Ik
nam
de ZoRo maar
liefst vier keer: op de openingszondag aan het eind van de middag (bij
duisternis
en regenvlagen); op oudejaarsdag (bij noen en gure rukwinden), op
woensdag 9
januari (vroeg in de middag, met hier en daar een bui) en op dinsdag 5
februari
(in de middagspits, onder zonlicht, afgewisseld met striemende
hagelvlagen).
De
digitale reiziger
ging weer eens niet over één nacht hagel, en pakte het onderzoek voor
dit
artikel gedegen aan. Hij kwam ook al twee keer kijken tijdens de aanleg
van de
busbaan in 2012, HIER
in de winter en HIER
in de zomer.
Maar wat hij aanmoet met
dit hoogwaardig
bedoelde OV-project, weet hij (nog steeds De digitale reiziger) nog
steeds
niet. Het is toch niet helemaal wat het geweest had kunnen zijn of nog
zou
kunnen worden.
‘Randstadrail is af’, jubelde
desondanks een krant rond 9
december 2012. Wonderlijk, dat een busbaan een project kan voltooien
dat ‘rail’
in zijn naam heeft. Het ‘af’ zijn van dit moeizaam tot stand gekomen en
toch wat
schamele OV-net tussen Den Haag, Rotterdam en Zoetermeer, betekent
blijkbaar dat
geplande uitbreidingen niet doorgaan. Zo zou RaRail bijvoorbeeld een
zijtak Scheveningen-Delft
krijgen, via bedrijventerrein De Binckhorst in Den Haag. Maar die is
aardig in
het vergetelboek geraakt, de laatste jaren.
Ook achter de afkorting ZoRo, die ik al rond 1990 voor het eerst heb horen noemen, verschuilt zich nu uiteindelijk een veel minder hoogwaardig product dan oorspronkelijk de bedoeling was. ‘Ro’ stond in den beginne voor Rotterdam. Er zou een rechtstreekse railverbinding komen tussen Zoetermeer en Rotterdam, via een aftakking van de Zoetermeerlijn bij de Delftsewallen, over de A12 heen naar Rokkeveen. Daar zou hij langs het winkelcentrum scheren, en daarvandaan via een vrijgehouden groenstrook (die er volgens mij nog steeds is) langs het Floriadeterrein naar Pijnacker, om daar aan te takken op de Hofpleintak. Als ze dat nou maar gedaan hadden, dan had je in een minuut of 25 kunnen reizen van Centrum West naar Rotterdam CS / Centrum.
Door de Hollandse
kruideniersmentaliteit werd het een
busbaan met overstap, in plaats van een rechtstreekse
lightrailverbinding. Die busbaan kostte ‘slechts’ 23 miljoen. Gezien het toch
tegenvallende aantal
passagiers dat ik op die vier dagen vervoerd heb zien worden, wordt het aantal
van 10.000 op geen stukken na gehaald. Wat nou, bezuinigen? Minder
uitgegeven,
maar ook minder inkomsten en minder effect.
De ZoRo-buslijn pakte ook iets anders uit dan ons tijdens de aanleg was voorgespiegeld, maar niet noodzakelijk slechter. Het zijn in wezen twee ZoRo-lijnen geworden over één ZoRo-baan; in dat opzicht kreeg de reiziger dus meer dan waarop hij rekende.
Lijn 170 rijdt
van Zoetermeer naar Rodenrijs via de kortste
weg. Maar het aantal haltes is vooral in Zoetermeer zodanig opgevoerd
dat daar
meer sprake is van een stads- dan van een sneldienst. De bus doet nu 24
minuten
over zijn ritje van 13,5 km. En als je in Rodenrijs arriveert, moet je
nog
wachten op de metro naar Rotterdam. Een echt heel snelle verbinding
Zoetermeer
- Rotterdam is er dus niet van gekomen. Vanaf Centrum West ben je
kwieker in Rotterdam
met een overstap in Leidschenveen. Een inwoner van Rokkeveen
schreef me dat sommige van zijn wijkgenoten op Zoetermeer Oost de trein
nemen en in Gouda overstappen naar Rotterdam; mijl op zeven, maar niet
veel langzamer dan de ZoRo-bus.
