ALTIJD KORTING; CHIPPEN ONDER ARRIVA (26/12/2012)
Onlangs gebeurde dan het onvermijdelijke: afschaffing van
het sterabonnement. Dat abonnement, dat recht gaf op onbeperkt
(pret)reizen per
bus in een gebied met een centrumzone en een straal daaromheen, paste
natuurlijk al lang niet meer in het concept van de OV-chipkaart. Dat is
er
immers op gericht, mensen te laten betalen voor elke hectometer die ze
afleggen.
Connexxion handhaafde desondanks,
samen met enkele andere
stads- en streekvervoerbedrijven, dit aloude ster-abo. Sinds begin van dit jaar kon je dat
zelfs in verchipte
vorm op je OV-chipkaart laden. Ik had er één voor de zone
Leiden alleen, waar
al mijn reizen beginnen en eindigen.
Toen kwam er bij ons in Zuid-Holland
Noord een wisseling van
concessiehouder; Connexxion zou per 9 december 2012 plaatsmaken voor
Arriva. Als
ik beweer, dat ik hete tranen heb geschreid om het afscheid van
Connexxion, dan
krijg ik een Pinocchio-neus van hier tot aan Roodeschool. Daarvoor heb
ik me
toch in de loop van vele jaren te veel geërgerd aan de ongeschreven
filosofie
van Connexxion: ‘De reiziger is er voor ons, wij niet voor de
reiziger’.
Ergernis waarmee ik ongetwijfeld gewoon verder kan gaan, want bij
concessieovernames moet het personeel nu eenmaal meegenomen worden, en
zal de
mentaliteit dus ook wel hetzelfde blijven. Arriva is sinds 9 december
het
grootste stads- en streekvervoerbedrijf van Nederland, maar groot en
goed zijn
nog altijd twee heel verschillende dingen.
In ieder geval betekende dat wel het
eind van het
sterabonnement. Chiplezers van Arriva kunnen dat so wie so niet lezen.
Je kunt
dat ster-abo dan nog wel krijgen als ‘zichtkaartje’, op een manier die
me niet
geheel duidelijk is geworden. Maar het is uitstel van executie, want
nieuwe
sterabonnementen kun je niet meer kopen; hooguit de oude opmaken.
Abonnementen raken uit de gratie.
Arriva schijnt ze nog wel
te hebben, maar dat is een goed bewaard geheim. ‘In
plaats van de huidige abonnementen bieden wij OV-chipkaarthouders
vanaf 9 december een aantal aantrekkelijke nieuwe abonnementen. Lees
daar hier
meer over.’, vond ik ergens op hun in onoverzichtelijkheid
uitmuntende website.
Maar daaronder staat dan verder
niets meer; geen tekst, geen link.
Laatst kwam ik in de trein een
oud-medestrijder voor het OV
tegen, die van de hoed en de rand wist. Ik moest de folder maar halen
bij de Arriva
Store bij Leiden Centraal. Dat zit, zonder dat het erop vermeld staat,
in een verzamelgebouw
op de Stationsweg, 100 meter van de busperrons. Verder zetelen er de
Kamer van
Koophandel, de VVV, het ontvangstcentrum van de Leidse universiteit en
nog zo
wat. Het gebouw heeft weliswaar openingsuren, maar die vallen nooit op
tijdstippen
dat ik erlangs kom.
Daar kan ik dus in principe een
folder krijgen over stads-
en streekabonnementen van Arriva. Maar mijn zegsman bezwoer me dat ik
dan wel
op de kleine lettertjes moest letten. Die behelzen onder meer dat ze
alleen
geldig zijn bij Arriva; je kunt er bijvoorbeeld niet mee de Veolia-bus
instappen, die ook nog rijdt in deze streek, op enkele lijnen naar Den
Haag.
Ik heb me er verder niet in verdiept.
Nee, dan in
Noord-Holland. Daar is weer een nieuw soort sterabonnement
geïntroduceerd,
gewoon weer gebaseerd op de oude zone’s.
Ik heb iets anders gedaan. Je kunt
tegenwoordig een AK op je
chipkaart laden, een Altijd Korting, die geldig is bij alle stads-
streekvervoerbedrijven in Nederland. Je koopt hem bij de
oplaadautomaat, voor €
16,50. Dan krijg je op elk ritje 20% korting.
20% korting is eigenlijk te weinig om
echt aantrekkelijk te
zijn. Een busritje van mijn
buurt naar
het station kost zonder korting € 1,44. In het eindtijdperk van de
strippenkaart
was dat ca. 1 euro; 2/45ste
van een
45-strippenkaart. Met mijn nieuwverworven Altijd Korting tel ik € 1,15
neer;
big deal, vette bek!
En voor die korting betaal ik dan nog
€ 16,50 per maand. Pas
als je per maand meer dan het vijfvoudige daarvan verreist, heeft aanschaf van een AK
zin; anders leg je er
gewoon op toe. Nou haal
ik dat bedrag op mijn sloffen, als je al die ritten overal in het land
bij elkaar
optelt, dus ik heb toch maar zo’n AK gekocht.
Er blijkt overigens ook een
40%-dalurenkorting te bestaan,
zag ik op een informatiedisplay van Arriva, maar ook daarvan weet ik
het fijne
niet. Het is in het chipkaarttijdperk toch gegaan zoals ik al jaren
voorspeld
heb: het eenduidige sterabonnement is vervangen door een
onoverzichtelijk woud
van landelijke of streek- of bedrijfsgebonden abonnementen. Voer voor
de
calculerende reiziger, maar of je er nou echt beter van wordt,
betwijfel ik
sterk.
