Ook dit jaar zijn er weer dik 500 foto’s van eigen makelij te zien geweest op mijn site; soms als foto-van-de-week, soms als omlijsting van een artikel, soms door een artikel omlijst. Ik nam ze laatst allemaal nog eens chronologisch door; een leuk karweitje; al die vervlogen maanden, al die afgelegde trajecten, al die vastgelegde taferelen!
Ik selecteerde er een stuk of 30 die me om één of andere reden bijzonder opvielen. Die haalden het jaaroverzicht, dat ik natuurlijk verdeelde in de gebruikelijke categorieën OV en OVerig. Dit is de afdeling OVerig; Het OV staat hier. Een terugblik op een verder niet erg opmerkelijk jaar uit mijn bestaan.
Slechts weinigen kennen deze voetgangerstunnel naar de Wilhelminapier in Rotterdam. Zeker op zaterdag loopt er geen mens en kun je hem rustig fotograferen. Ik kon hem laatst niet meer vinden, toen ik er in de buurt was; misschien is hij inmiddels al gedempt.
Op weg van Goudswaard naar Piershil, twee Zuid-Hollandse dorpen waarvan je vast nooit gehoord had - tenzij je er zelf toevallig woont, natuurlijk. De regelmaat en het perspectief doen het, op deze foto.
De burcht van het Duitse, doch half-Nederlandse Bad Bentheim ligt op een hoge, steile heuvel. Daal je die af, dan ga je vanzelf een beetje raar lopen.
De Vismarkt in Groningen. Een prachtig plein, dat een soort viewmaster-foto oplevert, met de Korenbeurs op de achtergrond en de Der Aa-kerk daar weer achter. Bourtange was eigenlijk het doel van deze expeditie naar het hoge noorden. En ik kwam daar ook nog, tegen mijn verwachting in.
Van noord naar zuid. Deze wandeling leverde me een belangrijk levensinzicht op, en een nieuw levensmotto – al blijkt dat niet zo duidelijk uit het reisverslag. Aan het eind van een lange wandelmiddag beklom ik met moede voeten de heuvel naar het Limburgse dorp met de toepasselijke naam Klimmen, waarvan je hier het dorpsplein ziet. Bovenop die heuvel stond een basisschool. Die heette Ummer Clumme, ofwel: altijd blijven klimmen.
Dat is natuurlijk altijd een goede raad, ook als je de lagere school ver voorbij bent en je levenslijn onvermijdelijk afdaalt naar het voorspelbare einde: altijd kun je jezelf nog verbeteren. Zolang je dat tenminste niet betrekt op je carrière, die na je 40ste echt definitief afgelopen is. Ook dit jaar wilde geen enkele andere werkgever me hebben, en verdeelde mijn huidige de attractieve baantjes onder familieleden van het management. Maar dat zijn zo de kleine teleurstellingen des levens, die een mens louter louteren.
Ook die lezer uit Ransdaal heb ik moeten teleurstellen. Hij betreurde het feit dat ik zijn dorp, in het dal van waaruit je naar Klimmen clumt, niet met een bezoek vereerd had. Ik had nog een derde keer naar Limburg willen gaan, dit jaar. Maar het kwam er niet meer van.
Dordrecht lag dit jaar een paar keer op mijn route. Ik bezocht er drie tentoonstellingen over Calvijn (echt teveel van het slechte) en een theatervoorstelling over de Canon der Nederlanden. Op de foto het Hof, waar de opstandelingen tegen de koning van Hispanje in 1572 hun eerste vrije Statenvergadering hielden. Deze foto, hoe historisch en monumentaal de omgeving ook is, krijgt dynamiek door dat figuurtje met die boodschappenkar. En natuurlijk door de twee voetjes rechts.
Ik had iets met pleinen dit jaar, merk ik. Dit is heel wat anders. Deze lugubere foto maakte ik op de Beethovenlaan in Leiden. Deze bomen hebben geen afgrijselijke ziekte, maar zijn als woonplaats uitverkoren door de spinselmot. Die vreten eerst alle bladeren op en spinnen de bomen dan geheel in. Het ziet er weerzinwekkend uit, maar het komt allemaal goed. Als de motten uit hun cocon komen, verdwijnt het witte waas en krijgt de boom, midden in de zomer, opnieuw bladeren.
Altijd fotogeniek: de O.L.V. van Antwerpen, deze keer met Rubens op de voorgrond. Ik was hier voor de kortste hogesnelheids-treinlijn ter wereld.
Die struise Wilhelmina op de boulevard van Noordwijk die ik bezocht voor een beeldententoonstelling in de openlucht. Wilhelmina inspecteerde hier vlak voor WO II de troepen. Kort daarna zou ze de zee kiezen waar zij hier voor eeuwig met de rug naartoe staat. Mijn grootouders hebben haar haar vlucht naar Engeland nooit vergeven. Ze was in Londen wel de enige kerel in het kabinet; dat moet haar nagegeven worden.
Ook alweer een kwestie van perspectief. Het forenzendorp Velsen-Noord wordt gedomineerd door de hectometerhoge pijpen van NUON. Van grote afstand staan ze recht overeind, maar van dichtbij lijken ze omver te vallen. In deze omgeving zocht ik een verhaal over Vondels verbanning naar Beverwijk, en de bovenzijde van de Velsertunnel waar ik zes keer per week per trein doorheen rijd.
Strand Blijburg op het Amsterdamse IJburg trekt ook in juli niet altijd veel bezoekers.
Alweer een plein: de abdij van Middelburg, waar ik een aangename augustusdag doorbracht.
Vijf dagen later zag ik in Goes deze onttakelde dame. Ik weet niet of er een actiecomité bestaat voor de rechten van de etalagepop, maar dit is een pop-onterend tafereel!
Die enorme spin zag ik thuis pas; niet toen ik de foto nam. Ik bracht een dag door op de letterlijke Mookerheide
Als lid van het eenpersoons-chipkaarttestteam stap ik soms uit in plaatsen waaraan ik normaliter voorbij zou rijden. Zo belandde ik in Cothen, aan de weg van Utrecht naar Wijk bij Duurstede, en fotografeerde het onder dreiging van onweer.
En daarmee gaan we alweer naar de herfst. Donkergrijze wolken en wuivende pluimen bij Zuidland, ook zo’n plaats die je niet kent als je er toevallig nooit geweest bent. Er stopte ooit een stoomtram, en later nog een dieseltram van de RTM. Ik bewandelde het voormalige tramtalud.
Nog steeds forenzen naar Bakkum, kortom, clumme of niet clumme. De weg van station Castricum naar mijn werkplek klimt inderdaad lichtjes, al merk je dat nauwelijks als de weg niet glad is. Op vrijdag 18/12 ploeterde ik er door de verse sneeuw.
Zo, dat was het dan. Niet eens erg veel soeps, als je het zo onder elkaar ziet. Als dat nou het puikje moet verbeelden van een complete jaargang… Nou ja, op naar 2010, in ieder geval!
Frans Mensonides
Nieuwjaarsdag 2010.
© Frans Mensonides, Leiden, 2010.