Lijn 170 kreeg onverwachts gezelschap
van lijn 173, die
hetzelfde begin- en eindpunt heeft, maar een ruime omweg maakt via Bleiswijk. Dat
enigszins afgelegen dorp, dat ik beschreef in de zomer
van 2010, is nu voor
OV-reizigers toch zeker 5 minuten dichter bij Rotterdam komen te
liggen. Of dat
snel genoeg is? Veel Lansingerlandenaren verlangen nog terug naar hun
rechtstreekse busverbinding met Rotterdam Centraal.
Lijn 173 volgt vanaf Rodenrijs de
ZoRo-baan over een paar
kilometer, maar kiest na de halte Berkelseweg zijn eigen route over al
langer
bestaande infrastructuur.
Overdag rijdt metro E elke 10
minuten. In de spits sluit er
dan in Rodenrijs op elke metro uit Rotterdam een bus 170 plus 173 aan.
Buiten
de spits kun je om en om verder met 170 en 173, die dan per lijn dus
slechts om
de 20 minuten rijden. ’s Avonds en op zon- en hoogtijdagen sluiten de
bussen ook
om en om aan op de metro die dan in kwartierdienst rijdt, en rijdt elke
buslijn
dus slechts in halfuursdienst.
De metro-bus-aansluitingen in
Rodenrijs zijn mooi strak, 3 à
4 minuten; je kunt zo doorlopen van het railperron naar de
gereedstaande bus
beneden. Andersom zijn de aansluitingen van de bus op de metro naar
Rotterdam met
7 minuten net iets te ruim; veelal zie je de vorige metro nog net in de
verte wegrijden
als je met de bus komt aanrijden.
Dat rijden doen ze dan met gewone
stadsbussen van de RET,
niet met hoogwaardige R-netten of Q-liners of zoiets, en gelukkig tegen
normaal
kilometertarief. De chauffeur die je vervoert,
is standaard uitgerust met een krassende
radio met slechte muziek, en is niet in staat tot het hoorbaar uiten
van
ingewikkelde frasen als ‘goedemiddag’. Geen vooruitgang ten opzichte
van Qbuzz,
die het niet meer mocht doen.
De ZoRo-baan is aangelegd langs een
troosteloze parkzone waarvan
we over een jaar of 35 wellicht kunnen zeggen dat hij schaduwrijk is.
Berkelaars en Bergschenhoekers die daar langs wonen, hebben baat bij de
ZoRo-lijn.
Een geluk bij het ongeluk van al die HSL-herrie die ze óók hebben, want
de
busbaan loopt parallel aan die snelle spoorbaan. Wie daar ver vandaan
zit, in
de rustige buurten, kan beter de kronkelende lijn 174 (Delft NS –
Rotterdam
Noord NS) nemen. Die takt als vanouds aan op de metro bij station
Berkel Westpolder, geopend
in 2009. Het ruim opgezette busstation aldaar ziet nu nog slechts die
ene lijn 174. Ook lijn 274, de sneldienst naar Zoetermeer, sneuvelde
met ingang van de dienstregeling 2013. Die was weer de opvolger van
lijn 204, de spitslijn Rotterdam - Zoetermeer, de oer-ZoRo-lijn.
Tot zover de hoofdlijnen van al die
lijnen – het kaartje
verduidelijkt hopelijk een hoop. Alles is nu in wezen al verteld over
ZoRo.
Toch gaan we nog vier keer chronologisch op pad.
De D-dag, de dag van de nieuwe dienstregelingen voor bus en
spoor. Ik doe vanmiddag een rondje naar Leiden Centraal met de nieuwe
exploitant Arriva, naar Rotterdam met het nieuwe spoorboekje op de Oude
Lijn,
daarvandaan via Rodenrijs naar de nieuwe ZoRo, en uit Zoetermeer terug
naar de
Sleutelstad met de nieuwe Q-liner lijn 365.
Weinig plaatsen in de provincie zijn
troostelozer dan
Rodenrijs in de regen. Het busstation aan de voet van
Randstadrailstation
Rodenrijs is ruim opgezet voor de drie lijnen die er stoppen (naast de
al
genoemde 170 / 173 ook nog lijn 172 naar ziekenhuis Sint Franciscus,
uurdienst
van maandag / vrijdag overdag). Een groot scherm bij de bushaltes meldt
zowel
de vertrektijden van bus en metro.
Voor de gelegenheid staat er een
soort kerststal met
bijbehorende versiering, waar vanaf morgen koek en zopie verkrijgbaar
zal zijn.