Die Altijd Korting werkt, tegen mijn verwachting in, precies zoals je verwacht. Bij in- en uitchecken zie je bij sommige maatschappijen iets als: AK 28-12-2012 over het scherm flitsen, waarbij die datum de uiterste dag van geldigheid aangeeft. Je opstaptarief bedraagt nog steeds 4 euro. Na verrekening bij het uitstappen heb je inderdaad 80% van de ritprijs betaald die ervoor staat; dat wil zeggen: 80% van het basistarief plus 80% van de hectometerkosten. Ik heb het de eerste paar keer natuurlijk goed nagerekend, maar kon het systeem niet op een fout betrappen.
Arriva zelf ging wel zwaar in de fout bij deze
concessieovername. Zoals ik al schreef toen ik op weg was naar de Hanzelijn,
ging deze gepaard met vertraging, verwarring, bussen zonder lijnnummer
en
bestemming, ‘busbrullers’ die de passagiers op het onoverzichtelijke
plein voor
Leiden Centraal naar de juiste bus schreeuwden; informatieschermen die
de
busdienstregeling weergaven en niet de sterk daarvan afwijkende
werkelijkheid…
Kortom: alles wat je als reiziger al had aan zien komen, en alles
waarmee de
media hun kolommen graag vullen.
Arriva moest van de provincie de
40 hybride bussen
overnemen waar ze zo trots op zijn, al worden ze door reizigers
verfoeid om hun
gebrek aan zitcomfort. Deze hybrids worden vooral ingezet op de
stadsbussen van
Leiden, de lijnen 1 t/m 6. Vanaf de eerste dag van exploitatie door
Arriva
reden ze rond zonder lijnnummer en bestemming. De dinsdag daarop bleken
ze
voorzien te zijn van lichtkranten, met zulke kleine lettertjes dat je
ze pas
kon lezen als de bus bij de halte voor je neus stond. Juist op het
Stationsplein, met de grote afstand van de abri tot de busperrons, had
niemand
er iets aan.
De hybrids reden ook zonder
chiplezers. In die situatie kwam
pas na anderhalve week langzaam verandering. Iedereen reisde dus gratis
op de
Leidse stadslijnen. Het heeft Arriva een strop opgeleverd van naar mijn
schatting 3 à 4 ton. Maar ook een hoop extra klanten, natuurlijk.
Ik zelf ben blij dat ik voor deze
maand niet meer een
sterabonnement gekocht had voor de zone Leiden, want dat was zo goed
als weggegooid
geld geweest. Maar met mijn Altijd Kortingkaart schoot ik die weken in
Leiden
ook niet veel op, want 20% van 0 cent is 0 cent.
Dit is dan deel 28 van de reeks: ‘De
stand in chipland’. De
lezer die voor het eerst op mijn Thuispagina komt, zou verwachten dat
er dan
ook delen bestaan met de nrs. 1 t/m 27. Dat klopt ook. Onderaan dit
artikel
vind je een overzicht van alles op mijn site dat in de loop van 7 jaar
gepubliceerd
is over de chipkaart. De rubriek is in de loop der tijd verschenen
onder
verschillende namen. Verder zitten er ook nog wat ongenummerde
afleveringen
tussen, zag ik laatst tot mijn eigen verwondering, zodat dit in
werkelijkheid
al aflevering 30 of 31 is.
Ik begon de reeks in de winter van
2006, toen je alleen op
de Rotterdamse metro en op een paar streeklijnen rond de Maasstad kon
reizen op
de OV-chipkaart. Het systeem was zo gammel en klantvriendeloos, dat het
me
onmogelijk leek, dat het ooit landelijk ingevoerd zou worden. Ik dacht
dat de chipkaart
een snelle en stille dood zou sterven, en daarmee ook mijn rubriek
erover.
Maar ik zat er ver naast; ultimo 2012
is de chipkaart hét
betaalmiddel in bus, tram en trein. Maar ook weer niet het enige; met
die ene
kaart voor heel Nederland bleek de OV-sector er al even ver naast te
zitten.
Mijn laatste
chipstuk is alweer een halfjaar oud; de
chipkaart behoort tot het dagelijks leed waar je langzamerhand aan
went, omdat
het zo dagelijks is. Desondanks toch nog een nieuwe aflevering, die
hierboven
begon, en hieronder gewoon verder gaat.
In mei 2012 schreef ik een stuk over
de ‘nieuwe’ Randstadraillijn
2: Den Haag (Loosduinen) Kraayenstein - Leidschendam Noord.
Ik twijfelde in dat
stuk een beetje, of het nu wel zo’n grote verbetering was, om een
reguliere
tramlijn te vervangen door een Randstadrail die precies dezelfde route
rijdt,
in precies hetzelfde lage tempo, stopt bij precies dezelfde haltes en
dan zelfs
nog in een iets lagere frequentie rijdt.
Een lezer uit Leidschendam vond het
zeker geen verbetering.
Hij klaagde erover dat er in een Randstadrailvoertuig geen losse
kaartjes te
koop zijn bij de bestuurder, die in een afgezonderd hok zit. Je kunt
wel een
kaartje kopen in een automaat in de tram, maar die is in de meeste
gevallen
defect. En als er dan controle komt, kun je je niet beroepen op kapotte
automaten, maar betaal je gewoon een boete. Ook de controleurs zijn
erop uit,
zoveel mogelijk mensen te plukken.
Deze lezer heeft zonder meer gelijk;
die kaartautomaten zijn
vrijwel altijd defect. Zelf heb ik echter weinig reden om ontevreden te
zijn
over Randstadrail. Bij een paar lange ritten in de herfst chipte ik 83
cent;
alleen basistarief dus, en geen kilometertarief. Deze ritten laten geen
spoor
na in de rittenadministratie op Mijn OV-chipkaart. Behalve een
ritje op 27
oktober van Zoetermeer Centrum West naar Leidschenveen. Volgens het
systeem was
ik zowel in- als uitgechekt op het eindpunt, De Uithof. Ik had dus 0
kilometer
afgelegd en was dus 0 cent kilometerkosten schuldig. Klopt, toch?
