"supporters" overtraden alle normen en waarden tijdens UEFA-cupwedsdtrijd Het stadion "DE GALG WAARD"! Ha, ha, hi, hi, ho, ho: allemaal even lachen om alweer zo'n flauwe, smakeloze woord-bak van Hollands kortste en kleinste columnist, ingehuurd van de goedkoopste krant van ons land: uw aller Fris Spr!ts.
© 2002, Frans Mensonides, Leiden 41/194/328(47)/62,8 |