Er wordt vanmiddag verder een ijzeren stellage opgericht, een
soortement
triomfboog voor de feestelijke opening morgen van dit busstation en de
ZoRo-baan.
Die zal ongetwijfeld verricht worden
door de RET-capo-di-tutti-capi
Don Pedro, de man die de OV-reiziger de chipkaart door de strot geramd
heeft, daarmee
tienduizenden reizigers heeft weggepest en nu zielsblij is met elke
klant die hij
terugwint. Hij geeft hoog op van de gestegen reizigersaantallen op
metrolijn E,
vermoedelijk omdat ze verder op het RET-net flink achteruit gekacheld
zijn.
Natuurlijk wilde ik persé de eerste
dag meemaken van die
verbinding waarover ik al een mening moest hebben toen ik bijna een
kwart eeuw
jonger was dan nu. Maar deze dag, met neerkletsende regengordijnen, is
allesbehalve geschikt voor fotograferen. Het loopt rond 15:00 uur
alweer tegen
de schemering, maar feitelijk is het niet licht geweest.
ik ben vanmiddag zo ongeveer de enige
die van die rare toeristische
neigingen heeft. Slechts vijf, zes medepassagiers tel ik tijdens de rit
van Rodenrijs
naar Zoetermeer, en dat zijn volgens mij allemaal mensen die echt
ergens in
ZoRo-land moeten zijn.
De haltes luiden:
Koegelwieckplantsoen *) (een rare naam, maar
nog verkozen boven Wilders’ Zijde), Boterdorpseweg, Berkelseweg,
Offenbachplantsoen en Anthuriumweg langs de ZoRo-baan, Groendalseweg
onder
Zoetermeer, Radonstraat en Edelgasstraat op het Zoetermeerse
bedrijventerrein
Lansinghage, en Rokkeveenseweg Zuid, Station Zoetermeer Oost, Station
Zoetermeer, Houtsingel, Viaduct Afrikaweg, Meerzichtlaan en Fonteinbos
langs
de Zuidweg en de Afrikaweg. Al die haltes ga ik een andere keer wel
eens
bekijken; ik stap nu maar niet uit.
De ZoRo-baan is strak getrokken langs de HSL en over de
landscheiding, en is snel uit de grond gestampt. Van de zomer lag er
nog niets.
Langs de busbaan zie je kassen,
kassen en nog eens kassen.
Alle zijn fel verlicht. Dat zijn ze bijna 24 uur per dag, zal ik de
komende
weken merken, misschien niet in de zomer, maar wel in de duistere helft
van het
jaar. Kost een hoop stroom. Onze groente is niet erg groen, denk ik, en
ons
bloemetje al evenmin.
Groen Links zou zich daar dik om
kunnen maken (ík doe dat
niet). Maar in Leiden zijn ze vooral bezig met het wegtreiteren van de
bus uit
het centrum. Een verblinde OV-hater uit die volkomen foutieve club zal
na de
jaarwisseling gaan pleiten voor vervanging van het gehele busvervoer in
het
centrum door een kabelbaan. Laat hem er zelf maar in gaan zitten. En
laat er
dan s.v.p. een piepklein storinkje optreden, zodat hij ruim een etmaal
boven
Leiden blijft bungelen. Zulke zweeffiguren moeten zich toch wel
thuisvoelen
tussen hemel en aarde.
Voorbij de Groendalseweg maakt de bus
over een paar
kilometer gebruik van bestaande wegen. Er zijn trouwens weinig
busdiensten die
rijden over niet-bestaande wegen. Langs de
Zuidweg en de Afrikaweg zijn nieuwe busstroken aangelegd. Ook dit zal
ik tijdens
de komende drie bezoeken vaker zien: negenogen die op rood staan, en
bussen die
desondanks te vroeg zijn, en onderweg gaan staan wachten bij een halte.
Snel is
echt anders; het is al opgemerkt.
Behalve bij begin- en eindpunt kun je
ook bij de stations
Zoetermeer Oost en Zoetermeer-zonder-meer (Zoeter, dus) overstappen op
railvervoer. Bij het eerste station alleen op de trein, bij het laatste
ook op
Randstadrail; halte Driemanspolder. Tussen die twee NS-stations rijdt
lijn 170
langs een lange kantorenstrook die door de weeks ook wel weer wat
klanten zal
opleveren. De hoek tussen de Zuid- en de Afrikaweg is er een van 270
graden, die
de bus neemt via een soort achtbaan.