Iets zegt me dat NS graag wil dat we
voortaan op saldo
reizen, en geen papieren enkeltjes meer aanschaffen. Ik reis op
woonwerkritten
nog altijd op papier, omdat mijn werkgever alleen dan mijn reiskosten
wil
vergoeden. Dat ligt dan weer aan de belastingdienst, die geen
uitgedraaide
chipoverzichten accepteert.
Vroeger kon je ofwel je chipkaart
tegen de NS-kaartjesautomaat
aanhouden, en wachten op de dingen die komen gingen, ofwel meteen een
bestemming aantoetsen om een papieren kaartje te bemachtigen. Sinds een
paar
maanden wordt je bij dat laatste echter geconfronteerd met een
openingsscherm waarop
je ‘Ik heb geen OV-chipkaart’ moet aantippen. Dat is nog een leugen
ook, want
ik heb er wél een, maar reis om mij moverende redenen vandaag op
papier.
Bij sommige automaten kun je nu
meteen verder met het
intoetsen van een bestemming. Maar
bij
andere wordt je oog nu getrokken door levensgrote verleidingen, een
chipkaart aan
te schaffen. Terwijl je voor enkeltjes en retourtjes met je vinger moet
prikken
op de kleine knopjes met kleine lettertjes in de marge.
Voor wie de boodschap nog niet
duidelijk was, stond er in de
beginperiode ook nog een figuur in een opzichtig pak bij de automaat om
je over
te halen tot aanschaf van een chipkaart. Mij vragen ze niks. Doodziek
van het
dagelijkse spitsroeden lopen op Leiden Centraal tussen bedelaars,
enquêteurs en
leurders met koopwaar en levensovertuigingen, kijk ik in die omgeving
zo on-aaibaar
mogelijk.
Helpt dat niet, dan zie ik er ook
geen been in, ze
plompverloren omver te lopen. Molestatie van dit soort lieden moest
eigenlijk
gewoon toegestaan zijn; dan leren ze het wel af.
Hoevelaken
Ondanks deze campagne voor het reizen per trein op saldo,
blijft het papieren treinkaartje nog minstens tot eind 2013 bestaan.
Reizen op
papier is doorgaans goedkoper, als je reist van of naar een van de 18
regionale spoorlijnen
in de uithoeken van dit land, die geëxploiteerd worden door een andere
spoorwegmaatschappij dan NS.
Bij het overstappen van een NS-trein
op zo’n regionale trein,
moet je uitchecken bij NS en in- bij de regionale vervoerder.
Omchippen, noem
ik deze hachelijke operatie, in navolging van onze oosterburen, die
‘omstijgen’
zeggen tegen overstappen. Behalve dat je daarbij alle kans loopt op
dure
vergissingen, ben je veelal ook nog eens een dief van je eigen
portemonnee.
Ondanks mijn bezwaren tegen die
operatie, heb ik het onlangs
toch een hele week lang gedaan, gewoon als proefkonijn voor mijn eigen
chiprubriek.
Ik reisde langs alle 6 nieuw geopende stations in dit land, over het
algemeen
gelegen in stationsomgevingen waar je nog niet levenloos aangetroffen
zou
willen worden. Maandag 10 december deed ik de 3 nieuwe langs de Flevo-
en Hanzelijn:
Kampen Zuid, Dronten en Almere Poort. Geen probleem; deze hele lijn
wordt door NS geëxploiteerd.
Woensdagmiddag de 12e
reisde ik van Den Haag
Centraal naar Hoevelaken en daarvandaan via Ede-Wageningen naar Leiden.
Twee
dagen later maakte ik een heel ingewikkelde reis om tussen ontbijt en
diner
niet alleen Hengelo Gezondheidspark en Halfweg-Zwanenburg te zien, maar
ook nog
een proefritje te maken met de Vechtdallijn (Zwolle-Emmen, door mij
bereden tot
Mariënberg). Over deze twee spoordagen komt er nog een aparte
fotorapportage,
maar hieronder alvast het verhaal over het chipgebeuren.
Het nieuwe, nog niet eens voltooide
station Hoevelaken ligt
op de Valleilijn Amersfoort – Wageningen. Die lijn bestaat, zoals al
uitvoerig beschreven
in ‘07, uit een treingedeelte Amersfoort – Ede-Wageningen,
gereden door
Connexxion, en een bus op het traject Ede-Wageningen – Wageningen
Centrum, tegenwoordig
gereden door Syntus.
Voor zo’n overstap van trein op bus
zul je op Ede-Wageningen
ongetwijfeld moeten uit- en inchecken. Dat zal vast wel ergens staan in
deze folder met tariefinformatie voor
de Valleilijn, met bijbehorend
organisatieschema, waarvoor een wijdvertakte international zich niet
zou hoeven
te schamen.
Op dit kraakheldere PDF’je las ik dan
ook ergens:
‘Ingewikkeld? Dat valt mee!’ Ook hebben ze het over een ‘Kaartlezer met
de Valleilijnblauwe
uitstraling’, waar ‘blauwe kaartlezer’ toch ook wel volstaan had.
Er staat in deze folders nergens, wat
een rit kost. Volgens de
OV-Reisplanner
(‘9292’) is de prijs van een rit naar Hoevelaken onbekend; het
station is niet alleen nog niet af, maar staat ook nog niet in de
databanken
van OVR.
Ik chipte € 1,26 voor de 6 kilometer
Amersfoort –
Hoevelaken, en een uur later € 3,00 voor de 28 km Hoevelaken –
Ede-Wageningen.
Dat is samen € 4,26. Volgens ‘9292’ kost een doorgaande rit Amersfoort Ede-Wageningen
€ 5,70. Ik schijn
dus zo om en nabij 25% korting gekregen te hebben.
