Hier is deel 2 van mijn jaaroverzicht in foto’s, namelijk
die foto’s uit 2011 die niet ontsierd zijn door openbaar-vervoermiddelen. In
het onderstaande kleine twintigtal staat geen OV-ellende centraal, maar
simpelweg de esthetiek van een mooi tafereel dat ik ergens zag, en in pixels
kon vastleggen.
Een kale nieuwbouwwijk met rare straatnamen is altijd een
dankbaar object voor een verhaal, en soms ook voor een foto. Op een zeer prille
lentedag wandelde ik door de Kampense wijk Het Onderdijks. Daar het nogal fris
was, was de naam Langerille ook nog eens erg toepasselijk. Ik was daar in
verband met de Hanzelijn, die eind 2012 gaat stoppen op station Kampen Zuid.
Hier is het alweer een maandje later, en zijn de bomen weer
groen. Maar wat belangrijker is: de bollen staan in bloei. Bij Voorhout
vertrappen buitenlandse toeristen een paar hyacinten om maar goed op de foto te
komen.
Nog meer bollen, bij De Zilk in de uiterste kop van
Zuid-Holland.
Langs het kanaal van Erica naar Nieuw-Amsterdam. Ook naar
deze Drentse uithoek werd ik gelokt door iets met treinen: de opening van
station Emmen Zuid.
Dat kan soms een aardig apart effect geven, door de knieën
gaan, al beginnen ze op mijn leeftijd steeds meer te kraken. Het strand tussen
Katwijk en Noordwijk in kikkerperspectief.
Het valt je altijd op in Brussel: extreem grote
verkeersdrukte, en meer heuvels dan in de meeste Nederlandse steden. Hier beide
zaken verenigd in één foto. In tele gefotografeerd lijkt de drukte drukker en
de heuvel heuveliger.
Wie zou kunnen vermoeden dat België’s Nationale Plantentuin
hier op een steenworp vandaan ligt? Het lullige plantsoentje dat daarvoor door
moest gaan, bezorgde me het aangename gevoel van verbijstering dat je altijd
wel een paar keer bekruipt bij een bezoek aan onze zuiderburen. Maar het was
een misverstand. De tuin was al meer dan 40 jaar geleden weggetrokken uit de
stad, maar ze hebben de wegwijzers nooit aangepast. Een paar weken later
bezocht ik de échte Nationale Plantentuin in Meise, even ten westen van het
Gewest Brussel. Die was een vierkante kilometer groot, maar uiteindelijk toch
minder fotografabel.
Een paar kilometer ten zuiden van de racebaan op de foto hierboven, heb je de Grote Markt met het prachtige stadhuis. Op post-Hemelvaartsdag heerste er grote drukte, en moest ik boven de hoofden van de menigte uit fotograferen – wat met die kleine Belgjes ook weer niet zo erg moeilijk is.
Twee foto’s gemaakt op een rondrit over Walcheren ter
‘viering’ van de afschaffing van de strippenkaart. Boven de kerk van Veere, die
nog steeds een kerk is; onder de toren van Westkapelle, die al heel lang louter
dienst doet als vuurtoren.
Een holle boom op Landgoed Twickel bij Delden, dat ik
weerzag na 48 jaar, op een aarzelende zomerdag.
Ja, een aarzelende zomer, met vaak meer regen dan zon. Doen die twee fenomenen zich tegelijkertijd voor, dan heb je recht op een regenboog. Deze, genomen vanuit een trein tussen Roermond en Weert, is wel erg mooi. Wat deed ik daar nou weer? Ik was op de terugweg van station Heerlen Woonboulevard.
Die Veluwelijn, daar hebben we het nu wel genoeg over
gehad. Laat hij als OV-product dan wat tegenvallen, hij brengt je wel op mooie
plekjes, zoals landgoed Molecaten bij Hattem.
Het Hendrik Nanneshof in Bolsward, één van de duizenden
monumenten die open waren tijdens de Open Monumentendag op 10 september. Voor
mij een heel bijzonder mo(nu)ment, want de stichter, Hendrik Nannes, was nog
een oud-oud-oud…oom van mij. Hij en zijn echtgenote Catrijn Epes, mijn oud-oud-oud…
tante dus, vermaakten in 1511 hun geld en goederen aan de armelui van Bolsward
en aan na-neven die wilden bidden voor hun zielenheil. Nu, een half millennium
later, hebben er nog steeds mensen profijt van hun erfenis. Wie kan zeggen, dat
hij zo’n suikeroom en –tante heeft? Ik dus, en nog tienduizenden anderen, die
zich er misschien helemaal niet van bewust zijn. Ik beleefde een heel bijzondere dag in Bolsward.
Een raar geval. Dit smalle straatje vol auto’s in de
Utrechtse wijk Zuilen ligt aan de voet van de Demka-spoorbrug over het
Amsterdam-Rijnkanaal (het spoorwegwezen sluipt toch steeds weer in dit overige
overzicht). De boog van die brug is zo’n 20 meter hoog en torent boven alles
uit. Op deze tele-opname lijkt hij te rusten op de lantaarnpalen in de straat,
en daar op een spookachtige manier boven te hangen. Er kwam geen trucage aan te
pas. Zo’n foto maak je als je er toevallig langs komt, en er helemaal niet op uit
bent. Ik was weer eens op pad voor de chipkaart.
Alweer een OV-foto, eigenlijk, want ik nam gemaal Cruquius vanuit
een bus. Het staat aan de rand van de Haarlemmermeer nabij Heemstede, heeft dit
meer ooit helpen leegpompen en is tegenwoordig museum. Het stamt uit tijden dat
bedrijfsgebouwen niet alleen functioneel, maar ook nog mooi moesten zijn. Die
machtige armen uit dat kasteeltje; hoe Hollands wil je het hebben?
Dezelfde dag als daarnet. Ik was op zoek naar een Zuidtangent- of R-net-busbaan in aanleg, en meende hem gevonden te hebben. Maar dit rare gevaarte bij de buurtschap Rozenburg vlak bij Schiphol, is een fietspad dat aan de ander kant van de weg glooiend omhoog loopt, en hier abrupt eindigt bij een lift.
Prachtige herfstkleuren in het dorp Bavel onder de gemeente
Breda. Ik was hier op mijn 55ste verjaardag, en natuurlijk ook weer voor die
vermaledijde chipkaart, die me afgelopen jaar op de meest fotograferenswaardige plekken
van het land bracht, en blijkbaar dus toch ergens goed voor is.
Op het strand van IJmuiden, om niet te zeggen: IJmuiden
Seaport, gaat de zon onder over het jaar 2011.
Zo, en nu echt op naar 2012! Over een week of drie is het februari. Dan keert de zon weer
langzaam terug naar onze noorderbreedten en beginnen we weer eens voorzichtig
met de rubriek Foto van de week, zodat we ook volgend jaar weer een jaaroverzicht hebben.
Frans Mensonides
12 januari 2012
Eerdere jaaroverzichten:
© Frans Mensonides, Leiden, 2012