Ik kom aan bij het busstation op
Centrum West (foto
rechtsonder, gemaakt op een lichtere dag).
Wederom een ’brugdag’, waarop ik niet hoef te werken. Veel
mensen hoeven dat niet. De scholen nabij de halte Boterdorpseweg zijn
natuurlijk ook gesloten. Het vervoer op lijn 170 / 173 is vandaag dan
ook erg mager,
op de laatste dag van wat toch al geen vet jaar was, voor niemand, zo
ongeveer.
Deze keer begin ik aan de
Zoetermeerse kant, en heb ik
slechts twee medepassagiers. De een studeert rechten en houdt tegen een
vriendin een vurig pleidooi voor de advocatuur: ‘Je zegt van dat ik dan
misdadigers moet verdedigen, en dat dan allemaal recht moet praten.
Maar je
verdedigt als advocaat verdáchten. Iemand is pas misdadiger als hij
veroordeeld
is. En ieder mens heeft recht op een eerlijke kans voor de rechtbank.
Je hebt
toch wel gehoord van die rechterlijke dwalingen van de laatste jaren?
De
Puttense Moordzaak, de Deventer Moordzaak, Lucia de B. Nou, er zouden
veel meer
rechterlijke dwalingen zijn als er geen goede advocaten zouden zijn!’
Deze strafpleitster zou ik zonder
meer consulteren, als ik
zelf iets uitgevroten had. Een kabelbaan saboteren, bijvoorbeeld.
De toegang tot de ZoRo-baan is
afgesloten met een bussluis. Nu
het licht is, heb ik gelegenheid om de vijf haltes langs de baan in me
op te
nemen. De twee uiterste
haltes,
Anthuriumweg en Koegelwieckplantsoen, liggen (nog) buiten de bebouwde
kom en
zijn minimaal uitgevoerd; de eerste zelfs niet eens met een abri. De
andere
drie hebben abri’s, fietsenstallingen en dynamische
reizigersinformatie; niet
allemaal alles, ik weet niet meer precies wat waar.
‘En neem nou bijvoorbeeld dat
snelrecht met oudejaar’, zegt
de advocate-in-spe. ‘Als je met de jaarwisseling een delict pleegt, dan
kom je
2 januari meteen voor de rechter, en krijg je een veel zwaardere straf
dan
wanneer je in juli of augustus hetzelfde doet. Dan ben je slachtoffer van een politiek showproces. Want
het OM wil
scoren met dat snelrecht. Over de rug van de verdachten. De rechters
worden
beïnvloed, en geprest om hoge straffen uit te spreken. En dat is niet
rechtvaardig’.
Maar het zal ook niet gebeuren; een paar dagen later zal in de krant
staan dat
er erg milde straffen uitgesproken zijn door rechters die zich niet
laten
ringeloren.
Midden op de dag, maar de kassen
staan alweer aan. Ik stap
uit om de haltes te fotograferen. In de vakantieperiode is er maar
halfuurdienst in de dal-uren, in plaats van 20 minutendienst. Ik loop
van de
ene halte naar de andere om warm te blijven. Maar het lukt niet erg in
dat
waaipark. Eng-dunne sprietboompjes worden hevig heen en weer gezwiept
door
koning Aeolus, stevige staken en brede rubberen riemen ten spijt om ze
in toom
te houden.
Dit is zo’n park waar de weg soms
ineens ophoudt. Om halte
Boterdorpseweg te bereiken moet ik een dijk beklimmen en een steile
trap
afdalen. Wachten in de kou. Echt weer voor de op reclameposter
aangekondigde
Unox-rookworst en erwtensoep. De laatste loodjes; reisjaar 2012 zit er
op!
Alweer een paar gestolen uurtjes in een te druk leven. Ik
stap weer vanuit de metro over in Rodenrijs, maar deze keer op bus 173
naar
Bleiswijk. Eindelijk hebben we nu eens meer dan 10 man aan boord
(namelijk 11,
welgeteld, inclusief mijzelf; maar omdat ik zelf vooral ben ingestapt
om anderen
te tellen, mag ik mezelf statistisch gezien feitelijk niet meetellen in
de
statistieken).
