Op deze eerste zondag van 2016 het traditionele overzicht van opvallende
foto’s die het afgelopen jaar op mijn site verschenen zijn. Foto’s in de
categorie Overig; het OV-erzicht van OV-plaatjes verscheen al op oudejaarsdag.
Zoals gewoonlijk heb ik zonder al te veel nadenken een greep
gedaan uit de foto’s in mijn album die me om een of andere reden troffen – voor
de derde keer dan. De eerste keer doen ze dat natuurlijk op het moment dat een
foto nog geen foto is, maar nog een uit de werkelijkheid geknipte rechthoek op
het scherm van je camera, op het moment dat je de sluiterknop indrukt. Want als
een tafereel je niet treft, waarom zou je het dan fotograferen?
Dan kom je na een OV-reisdag thuis met zo’n 150 à 200 foto’s. En alleen de beste daarvan verschijnen op de site. En 25 dáárvan weer in het jaaroverzicht. Kortom: wat je hieronder ziet is het resultaat van een heel strenge selectie. Als je het nog steeds niet veel soeps vindt: tsja…
NB: ook deze keer kun je sommige foto's aanklikken om een groter exemplaar op je scherm te krijgen.
Mijn eerste reisdag na het overlijden van mijn moeder was
tevens de dag waarop in 2015 de winter viel: zaterdag 24 januari. Die nacht was
er een sneeuwjacht over de Zuidelijke Nederlanden getrokken. Natuurlijk lag op
zaterdagmorgen in heel Nederland het treinverkeer goeddeels lam. Maar ik moest
en zou naar Helmond, omdat ik me dat nu eenmaal had voorgenomen.
Ik kwam er uiteindelijk toch nog, onder meer om deze
winterse foto te nemen van de Boscotondohal, de moderne helft van Museum
Helmond.
Die dag kampte ik ook nog met ander ongemak. Na (goedaardige,
maar toch heel lastige) prostaatproblemen liep ik rond met een
katheter in mijn blaas en met een piszak. Ik was als de dood dat ik daarmee ten
val zou komen in die sneeuwblubber. Uit gêne verzweeg ik dat alles voor de lezer.
Wat me niet verhindert, het nu alsnog te berde te brengen.
Nog een foto met wat sneeuw; we zouden bijna vergeten, hoe het
eruit zag. In Uithoorn aan de Amstel lag nog wat; in Leiden, 25 km hemelsbreed daarvandaan,
niets.
Landgoed Oud-Groevenbeek tussen Putten en Ermelo hebben we
altijd overgeslagen tijdens onze fietsvakanties in Putten in de jaren 60. Ik ontdekte
het pas tijdens mijn winterwandelingen op de Veluwe, dit jaar. Te voet zie je
meer.
Zo maar een straatje in Sittard, waar ik die dag een
ontmoeting had met een dromedaris, geloof het of niet.
Museum aan de stroom (MAS) in Antwerpen is een bijzonder mooi
gebouw. Het is dan ook niet ontworpen door een Belg, maar door een Rotterdams
architectenbureau.
De schaduwen zijn nog lang en de stranden nog niet overvol
op een maartzondagmiddag met acceptabel weer. Noordwijk aan Zee.
‘Yn Deinum stiet in sipel op 'e toer!’ Inderdaad: het Friese Deinum heeft een kerk met een ui erop.
Als iemand een selfie mag maken met Simon Carmiggelt
(vereeuwigd in brons op een bank in het Veluwse De Steeg), ben ik dat wel. Ben
ik ooit niet door de cultuurwethoudster van de v/m gemeente Ter Aar uitgeroepen
tot de Tweede Carmiggelt? Echt te veel eer, hoor, maar deze foto liet ik me
niet ontgaan. Ik deed alweer een reeks Veluwe-wandelingen, deze keer in de
lente.
Deze Gelderse schone zat langs de weg in Nijmegen. En
aangezien de Vierdaagse er aan zat te komen, kon ik niets anders bedenken dan
dat ze alvast zat te wachten op de feestelijke intocht met de gladiolen.
Het was toch al een bijzondere wandeling die ik die dag
maakte, want hij voerde langs het Romeinse aquaduct van Berg en Dal naar
Nijmegen, een waterwerk dat er niet meer is en er misschien nooit geweest is.
Kleef, alias Kleve (D) op een kokend hete dag, met de
Zwanenburcht en een ruiterstandbeeld van Graaf Maurits ‘De Braziliaan’, een
aparte snuiter, die in Nederland vergeten is in de Canon, maar in Kleve nog
lééft.
Enschede bij avond.
Dat blijft lollig: lachspiegels. Ik maakte een selfie in een
spiegelende bol op een verkeerspaaltje in Schoonhoven en in een zuil op Amsterdam Centraal.
In Terneuzen schoot ik een treffend beeld van de zomer van
2015: soms nat, soms warm. Op deze dag na een hittegolf lopen de mensen nog in
luchtig zomertenue en tevens met plu. Het gebouw op de achtergrond is geen kerk, maar
het Schepenhuis, v/m gemeentehuis.
Nog meer twijfelachtig zomerweer. Ik deed drie dagen Vlaamse Kust. Het bleef er niet lang achter elkaar droog.
‘Achteraf kijk je een koe in de kont’, luidt een bekend spreekwoord.
Ik deed dat in het Limburgse Oostrum.
Roeiers op de Maas in Venlo
De Vaart in Assen.
De Koppelpoort in Amersfoort, die je altijd ziet vanuit de
trein. Nee, hij stond niet in floodlight maar vrijwel in het donker. Mijn
camera verzint die schijnwerpers er zelf bij als je op de goede knop drukt; hoe
hij het doet, doet hij het.
Fotograferen is toch vaak een kwestie van toeval en mazzel.
Ik bedoel: een foto maken van een standbeeld van Eline Vere, dat kun je
plannen; je gaat er gewoon heen. Maar dat er dan net een malloot een idioot
dansje bij staat uit te voeren, dat verzín je niet.
Deze poster, van een Duitse lokale politicus met een
omgekeerd Hitler-snorretje en een dito nazi-gebaar, fotografeerde ik in Elten,
als illustratie bij een boterzacht artikel over een boternacht. Ja, de klok
tikt, en het jaar 2015 is ineens al weer om. Bij dezen een streep eronder!
Frans Mensonides
3 januari 2016
Oh, ja: over een week of twee, drie, vier kun je op mijn
site elke zondag weer twee nieuwe foto’s-van- de-week aantreffen.
Eerdere jaaroverzichten:
© Frans Mensonides, Leiden, 2016