Hieronder, zonder verder inleidend gedoe, het jaaroverzicht
van foto’s in de categorie: Overig, die me bij het doorbladeren van mijn
fotoalbum om wat voor reden dan ook zijn opgevallen. Die foto’s zijn ‘OVerig’ omdat
ze niet OVer OV gaan. Het overzicht van de OV-foto’s van 2016 heb ik op
oudejaarsdag al gepubliceerd.
En daar het toch niet over OV gaat, begint het met auto´s. Mismoedig
staat deze verkeersregelaar op de parkeerplaats bij de Designer Outlet in
Roermond in een zee van autoblik. Op de eerste zaterdag van 2016 zijn er weer tienduizenden
auto’s uit het Roergebied naar de Outlet komen stromen. Dat in goede banen te
leiden, dat moet toch wel een van de minst begerenswaardige baantjes zijn bij
de gemeente Roermond.
Vaak loop ik, zomer en winter, ’s avonds laat nog een stuk door
Leiden, een stad die ik van haver tot gort ken. Deze foto is zelfs gemaakt in
de Haver- en Gortbuurt.
De doopsgezinde kerk aan de Zaan kreeg een voedingsmiddelenfabriek
als buurman.
Op de Paasberg in Terborg, hartje Achterhoek, waar
‘Tonaters’ wettig betaalmiddel zijn.
Mijn overspannen fantasie zag in deze hoogwerkers twee
legers robots die op het punt stonden, elkaar te lijf te gaan in een Hoekse en
Kabeljauwse Twist voor machines. Met zulke gedachtes kun je zelfs een wandeling
in Arkel (ZH) nog spannend maken.
Deze foto heeft een dramatische lading, niet alleen door wat
erop staat, maar ook door wat daar weer op geschreven staat. Dat legohuisje in
een poldervlakte, en die hartenkreet. Maar degene die dit staat te lezen, is
natuurlijk altijd ‘hier’, waarmee de wens feitelijk vervuld is. ´Hier´ is dan
het Noord-Hollandse Andijk.
Standbeeld De Stenen Man op voormalig Kamp Amersfoort, met
twee gelieven die ongevraagd poseerden als figurant.
Deze mijnwerker in het Waalse Charleroi lijkt wel wat op De
Denker van Rodin. Waar hij dan wel over denkt? De teloorgang van de mijnen en
de opmars van hypermoderne gebouwen in plaats daarvan. En dat allemaal in
onverstaanbaar Waals.
Woonwijk in aanbouw op het Zeeburgereiland in Amsterdam. Ik
weet nog wat ik dacht toen ik hem nam: dat wordt er een voor het jaaroverzicht.
Ede, niet de meest levendige plaats op een zondagmiddag in
juni.
Het Klimduin in het hart van Schoorl is een van de hoogste
en steilste duinen aan de Hollandse kust.
Het Galgewater in Leiden in de zomeravondschemering
We schrijven 19 juli 2016, de heetste dag van het jaar: minstens
40 graden in de zon. En we staan op de uiterste punt van het Zuid-Hollandse
eiland Voorne-Putten, halverwege Rockanje en Hellevoetsluis. Deze compositie
gaf ik mee als bestandsnaam: zon_en_wind_energie.
OK, duidelijk, maar wat doet die man op de foto, als
mysterieus element in dit landschap dat zonder hem al desolaat genoeg is? Waarom
loopt hij met een soort rolkoffer het doodlopende stuk strand op naast de
Haringvlietdam? Wat zit er in die koffer of tas? ´Een aan stukken gesneden lijk´,
zei iemand die ik deze foto liet zien, ´dat hij daar in zee gaat dumpen´. Maar
ik heb er niets gehoord in ´Opsporing verzocht´ over brokstukken die daar
aangespoeld zouden zijn. Dus het zullen gewoon wel strandspullen geweest zijn,
en die man een bader die houdt van eenzaamheid.
Hallo Bandoeng, hier Radio Kootwijk!
Zoek op Google-afbeeldingen naar foto´s van kasteel Assumburg in Heemskerk, en je vindt er honderden
waarop het bouwwerk van voren staat afgebeeld, en vrijwel geen enkele waarvan
de fotograaf het eens heeft geprobeerd met een ander camerastandpunt.
In Rijen - bekend als wederhelft van Gilze - vroeg ik me
vergeefs af waarom een ongelovige scepticus zo graag kerken afbeeldt (deze
zelfs twee keer).
Ik verbleef drie nachten in het West-Vlaamse Kortrijk. Dan
mag een nachtfoto van de Broeltorens, de symbolen van de stad die alle eeuwen
en oorlogen overleefd hebben, natuurlijk niet ontbreken. Ik schoot het duo op
de eerste avond van mijn verblijf een keer of 30 van dichtbij. Maar het resultaat
was niet om over naar huis te schrijven (wat ik toch nooit doe; wat zou dat
voor zin hebben als je een eenpersoons huishouden voert?). Op de laatste avond
deed ik een nieuwe poging vanaf een andere brug over de Leie, een paarhonderd
meter bij die torentjes vandaan. Ik lag bijna languit op de grond om steun te
zoeken op een brugleuning en hoopte dat een passerende zwalkende dronkaard me
zou weten te ontwijken.
Genomen tijdens dezelfde minivakantie. De markt van Poperinge,
waar moegestreden Britse soldaten in WO I een paar dagen rust vonden, en
deserteurs eeuwige rust, na hun executie bij het stadhuis. Diezelfde dag deel
ik in Ieper die smerige oorlog dunnetjes over, zoals ik sms´te naar een
collega.
Nu is het al weer herfst. De werfkelders van Utrecht.
Dit panorama is gemaakt tussen kerst en oud-en-nieuw en
verschijnt pas half januari als illustratie bij een artikel. We zijn opnieuw in
de provincie Utrecht, en wel in Renswoude, dat al decennia dapper stand houdt
tegen iedere aandrang om het dorp te laten fuseren met een andere gemeente.
Daarmee staat er een streep onder 2016 en kan 2017 nu echt
van start!
Frans Mensonides
4 januari 2017
Eerdere jaaroverzichten:
© Frans Mensonides, Leiden, 2017