Zoals gezegd verlaat 173 bij de
Berkselseweg de busbaan, op
het punt waar deze gekruist wordt door lijn 174. Via de kortste route
door
Bergschenhoek zetten we koers naar Bleiswijk. Bij Kassies Interieurs
gaan we
linksaf. Kassies, kassie kijken met een glas cassis, kasjes, grote
kassen; kassen
genoeg in deze streek, zeker in
Bleiswijk.
Op lijn 173 rijdt één rit per uur
door naar Zoetermeer
Centrum West; in de spits één per halfuur. De overige ritten maken een
lusje in
het noorden van Bleiswijk. De mijne doet dat ook, en ik stap dus uit.
In dit
verhaal liep ik me af te vragen hoe de winter zou
zijn in Bleiswijk. Nu weet ik het. Niet anders dan elders in Nederland:
bomen
en daken druipen na van de regen, en de volgende bui kondigt zich al
aan, aan
de horizon. Maar ik weet nog niet dat we er over een week alweer naar
zullen
terugverlangen, als alles vol ligt met die rotsneeuw.
Ik zeg altijd dat elk seizoen zijn charme heeft. Maar januari weet de hare meestal kundig te verbergen. ‘January, sick and tired you’ve been hanging on me, you make me sad with your eyes, you’re telling me lies, don’t go, don’t go! January don ’t be cold, don’t be angry to me, you make me sad…’. Het bandje Pilot bereikte met ‘January’ in 1975 de eerste plaats op de UK Singles Chart. Dat gebeurde – wonderlijke speling van het noodlot – op 1 februari. Het liedje ging over een veranderlijk meisje, en niet zozeer over een veranderlijke maand.
Ik neem de volgende bus, die wel
doorrijdt naar Zoetermeer. Eigenlijk
zijn er twee lijnen 173, die met verschillende kleur op de
lijnennetkaart staan.
Bereik je de laatste halte van Bleiswijk, dan wordt omgeroepen:
‘Eindpunt’, en
daarna meteen : ‘U bevindt zich in lijn 173 naar Zoetermeer Centrum
West’; je
kunt gewoon blijven zitten.
Een rit over brede asfaltwegen en
langs industrie. Bij de veiling
ligt er een opvallende loopbrug over de weg (zo opvallend dat ik nu
niet meer
weet hoe hij eruit zag, alleen dat hij me erg opviel). Even verder
rijden we
Zoetermeer weer binnen bij uitgestrekte bedrijventerreinen. Ook deze
lijn
functioneert als een soort stadsdienst.
Dik 20 minuten na vertrek uit
Bleiswijk komt het eindpunt, Centrum
West in zicht. Ik stap daar meteen op 170 om de bus te fotograferen
door de
regenbespette ruiten van de Nelson Mandela-loopbrug boven Zoetermeer NS
en
Driemanspolder.
Rodenrijs
Nu dan maar eens een middagspits
meepakken op de ZoRo-lijn.
De bussen rijden nu om de 10 minuten, wat handiger is voor een heen- en
weer
reizende fototoerist. Ik ga aan boord bij Centrum West en stap deze
keer eens
uit op het bedrijventerrein Lansinghage, en wel bij de halte
Edelgasstraat.
Behalve 170 stopt hier ook de
Zoetermeerder
stadsspitsbuslijn 74. Overal gaan in de bedrijvencomplexen de
fabriekssirenes die
het eind van de dag aankondigen (bij wijze van spreken dan, hoe vaak
hoor je er
nog een?) Zojuist weer vrijgelaten werknemers groepen samen in de abri.
Op de wegen van Lansinghage dreunen
vracht- en bestelwagens
langs. Ik posteer me op een strook openbare blubber in de berm, om een
foto te
maken van een bus. En ik weersta de verbaasde blikken van de
bestuurders van
die wegkastelen; daar moet je je als fotograaf natuurlijk niets van
aantrekken.
Het display in de abri kondigt de volgende bus naar
Rodenrijs aan. Maar die verschijnt niet; ik moet 10 minuten extra
wachten.
Het zoveelste ritje langs die
Hogesnelheidslijn die er
natuurlijk nooit had moeten komen. Zeker niet in deze vorm: een tunnel
onder
een stuk doodordinair weiland, en géén tunnel in de bewoonde wereld.
