Nr. 164 - zondag 2 maart 2014
De zaak-Benno L.; mijn buurtje in de schijnwerpers





LAATSTE ZES AFLEVERINGEN

163. BUS-HATERS WINNEN PLEIT; OV IN DE LEIDSE DORPSPOLITIEK (1) (23/02/2014)
162. 'OUR WORLD' (1967), EEN UNIEK TV-PROGRAMMA (16/02.2014)
161. ONDERGANG VAN EEN ARCHIEFBEDRIJF  (2 DELEN) (02 en 09/02/2014)
160. 'ZOEKTOCHT NAAR HET TYPISCH FRIESE' (26/01/2014)
159. DE KUNSTMAAN TELSTAR, OF: MIK, MAK EN MEEK (19/01/2014)
158. NIETJES TELLEN; ZUURVRIJ WERKEN (12/01/2014)









De Apollolaan in Leiden op tv


Vorig jaar april riep ik de Fortuinwijk in Leiden, waar ik toen precies een halve eeuw woonde, uit tot de onopvallendste buurt van Nederland. Niets wees erop dat hij ooit de meest besproken wijk van het land zou worden. Toch was dat twee weken lang het geval, vanaf zaterdag 15 februari 2014. Die dag onthulde de ‘kwaliteitskrant’ NRC, dat de beruchte Bossche zwembadpedofiel Benno L. door de reclassering in een seniorenflatje aan de Apollolaan was gehuisvest.

Wat moet je van zoiets denken? Er zijn tijden geweest in onze geschiedenis waarin zedendelinquenten verdronken werden in een ton met water of verbrand op de brandstapel. Steniging komt nog steeds voor op deze wereld. Dat willen we niet, in onze maatschappij. We willen dat misdadigers, na hun straf uitgezeten te hebben, met een schone lei opnieuw kunnen beginnen. Dan moeten ze wel ergens kunnen wonen, desnoods bij mij om de hoek. En dan is het voor een ieders gemoedsrust het beste dat hun adres niet bekend wordt gemaakt. In heel Nederland leven duizenden ex-delinquenten, zonder dat er een haan naar kraait. In het geval van Benno L. is zijn verblijfplaats uitgelekt.

Een kort journaal van een dozijn bewogen dagen in de Fortuinwijk.

Zondag 16 februari 2014 ‘s Morgens lees ik op teletekst, dat Benno L. is neergestreken in Leiden. Hij zit in een seniorencomplex - waar een pedo weinig kwaad kan, zo hebben ze waarschijnlijk geredeneerd. Hij staat nog onder strenge controle van justitie; met enkelbanden wordt elke stap die hij zet, geregistreerd.

Ik denk nog niet meteen aan mijn eigen buurt; Leiden is zo groot. Die middag breng ik door bij mijn broertje in Den Haag. Rond 11:30 loop ik door de Apollolaan naar de bushalte. Er is nog niets te zien en ik weet ook nog van niets. In de avond lees ik dat deze normaal zo rustige laan aan de zuidrand van de Fortuinwijk, ’s middags nog net niet het toneel is geweest van een volksgericht.

Bij het zien van de journaalbeelden maakt zich een nergens op slaand enthousiasme van me meester. Ja, het is echt waar, mijn eigen buurtje is op de televisie!! Beelden van mensen met verbeten haatkoppen. Behalve naast pedofielen, wil je ook absoluut niet naast dit soort volk wonen.

Rond het spookuur maak ik mijn gebruikelijke avondwandeling. Natuurlijk neem ik de Apollolaan erin op. Er staat een politieagent in de kou te ijsberen voor de ingang van de flat. Verder is alles er rustig. Mijn grootouders, al lang niet meer op de wereld, hebben gewoond in dit seniorencomplex, in een hoge torenflat die in de jaren 00 gesloopt is en heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe hoge toren. Op de begane grond is Wijkservicecentrum De Lepelaar gevestigd. Benno L. huist in de aanleunwoningen naast de toren.

Maandag 17 februari 2014 Op kantoor sta ik in het middelpunt der belangstelling: ‘Dat gedoe met die pedofiel is toch bij jou in de buurt?’ Die avond stellen twee Leidenaars in ‘Pauw en Witteman’ een ultimatum aan de Leidse burgemeester Lenferink. Benno L. moet vóór zaterdag de stad verlaten, of anders... Deze twee frisse stadgenoten zijn Marcel Groenendijk, zelfverklaard woordvoerder van de bevolking van Leiden, en Tomas Kok van de partij Leefbaar Leiden, een groepering die een rabiate haat koestert tegen alles wat van buiten de krappe stadsgrenzen komt.

Dinsdag 18 februari 2014 Op rellen beluste jongeren zoeken ’s avonds op de Apollolaan mot met de politie.

