Dat ene moment, die ene seconde
die alles beslist. Dat was het thema van het zomeravond-openlucht-toneelstuk ‘Tussenland’.
En om mee te spelen in zo’n toneelvoorstelling, niet gehinderd door toneelervaring
of -talent, dat beslis je ook in zo’n cruciale seconde. Ik had ook kunnen
denken: dit is niets voor mij. Maar als je je door zulke dooddoeners laat
leiden, maak je nooit iets nieuws meer mee. Spijt heb ik er beslist niet van
gehad.
Mijn broer Sjoerd kwam een avond
kijken in het Leidse polderpark Cronesteyn en schoot deze foto van mij in
toneeluitmonstering vóór het decor.
De rest van de foto’s in dit
jaaroverzicht zijn van mijn eigen hand. En ja, voor fotograferen geldt dat
natuurlijk ook: dat ene moment, die ene (fractie van een) seconde. Ik had in dat
stuk een rol in de rei van ‘tijdvangers’. Maar een fotograaf, prof of amateur,
doet niets anders dan de tijd vangen.
Een goeie foto, zo-een die
opvalt als je alle foto’s van het hele
jaar nog een keer op je scherm bekijkt, is vaak meer een kwestie van mazzel dan
van fotografeerkunst. Die map met foto’s van 2018 telde meer dan 1000
JPG-bestanden. Maar gezien mijn gewoonte om op één zo’n JPG vaak 2, 3, 4, 6, 8,
10, 12 of zelfs 16 plaatjes samen te proppen, zal ik toch wel zo’n foto of
2000, 2500 op mijn site gepubliceerd hebben.
Hieronder een overzicht van heel
uiteenlopende foto’s, die één ding gemeen hebben: er staat geen openbaar
vervoermiddel of afgebeeld. Het overzicht van bekijkenswaardige OV-foto’s
verscheen op nieuwjaarsdag al op deze site.
Het omvangrijke
Duitse Huis in Utrecht, dat ooit logies heeft verschaft aan keizer Karel V. Deze foto is eigenlijk nog van 2017, maar dat
doet er niet veel toe.
Het Utrechtse stadje
Rhenen ligt al in de heuvelen, maar die molen staat dan ook nog eens op een extra
heuvel en vangt zodoende voldoende wind.
Tijdens deze
wandeling door het Zuid-Limburgse Voerendaal (waar bij burgmeester en
wethouders de kogels soms om de oren fluiten) vond dat ene moment plaats waarop
de zon de hemelevenaar kruist van zuid naar noord. Het begin van de
astronomische lente, anders gezegd. Maar dat zie je nergens aan, dus ik
fotografeerde dit mooie schaduwspel op een pleintje. Nee, al die criminaliteit
zie je er echt niet aan af als je in dit dorp loopt. En op toeristen en
wandelaars schieten ze doorgaans niet.
Er zijn grensstreken
op dees’ aard waar je een plaatje als dit niet kunt schieten. Daar fotografeer
je prikkeldraad en wachtposten – die je sowieso niet mag fotograferen. Maar bij
deze weg op de grens van Dinxperlo (Nederland) en Suderwick (Duitsland) is aan
beide kanten een woonzorgcentrum gevestigd en die zijn over de grens heen met
elkaar verbonden door een gemeenschappelijke recreatiezaal. En je mag zo vaak
de grens oversteken als je wilt, en je hoeft niets aan te geven. Alles pais en
vree, hier. Maar dat is niet altijd zo geweest: ‘Geef me mijn fiets terug,
rotmof’, heeft hier ook wel geklonken.
Bij onze andere
buren, in het Vlaamse Mechelen.
.
Voor het raadhuis van Heerde op de Veluwe brandt de vredesvlam. Het is Bevrijdingsdag en we staan
aan het begin van een heel lange, hete fietszomer.
Het bekende sprookje
van de vier Bremer stadsmuzikanten moest ik wel even naslaan; de tijd dat ik
in sprookjes geloofde, is wel erg lang geleden.
De v/m Vliegbasis Soesterberg
vond ik een wat twijfelachtige attractie. Het is tegenwoordig natuurgebied en
de startbaan is een heel breed fietspad.
‘De grote droogte van
2018’, we zullen het er nog jaren over hebben. Maar hier in Den Bosch zal toch
binnen enkele ogenblikken een flinke schuit appelen gelost worden.
Uit het Brabantse Drunen
thuiskomen met een knappe foto; echt een uitdaging.
Royal Albert Dock, het
hart van toeristisch Liverpool, waar je als 5e Beatle tussen de Fab Four kunt
gaan staan en waar de stenen vogels op Liver Building over de stad waken.
Op mijn Liverpool-bedevaart pakte ik de
trein naar Carlisle aan de Schotse border, een stad met grappige pleintjes en
hoekjes.
Maar dichtbij huis
kun je ook prima foto’s maken. In Rijnsburg, bijvoorbeeld. De valk van graaf
Floris V, vermoord in 1296 en rustend achter deze kerk, werpt een omineuze
schaduw op een oude kerkmuur.
Een panorama maakt
het gewone soms heel bijzonder. Zo ook in het Zeeuwse Wilhelminadorp.
De avond op het
Eindhovense Stratumseind is nog jong, maar vol verwachtingen.
Tuindorp ’t Lansink
in Hengelo (O)
En met dit
avondplaatje uit Bergen op Zoom valt de deur van 2018 definitief in het slot.
Frans Mensonides
6 januari 2019
Eerdere jaaroverzichten:
© Frans Mensonides, Leiden, 2019