Maar zo werkt het niet helemaal.
Volgens de doorgaans goed
gedocumenteerde Wikipedia betaal je in treinen van
Connexxion ongeveer 2,00 euro
voor eerste 8 km en daarbovenop een – nergens te vinden –bedrag per kilometer. Een
degressief tarief dus, net
als bij NS. Ik zou dus in werkelijkheid 40% korting gekregen kunnen
hebben, op
grond van mijn 40% korting bij NS. Maar daarbovenop iets bijbetaald
hebben
omdat dit een degressief tarief is, en ik mijn reis onderbroken heb.
N.B.: ‘degressief’ (niet te verwarren
met 'depressief') wil zeggen, dat je gemiddeld per
kilometer minder betaalt naarmate je meer kilometers aflegt. Je 10e
kilometer
is dus goedkoper dan de eerste, en de 100ste weer goedkoper dan de 10e.
Daardoor
werkt het ook nadelig als je bij
iedere
overstap moet in- en uitchecken, in plaats van een lange reis in één
keer te
kunnen betalen, zoals bij NS nog steeds mag.
Op sommige regionale lijnen wordt een
degressief tarief
gehanteerd, op sommige anderen een kilometerprijs. Het staat nergens
echt
duidelijk, noch of er, net als in het stads- en streekvervoer, ook nog
het
basistarief van 83 cent geldt.
Mariënberg
Dan die monsterrit op vrijdag de 14e. Als ik op een papieren
kaartje had willen reizen van Leiden via Mariënberg naar Hengelo
Gezondheidspark, had ik ook niet kunnen volstaan met een simpel
enkeltje; het
is een ruime omweg. Je hebt vijf treinen nodig voor die rit, en moet
dus vier
keer overstappen. Bij elke overstap wissel je tevens van maatschappij
(NS,
Arriva, Syntus / Connexxion, NS, Syntus). Vier keer omchippen, dus, en
vier
keer kans om dat te vergeten, of in de verkeerde volgorde te doen, en
daardoor
onbewust zwart te rijden en je ‘Inifee’ (instaptarief) van een tientje
of meer
te verspelen.
De Rit Zwolle – Mariënberg (34 kilometer) met Arriva’s
mooie nieuwe
Vechtdaltreinen kost voltarief € 5,90, volgens Reisplanner 9292. Ik
chipte slechts
€ 3,56 en reisde blijkbaar zo ongeveer met 40% korting. Arriva neemt de
NS-korting over van mijn voordeeluren-abonnement bij NS. Volgens mij
rekenen ze
ook een basistarief. Dat komt dan allemaal overeen met de MerwedeLingeLijn,
waar Arriva ook rijdt. Maar het is allemaal giswerk. Op de site van
Arriva zelf
staat veel over het reizen met chipkaart met bussen, maar
weinig over dat met treinen.
In Mariënberg had ik exact 30
seconden om om te chippen en ook
nog het station te fotograferen. In het meest bescheiden
spoorwegknooppunt van
Nederland (700 inwoners) wilde ik beslist geen uur doorbrengen. Maar
achteraf
bleek dat zelfs het dunstbevolkte spoorlijntje van dit land,
Mariënberg-Almelo,
toch ook nog rijdt in halfuursdienst. Syntus rijdt deze ritten, in
opdracht van
Connexxion.
Heb ik in Almelo een tientje
verspeeld? Op het overzicht op Mijn
OV-Chipkaart stond wel een check-in in Mariënberg, maar geen check-out
in
Almelo. Maar toen ik een paar dagen later nog een keer keek, stond hij
ineens
wel vermeld. Ik had € 3,14 betaald voor de rit met het magere
veenlijntje, in
plaats van de €3,93, vermeld op 9292. Ook weer kilometertarief plus
opnieuw basistarief,
hoewel ik overgestapt was binnen 35 seconden, in plaats van 35 minuten.
Dat wil ook zeggen dat mij door de exploitant niet de 40% korting van mijn NS-voordeeluren-abonnement was gegeven, maar nu ineens de 20% van mijn Altijd Korting. Of zo. Ook dit verhaal is weer niet kraakhelder.
Hengelo Gezondheidspark
Dan de rit van Hengelo via het nieuwe
station Hengelo Gezondheidspark
naar Zutphen. Deze lijn wordt nog steeds gereden door Syntus. Een
kaartjesautomaat staat er niet op dit station; alleen een
oplaadautomaat.
Hoe gezond dat park was, schrijf ik
nog wel in het
reisverslag. Ook dit station, een fraai stuk minimal
art, staat nog niet in de Reisplanner. Voor een
ononderbroken rit Hengelo-Zutphen staat € 8,23 genoteerd als voltarief.
ik
betaalde 24 cent voor de 1500
meter naar
Gezondheidspark en € 5,68 voor de 43,5 kilometer daarvandaan naar
Zutphen; totaal € 5,92, circa 30% korting,
het gemiddelde van
20% en 40% (?????).
Voor Hengelo – Zutphen moet je geen
papieren kaartje kopen.
NS rekent dan de omweg via hun eigen lijnen, via Deventer, en niet de
rechtstreekse route met Syntus, via onder andere Delden. Je betaalt dan €
11,20 voltarief. Tenzij je een omwegkaartje via Delden uit de automaat
trekt.
Dan betaal je de kortste weg.
Ben je daar nog, lezer? Zelf kan ik
het nauwelijks meer
volgen. Het is ook om kwart over twee in de nacht, dat ik deze woorden
zit te tikken.
Nergens anders dan in Zutphen zie je zo duidelijk hoezeer de
OV-chipkaart ontspoord is (ook dat klopt niet; ook op station Arnhem
moet zo’n
trits staan als hierboven). Van een streekbewoner hoorde ik dat zo'n
geval een 'overstapmeubel' heet. Een bespottelijke naam voor een
bespottelijk ding.