Wat rijdt er nu nog helemaal op die
lijn? Negen Thalyssen
per dag naar Parijs, en elk halfuur een lege binnenlandse HSL naar
Breda. De
veelbesproken Fyra-treinen naar Brussel zijn vorige week uit de koers
genomen, net
voordat ze helemaal uit elkaar zouden vallen. Komen ze ooit nog terug??
Wat een
hoop echt zinvolle HOV-projecten had je kunnen uitvoeren voor de
miljarden die
die spoorbaan gekost heeft!
Naast een landscheiding hebben we
vandaag ook een
luchtscheiding: tussen blauw en donkerzwart. De zon schijnt nog over de
halte
Anthuriumweg. Maar een fikse hagelbui nadert boven de landerijen en de
kassen.
Toch staat er geen hagelboog aan de hemel. Hagelkorrels zijn opaak, en
kunnen
natuurlijk niet, wat regendruppels wel kunnen:
de lichtstralen van de zon breken.
Eigenlijk best verklaarbaar, ook voor een alfa.
Een abri staat hier niet. De bus komt
gelukkig net voordat
het noodweer losbarst.
Bij Rodenrijs zie ik nu eindelijk
eens een massa reizigers
overstappen. Er komen er een stuk of 60 à 70 uit de metro zetten, die
zich
gelijkelijk verdelen over de gereedstaande bussen 170 en 173. 60 à 70
tevreden
reizigers – of reizigers met gedwongen winkelnering, na het opheffen
van de
rechtstreekse bus.
Daarmee is Randstadrail zoals gezegd
‘af’, en daarmee ook
deze reeks erover. Het is de langstlopende op mijn site; hij begon in
het jaar
van de heroprichting ervan: 2005. Hieronder staat het overzicht van
alle
afleveringen. Het zijn er 20, al is dit, dank zij mijn geheel eigen
manier van
tellen en rekenen, pas deel 16. Mochten al die mooie, vergeten
uitbreidingsplannen alsnog doorgaan, dan haal ik deze reeks gewoon weer
uit de
mottenballen.
Frans Mensonides
14 februari 2013
Laatste wijziging: 19 februari 2013
er geweest: 9 en 31 december 2012; 9 januari en 5 februari 2013
Met dank aan enkele lezers voor aanvullingen op de eerste versie.
Deel 15: ZoRo in de zomer (augustus
2012)
Deel 14: HTM-lijn 2
(Kraayenstein - Leidschendam
Noord) ver-Randstadraild (mei 2012)
Deel 13: Den Haag Centraal
– Rotterdam Slinge / ZoRo
(februari 2012)
Deel 12: Zoetermeer
Javalaan - Zo blij met
Bleizo en ZoRo – Even koppelen aan RGL (december
2011)
Deel
11: Aantakken met
Qbuzz; Bleiswijk (augustus 2010)
Deel 10: Statenwegtunnel in
gebruik: Vivat
Hofpleinlijn! (augustus 2010)
Deel 9: (Geen) afscheid van
station Rotterdam
Hofplein (juli 2010)
Deel 8: Zuidwaarts
Randstadrail op koers? (Berkel-Westpolder, Qbuzz; februari
2009)
Deel 7: Krakkemikkige
Krakeling
(november 2007)
Deel 6: Randstadrail;
the movie (oktober 2007)
Forepark:
geen
bloemen. geen toespraken (september 2007)
Deel 5: Geen pgimeuâh, geen
wissel-èzâh: RR 4 naar De Uithof
(juni 2007)
Deel 4: In elleke
boch´ gaat-ie op z´n zèkant legge; RR 3 naar Loosduinen
(maart 2007)
Deel 3: We hebben
weer stroom! Erasmuslijn Rotterdam - Den Haag CS (november
2006)
Deel 2: TRAMmelant is het
handelsmerk; RR4, Oosterheem - Monstersestraat (november
2006)
Mijn favoriete
treinspotplek; (november 2006); in de reeks 50 jaar ik; tien jaar Thuispagina
van Frans Mensonides
Deel 1: Een nieuwe
reisstijl: kruipen van Hofplein naar Nootdorp (september
2006)
Deel 0: Diep beschamend! (uitstel
opening Randstadrail; september 2006)
Kattenrug
op krakeling? Ombouw Hofplein- en Zoetermeerlijn (juli 2006)
Cappuccino-slurper doet Hofpleinlijn
(zomer 2005)
© Frans Mensonides, Leiden, 2012.