Woensdag 19 februari 2014 Er wordt er een samenscholingsverbod van kracht voor de zuidelijke helft van de Fortuinwijk. Mijn misplaatste enthousiasme kent nu geen grenzen meer: ik mag nu eigenlijk niet eens meer een buurpraatje maken in mijn eigen wijk!

Aan het begin van de avond bezoek ik mijn moeder, in een ander seniorencentrum in de buurt. Als ik daar de deur uitkom, zie ik op de Beethovenlaan een gepantserde politiewagen richting Apollolaan rijden; bepaald geen alledaags gezicht. Ik ga nu zelf ook maar eens kijken; in mijn eentje vorm ik geen samenscholing.

Er is een cameraploeg van TV West aan het filmen; er staan 20 politieagenten en enkele tientallen relschoppers, vermoedelijk afkomstig uit heel andere wijken dan de onze. Ik mag doorlopen; de politie acht de kans dat ik slachtoffer zal worden van een pedofiel, erg gering. Maar jongeren worden staande gehouden: ‘Waar ga je naartoe? Waar woon je? Heb je hier iets te zoeken?’
‘Juh, gaat die vieze kankerpedofiel peste, en laat normale mense met rust!’, voegt een van hen een politieagent toe.

Er hangt mot in de lucht; stront. Ik blijf hier maar niet staan kijken totdat de boel echt uit de klauwen loopt. Als ik terugloop naar huis, komt me een plukje ongure individuen tegemoet die op weg zijn naar de plaats des onheils. Een uur later moet de politie de Apollolaan schoonvegen.

Vrijdag 21 februari 2014 Om halfvijf zal burgemeester Lenferink een persconferentie geven over de vraag of Benno L. in Leiden mag blijven. Die dag werk ik thuis, en verlaat mijn werkplek een paar keer voor een boodschap in de buurt. De stemming is grimmig, nu. In de hele wijk zie ik politieauto’s en -motoren af en aan rijden. Tegen vieren wordt de Apollolaan afgesloten.

Ik heb de hele dag zo’n voorgevoel dat ze Benno L. gaan overbrengen naar een andere, nu wel geheime, verblijfplaats; dat de staat toch gaat buigen voor de straat. Maar niets is minder waar: Benno L. blijft, zo maakt de burgemeester bekend. Die Lenferink heeft wel kloten zeg, in tegenstelling tot sommige andere burgemeesters die ik gekend heb. De pedofiel krijgt een netwerk van vrijwilligers om zich heen met vermoedelijk de driedubbelrol van begeleider, controleur en beschermer. Er ligt een brief in mijn brievenbus, waarin het allemaal wordt uitgelegd aan de buurtbewoners.

Groenendijk heeft gezegd dat hij elke dag dat Benno L. nog op zijn flatje zit, voor de deur gaat staan demonstreren. Dat zal hij dan nog een keer of 500 moeten doen, want pas in de zomer van 2015 eindigt de bemoeienis van justitie met L., en zal hij terugkeren naar zijn geboorteland Duitsland.

Zaterdag 22 februari 2014 Groenendijk gaat voorop in een optocht van 200 man naar L.’s flat. Door het samenscholingsverbod moeten ze echter buiten de wijk om, over de Voorschoterweg.

Groenendijk beweert te spreken namens 95% van de Leidse bevolking. De SP Leiden heeft echter uit een enquête onder wijkgenoten geconcludeerd dat 84% achter het beleid van de burgemeester staat. Beiden hebben MIJ weer niets gevraagd; zo gaat het meestal…

Zondag 23 februari 2014 Groenendijk geeft er nu al de brui aan; hij brengt de zondag liever door bij zijn gezin, laat hij de schrijvende pers weten.

Maandag 24 t/m woensdag 26 februari 2014 Ook deze doordeweekse dagen brengt Groenendijk door in de huiselijke kring. Alleen de camera voor de ingang van L.’s flat herinnert nog aan de onrust van vorige week.

Donderdag 27 februari 2014 Burgemeester Lenferink legt in de gemeenteraad verantwoording af voor zijn opstelling in de zaak-Benno L. Een motie van wantrouwen tegen hem wordt alleen gesteund door de indiener: Daan Sloos van Leefbaar Leiden. Vanaf nu zal de kwestie snel uit de aandacht verdwijnen. De Apollolaan in Leiden is weer een laan als alle andere.

FHM
2 maart 2014


Gefeliciteerd, moeder! (vandaag 86 jaar oud)







VOLGENDE AFLEVERING:
 MET HOLLA OP DE HOLA; OV IN DE LEIDSE DORPSPOLITIEK (2a) (09/02/2014)

© Frans Mensonides, Leiden, 2014