Zutphen is een iets indrukwekkender knooppunt dan
Mariënberg. Je kunt er vijf kanten op: met NS in de richtingen Deventer
en
Arnhem, met Syntus naar Hengelo en tegenwoordig met Arriva, dat ook in
de
treinsector goed landjepik gespeeld heeft, naar Winterswijk en
Apeldoorn. En
natuurlijk doe je dat op die ene chipkaart voor heel het OV in
Nederland. Maar
waar houd je hem nu tegenaan, in de gauwigheid? Van een foutje krijg je
grote spijt
in je portemonnee.
Voor de rit Zutphen-Apeldoorn
betaalde ik €,2,27, wat
inderdaad weer ongeveer 60% is van de € 3,68 die de Reisplanner geeft
als
voltarief. Ook dit is vermoedelijk, gezien het geringe aantal
kilometers, weer
inclusief basistarief – hoewel ik binnen 35 minuten
ben overgestapt.
Het begint vervelend te worden. Heb
ik nog lezers over? Of
is iedereen afgehaakt, en heeft men de site verlaten, na het vluchtig
bekijken
van de rest van de plaatjes?
Vanaf Apeldoorn reisde ik verder met
NS. Maar nog wel met
een omweg via het nieuwe station Halfweg-Zwanenburg. Dat heb ik niet op
de
foto. Toen mijn trein daar binnenreed, was het bijna 17:00 uur,
stikdonker en
regende het pijpenstelen. Ik stapte niet uit, hing even uit de deur om
het
plaatsnaambord ‘Halfweg-Zwanenburg’ te lezen, en reisde verder.
Nu moeten we dan maar eens naar een
conclusie. Vorig jaar om
deze tijd had ik die hele expeditie van West- naar Oost-Nederland en
terug
kunnen doen op een dagkaart van 28 euro, als ik me het bedrag goed
herinner. Nu
was ik, met in totaal negen keer in- en uitchecken, € 40,89 kwijt.
Als ik papieren kaartjes had gekocht, had ik mijn rit, gezien de regels voor omrijden, kunnen opsplitsen in een aantal stukken: Leiden - Hengelo via Mariënberg, Hengelo – Halfweg-Zwanenburg, en Halfweg-Zwanenburg – Leiden Centraal. Ik heb opgezocht, hoeveel ik dan kwijt was geweest. Dan kom ik op € 33,50. Wie biedt er minder? Voor alternatieven sta ik altijd open.
Enkele
dagen later werd er al een alternatief gemeld door
een lezer. Met kaartjes Leiden - Vriezenveen,
Vriezenveen -
Heemstede-Aerdenhout via Goor, en Heemstede Aerdenhout - Leiden komt het
totaalbedrag op € 32,30. Kan er nog een dubbeltje van die prijs af?
Voor de
sport, natuurlijk,
niet voor dat dubbeltje.
Reizen naar het boerenland op chip
kost in dit wat
buitenissige voorbeeld dus 25% meer dan reizen op papier. Dat komt door
het
degressieve tarief van NS, maar ook door het pittige kilometertarief
dat de
regionale treinbedrijven mogen rekenen van de provinciale
concessieverleners. Schommelend
rond 16 à 17 cent, komt dat een stuk hoger uit dan het kilometertarief
van de
bus.
Ooit hebben de spoorwegmaatschappijen
de koppen bijeen
gestoken voor een universeel chipsysteem. Je zou dan bijvoorbeeld van
Roermond
naar Doetinchem moeten kunnen reizen met achtereenvolgens Veolia, NS en
Arriva,
en toch maar één keer in- en één keer uitchecken.
Maar zo’n systeem is er ook in 2012
niet gekomen, en het is
ook moeilijk te realiseren, gezien de geheel verschillende tariefopbouw
bij NS
en de regionalen. Voorlopig zal NS tot zijn eigen verdriet nog papieren
kaartjes moeten verstrekken.
Frans Mensonides
Xmas 2012
Laatste aanvulling: 3 februari 2013
Leiden Centraal
Aan de bovenkant van deze pagina had ik het al over de
aanloopproblemen van Arriva in het concessiegebied Zuid-Holland Noord
(ZHN).
Die leidden in december 2012 onder meer tot gratis reizen op de Leidse
stadsbussen. Die tijd is helaas voorbij. Maar verder gaat er bij deze
nieuwe
exploitant toch een hoop fout met chippen.
In de eerste plaats hebben ze heel
aparte kaartlezers, die
in de praktijk van het reizen vaak moeilijkheden geven. Die lezers
geven het je
wit op zwart. Met witte letters op een zwarte achtergrond melden ze
WELKOM PRESENTEER
UW KAART. In heel kleine
lettertjes, vol afkortingen en spelfouten zie je ook nog de halte waar
je in-
of uitstapt en gegevens over de ‘ Inifee’ (het opstaptarief van 4 euro)
en je
saldo.
Het duurt altijd knap lang voordat de
chiplezer reageert. Als
je kaart dan uiteindelijk gelezen is, dan hoor je soms een piep, een
heel
zachte, en soms ook helemaal niets. Ook de saldo-informatie flitst zo
snel over
dat schermpje dat je het onmogelijk in je kunt opnemen. Vaak verkeer je
in
onzekerheid of je echt wel in- / uitgecheckt bent. Dat had ik laatst
toen ik bij
Leiden Centraal wilde uitstappen. Ik hield mijn kaart een fractie van
een
seconde te lang bij de lezer en checkte meteen weer in. Daarna moest ik
natuurlijk
weer uitchecken.
‘Ja, kunt u misschien doorlopen!’,
grauwde een manwijf
achter me, die een rolkoffer met zich meevoerde met een inhoud van
ongeveer 2,5
kubieke meter, en ongetwijfeld op weg was naar waar zij node gemist kon
worden.
Ze begon ook nog te douwen.
‘Ja, mag ik godverdomme even uitchecken?’, zei ik.
‘Dat doe ik toch een stuk vlugger!’
‘Dan bent u blijkbaar even snel als onbeschoft!’
Eigenlijk had ik met beide handen een
hoop sneeuw, blubber
en hondenstront bijeen moeten graaien van het plaveisel, en die Kenau
er van
top tot teen mee moeten inzepen. Maar dan zal je net zien dat iemand
dat net gaat
staan filmen voor JoeTjoeb. Ik liet het nu bij de opmerking: ‘Maak je
maar niet
dik over je trein; die rijdt vandaag tóch niet!’
Een feit is, dat het uitstappen van
een massa reizigers uit
een Arriva-bus een stuk trager verloopt dan met de iets minder
onhandige lezers
uit het Connexxion-tijdperk.
Legio fouten ook, sinds Arriva de
winkel in ZHN heeft
overgenomen. Veel defecte chiplezers, veel haltefouten ook, waaronder
hele grove.
Ik stapte laatst op het Bizetpad uit stadsbus 6, maar volgens de
kaartlezer
bevonden we ons nog op de De Genestetstraat, zes haltes daarvóór.
Een paar weken geleden, nog voor je
er de kou de schuld van
kon geven, was er een chipstoring op de stadslijnen 3 en 4 (Leiden
Zuid-West –
Merenwijk). Zowel bij in- als uitchecken werd 4 euro afgeschreven, en
dat een
hele week op die hele lijn.
Ik werd er als vrijwel dagelijkse
gebruiker één keer
slachtoffer van. Het kwam ook in het Leidsch Dagblad, maar alleen in de
papieren versie; op het web kan ik verhaal niet terugvinden.
Je zou hopen dat zo’n fout
automatisch hersteld kon worden.
Het vervoersbedrijf kan toch wel uit zijn databank opmaken welke
reizigers twee
keer 4 euro lichter gemaakt zijn op de bussen die die dag op lijn 3 / 4
gereden
hebben? Ik suggereerde Arriva ook, zoiets te doen, maar kreeg tot
antwoord dat
dat om privacy-redenen niet mogelijk is. Dat lijkt me een onzinnige
smoes: ‘U
wordt bestolen in het belang van uw eigen
privacy.’
Er is door Arriva een hoop geld verdiend aan deze storing. Veel mensen zullen het niet gemerkt hebben. Zelf heb ik een restitutieverzoek gedaan, maar ik heb er niets meer van gehoord. Misschien zijn uit privacyoverwegingen mijn naam en gironummer verwijderd; ik weet het niet. *)
*) op 1 februari werd het bedrag alsnog
overgemaakt
Leiden, Korevaarstraat
Een geval apart is lijn 365, genoemd naar het aantal dagen
per jaar waarop hij beschikbaar is. Dit is een snelbusverbinding tussen
Zoetermeer en Schiphol, via Leiden, Leiderdorp en Roelofarendsveen /
Oude
Wetering.
Deze bus is blauw in plaats van
groen, heet Qliner in plaats
van bus, en daarvoor moet je natuurlijk betalen. De Qliner kost 17,3
cent per
kilometer, in plaats van 13,0 cent voor een gewone bus.
Sneu is het een beetje voor mensen
die geen alternatief
hebben. De ontsluitende bus lijn 32, die tussen Zoetermeer en Leiden
ook de rustieke
dorpen Stompwijk en Zoeterwoude Dorp aandeed, is per 9 december 2012
opgedoekt.
De bewoners hebben nu alleen nog deze dure Qliner, die bovendien
doorgaans alleen
stopt langs de snelweg, aan de rand van hun dorp. Door lang aandringen
van de
Zoeterwoudenaren en Stompwijkers rijden er nu nog 10 bussen van lijn
365 per
richting per dag door de dorpskernen. Waarbij de doorgaande reizigers
nu ook
nog op een te betalen omweg getrakteerd worden; allemaal
inkomstenverhogende
maatregelen voor de busmaatschappij.
Tussen Zoetermeer en Leiden rijdt
lijn 365 in de spits elke
5 minuten. Van deze
ritten rijden er 6
per uur (nog steeds in de spits) door naar Leiderdorp Ziekenhuis. Ook
op dit
traject vervangt lijn 365 een goedkopere stadsbus. 2 ritten rijden nog
verder door,
naar Roelofarendsveen en Schiphol.
Laatst wilde ik op Leiden Centraal de
365 nemen naar
Roelofarendsveen; omdat ik daar moest wezen, want het is in de winter
geen dorp
waar je voor de leut heengaat. Naar dat dorp met die lange naam rijdt
ook nog de
normale, en dus goedkopere bus 56, die een paar minuten langer doet
over de rit.
Maar ik ben dan zo iemand die gewoon de eerste neemt die vertrekt, en
niet een
kwartier gaat staan wachten op een goedkopere bus.
Deze keer kreeg ik er geen spijt van.
Op de bus heen waren
de lezers defect. Terug betaalde ik een onwaarschijnlijk laag bedrag.
Op de
uitdraai zag ik later dat als instaphalte Leiderdorp Rijnlandziekenhuis
vermeld
stond in plaats van Roelofarendsveen Rembrandt van Rijnlaan, waarmee ik
zo maar
10 kilometer cadeau kreeg.
Nee,
er schijnt
weinig goed te kunnen gaan met het chippen bij Arriva, maar het is niet
altijd
in het nadeel van de klant.
Frans Mensonides
27 januari 2013
Zoetermeer Centrum West
Van de week diende ik per Internet de volgende klacht in bij
Arriva:
Een klacht over het
overtreden van de maximum snelheid. Op zondag j.l., 10/02/2013, stapte ik om
16:50 op Leiden Centraal in bus 169 naar Alphen a/d Rijn. Om 16:53 ben ik
uitgestapt bij de halte Hazerswoude-Rijndijk Raadhuis. De bus heeft dus in 3
minuten tijd een afstand afgelegd van 10 kilometer, wat neerkomt op een gemiddelde
snelheid van 200 kilometer per uur. Ik houd over het algemeen van
opschieten. Daarom ben ik blij dat
Arriva de superbus van Wubbo Ockels in gebruik heeft genomen, die een snelheid
van 250 km/uur kan bereiken. In de stad vind ik dergelijke snelheden echter
beslist onverantwoord. Ik zou het zelf niet geloofd hebben, als de gegevens op
Mijn OV Chipkaart mijn verhaal niet zouden bevestigen. U wordt verzocht, deze
chauffeur tot een beetje rustigere rijstijl te manen!
N
Dit ritje vanaf Leiden Centraal maakte ik met een overstap
vanuit Noordwijk, waar ik een foto-van-de-week schoot. In werkelijkheid reisde
ik niet naar het ( bijna voormalige) gemeentehuis van Hazerswoude, maar naar
dat van Leiden. Een afstandje van ruim
een kilometer. Een kort stukje inderdaad, voor een busrit, maar ik moest nog
iets hebben uit een winkel die om 17:00 uur dicht zou gaan. Je neemt dan
natuurlijk de eerste de beste bus die klaarstaat, en ongemerkt laten ze je
betalen voor een rit naar een gemeentehuis van een dorp ik weet niet waar. Ik
zag het pas bij het bekijken van het overzicht op Mijn OV-chipkaart.
De gemeente Rijnwoude, waarvan het huis in Hazerswoude staat,
wordt – dit terzijde– op oudejaarsdag 2013 opgevroten door Alphen aan den Rijn.
Daarvoor heeft de bevolking zich per referendum uitgesproken voor een
naamsverandering van die gemeente in ‘Rijn en Gouweland’. Maar de gemeenteraad
van Alphen aan den Rijn besloot, de naam Alphen aan den Rijn te handhaven. Iedereen
boos in de op te slokken dorpen. Een referendum heeft niet veel zin, als ze het resultaat ervan meteen in
de prullenbak gooien. Ik snap niet, waarom ze, om de boeren uit hun gemeente
tegemoet te komen, de naam Alphen aan den Rijn niet veranderd hebben in het
veel moderner klinkende Alphen aan de Rijn, maar dit, nogmaals, terzijde.
Voor dit ritje van 1100 meter na een overstap, had ik
verwacht, een cent of 12 te moeten betalen, maar het werd 1,01 euro. Connexxion,
is jarenlang rijk geworden door hier en daar systematisch een halteje te pikken
van de reiziger. Maar Arriva maakt het nog stukken erger: het ging deze keer met
16 haltes tegelijk.
Onbegrijpelijk hoe zo’n fout kan ontstaan. Je kunt het bij zulke
verschillen toch moeilijk gooien op onnauwkeurigheid van het
GSM-plaatsbepalingssysteem. Ik ben erg benieuwd naar de reactie van Arriva.
Frans Mensonides
17 februari 2013
Van de week kreeg ik een mail van Arriva met de volgende
inhoud:
Geachte heer Mensonides,
Op 14-02-2013 16:00:05 hebben wij een reactie van u
ontvangen.
Uw reactie is door ons geregistreerd.
Type/soort reactie: Klacht, Manier van rijden
Lijnnummer: 169
Wij danken u ten slotte voor uw reactie. Dit stelt ons in
staat onze kwaliteit te bewaken en te verbeteren.
Arriva Personenvervoer Nederland B.V.
Manager Klantenservice a.i.
**Werkelijke
naam hier uit piëteit niet vermeld
Ja, dit had ik kunnen verwachten!
Al eerder had ik kennisgemaakt met de wijze waarop de nieuwe
vervoerder zijn klachten afhandelt. Men laat ze eerst een paar weken in de week
liggen, om de klant de indruk te geven, dat zijn klacht serieus onderzocht
wordt. Dan krijg je een halfbakken excuusmail, waarin als aap uit de mouw komt,
dat er nog helemaal niets aan gedaan is. Je klacht is alleen doorgezonden naar
het desbetreffende rayon, die de verantwoordelijke op het matje moet roepen.
Daar hoor je dan vervolgens nooit meer wat van. Dat er echt iets mee gedaan
wordt, is iets wat je maar moet geloven op de blauwe ogen van Arriva.
Ik heb al een tijd het vermoeden dat deze klachten ‘afgedaan’
worden door een softwarepakket in plaats van door een mens van vlees en bloed.
Dit is het harde bewijs. Want als deze klacht zelfs ook maar gelezen was, had het
iemand toch moeten opvallen dat er iets raars mee aan de hand was.
Ik wacht nog even af, of de ‘vestiging’ alsnog reageert; zo
niet, dan stuur ik de pers maar een linkje, denk ik.
Intussen heb ik voor dat foute ritje gewoon maar een
restitutieverzoek ingediend, in de wetenschap dat die ongelukkige euro die ze
me hebben afgepikt, hun een veelvoud van dat bedrag kost om hem terug te geven.
Frans Mensonides
03/03/2013
Eerdere afleveringen in de deze reeks:
De stand in chipland 27 (maart - augustus 2012): Innovatie in Zeeland: de Zeeuwse strip / Stiekeme tariefsverhoging in Haaglanden / Chipkaart vraagt om piraten - De stand in chipland 26 (november 2011 - februari 2012) : 3 miljard voor een buskaartje? Open Kaart van Brenno de Winter / Innovaties: sterabonnement op chip en de strippenkaart heruitgevonden in Zeeland - De stand in chipland 25 (september – november 2011): De Afsluitdijk over met drie kartonnetjes / D-day in Utrecht / Connexxion controleert /D-day in Bavel (Breda) - De stand in chipland 24 (juli - augustus 2011): D-day, of liever: zure zaterdag in Almere, Hilversum en op Walcheren / Tjeerds worsteling met de chipkaart / Pendelen in de Leidse Merenwijk / Restitutie blijft probleem voor Connexxion / Alle dertien goed / Wel aan de chipKAART maar niet aan de chipKNIP - De stand in chipland 23 (mei - juni 2011): Alsnog D-day in Zuid-Holland, 19 mei 2011 / Tweede Kamer blijft problemen houden met 'kinderziekten' chipkaart / Restitutie bij Connexxion on-line / Lopen of een kaartje kopen / Ouderdom en andere kleine gebreken die het reizen met de chipkaart moeilijk maken - De stand in chipland 22 (januari - april 2011): De D-day in Zuid-Holland die niet doorging / Hybride chipsysteem, ofwel: willen we de totale digitalisering? / Fraude acceptabel in onze gedoogdemocratie / Geld terug, maar niet on-line / 40 keer chippen bij Connexxion in Zuid-Holland - De stand in chipland 21 (november - december 2010): Chipkaart S.M.A.R.T.?, ofwel: wie wordt er eigenlijk blij van? / Chippen in Gelderland: dalurenkorting en de trein van Veolia / Kilometertarief Haaglanden 15% omlaag! / Op naar D-day in Zuid-Holland (03/02/11) -De stand in chipland 20 (september - oktober 2010): Opti-MIS-me over negatief chipnieuws / chippen bij NS, HTM, GVB, Qbuzz, GVB, Hermes en tijdens Leidens Ontzet / Meldpunt Collectief Onrecht / Slecht weer voor de chipkaart / Chipklok op twee voor twaalf - De stand in chipland 19 (juni - augustus 2010) met o.a.: D-day in groot-Amsterdam / Connexxion: 38% ritten fout; restitutie chaos / 60 ritten met HTM / fakende controleurs RET / 30 ritten met NS / 'Klauwen met tijd, techneut Connexxion aan de lijn / anoniem chippen / chippen in Gelderland - De stand in chipland 18 (april - mei 2010) met o.a.: Legale zakkenrollerij: chippen bij Connexxion (met lange nasleep) / vergeetpalen op de SUNIJ / speuren in de reisplanner / metro Amsterdam: -13% passagiers / chippen bij NS, HTM en Veolia / op saldo naar Nijverdal - De stand in chipland 17 (februari - maart 2010) met o.a.: Afschaffing strippenkaart op RET-tram en bus / Goeree-Overflakkee / met Connexxion de mist in / chippen bij NS en HTM / voor 16 euro het schip in bij Leidse stadsrit - De stand in chipland 16 (december 2009-januari 2010) met o.a.: eindelijk chippen bij NS / 30 ritten bij HTM en Connexxion / 25 stellingen van Brenno de Winter / introductie Studenten-OV-chipkaart / het onderzoek van Otto Cox (Leiden) - De stand in chipland 15 (oktober-november 2009) met o.a.: chipkaart is 15% duurder dan strippenkaart en jaagt mensen de metro uit / slap D-daytje bij NS / duur oeps-moment / uitrol chipkaart bij HTM - Chipblog augustus - september 2009, met o.a.: 27/8: D-day bij GVB Amsterdam, chippen in Zeeland, Utrecht, Arnhem / Nijmegen en bij Veolia - Chipblog juni-augustus 2009, met o.a.: probleem met Voordeelurenkaart NS / Chippen op de bus in en om Leiden / Evaluatie: hoe goed gaat het werkelijk in chipland / een weggooier: de wegwerpkaart van het GVB - Chipblog maart - mei 2009, met o.a.: Falende controleapparatuur bij NS en RET / ROVER terug in overleg / Langdurige blackout chipkaartlezers in RET-metro / Chipkaart getest rond Leiden - Strip en Chip; rond een historische donderdag: Magneetkaart, chipkaart: een kwart eeuw gemodder / Witkielen, aftellen naar donderdag / Randstadrail / de Compensatiekaart / D-day: donderdag 29 januari 2009 / Dan toch maar de evaluatie (jan./feb. 2009) - Unknown Check-in: Rondje Randstad met de chipkaart / Ervaringen van andere reizigers / Aanvullend stads-streekabonnement / Compensatiekaart: achter-het-bureau-denken van RET / ROVER: Duitse chipkaart of vouw-de-vouw / Rondje Rotterdam (november 2008 - januari 2009) - Pinksterupdate / Plundertarief GVB / Rotterdamse Pleurisschop / Tegoedbon op Hoekse Lijn / Discussieavond 'De OV-chipshow' van TUMULT / En toen: nieuw uitstel / Controleapparaat gesignaleerd (mei-juli 2008) - Op weg naar Station Unknown; De week van Tineke Huizinga / aanvulling voor wie de nuance zoekt / Huizinga´s aanvalsplan / Toenemende twijfel aan Alladin´s wonderlamp (januari / maart 2008) - RGL en Chipkaart: bladeren in koppijndossiers (januari 2008) - 'Ken d'rrr ook niks an doen' Een middag chippen in de tram van de RET (juli 2007) - Ik overleefde de metro-marathon van Rotterdam (april 2007) - U houdt van reizen, maar niet van gedoe; chippen bij NS (januari 2007) - ‘Use it, lose it’; Zomaar wat chip-shit uit de Amsterdamse Gettogordel (januari 2007) - 'RET wenst u een goede reizen'; op pad met de OV-chipkaart (juni 2006) - Aangekaart; losse flodders over de chipkaart (mei 2006) - Niet goed, geld weg. Twee dagen op pad met de OV-chipkaart (maart 2006) - Veel onduidelijkheden rond de OV-chipkaart (februari 2006)
© Frans Mensonides, Leiden, 2011 / 2012