Soundbites of the seventies - Deel 88

Nummer: Disco Really Made It
Uitvoerende Artiest: Gruppo Sportivo
Tekst en muziek: VanDeFruits (pseudoniem van Hans Vandenburg)
Jaar: 1979
Veronica Top 40: 11
Radio West top 500: 112

Soundbite:


She was in love with a DJ but she couldn't dance
It was a low budget disco movie romance
She had lips like a lolly but she couldn't sing
It was a greasy production - boring!

In Holland they've got fantasy
They're trying to do the same movie
You know rock 'n' roll is over now
Today it's flat coke
and hoonga hoonga hoonga hoonga disco.

Well well well

I was pushed into a disco on roller skates
I blame it on my T-shirt I couldn't get a date
And when the lights in the dancing floor flashed on
I couldn't keep my eyes open too long.

I don't know why I fall asleep
It must be that disco beat
You know rock 'n' roll is over now
Today it's flat coke
and hoonga hoonga hoonga hoonga disco.

Disco really made it
It's empty and I hate it.

Top ten (top ten)
Radio (radio)
Hello (hello)
Disco (disco)
Goodbye (goodbye)
Rock 'n' roll (rock 'n' roll)
It's all over now
And I should have known.

A certain Stigwood told me:
'You're very good
You're gonna be a star down here in Hollywood'.

That's it! Right on!
Let's go to Hollywood!
No bikes no dikes no wooden shoes - ooh ooh!

In Holland they've got fantasy
They're trying to do the same movie
Y
ou know Rock 'n' roll is over now
Today it's flat coke
and hoonga hoonga hoonga hoonga disco.

Disco really made it
It's empty and I hate it

Top ten (top ten)
Radio (radio)
Hello (hello)
Disco (disco)
Goodbye (goodbye)
Rock 'n' roll (rock 'n' roll)
It's all over now
And I should have known.

Disco really made it
Disco really made it
Disco really made it
Disco really made it
Disco really made it
Disco really made it
Disco really made it
Disco really made it
It's empty and I hate it

Door mij naar beste weten opgeschreven; de lyrics-sites maken een potje van dit nummer.


OP YOU TUBE: clip uit 1979 met in slaap vallend publiek (4:05)

 

OP YOU TUBE: een andere clip, met ondertitels en Hans Vandenburg op rolschaatsen (3:35)


Afgelopen weekend (6-8 februari 2009) zond Radio West de Top 500 uit, de lijst van beste nummers aller tijden uit de kop van Zuid-Holland, de regio Den Haag en wijde omstreken. 2,5 dag regionaal-chauvinistisch luisterplezier!

Je vraagt je af hoe ze zo’n lijst bijeenkrijgen; of er op dit kleine stukje aarde, met hooguit 1,5 miljoen inwoners, eigenlijk wel 500 platen gemaakt zijn in de loop der jaren. Maar dat valt erg mee; Den Haag is niet voor niets al een halve eeuw de hofleverancier van de Nederbeat en Nederpop. En ze zijn ook niet te beroerd, Nederlandse bands uit andere streken (bijv. Kayak) in te lijven, als bijvoorbeeld de drummer ooit een jaartje of wat op een flatje in Leiderdorp heeft gewoond. Zo krijg je zo’n lijst wel vol. Je kon op de website kiezen uit maar liefst 1200 nummers. Er stonden erbij van artiesten die ik altijd versleten had voor Engels en Amerikaans, maar toch vlak om de hoek bleken te wonen.

Radar Love van Golden Earring werd de weinig verrassende nummer 1. Verder bevatte de top van de lijst klassiekers als Venus, Over de muur, When the Lady smiles en het officieuze volkslied van de residentie: Oh, oh, Den Haag. Daarnaast ook veel van Kane, waarvan ik nog nooit gehoord had, eerlijk gezegd. Zie HIER de hele lijst. Disco Really Made It, het soundbiteje van vandaag, vinden we terug op 112.

Het was de grootste hit, net geen top-10, van Gruppo Sportivo, een Haagse new wave-band met drie boegbeelden (vijf, zou je ook kunnen zeggen). Het meest opvallende was de anti-held en anti-ster Hans Vandenburg, leadzanger, –gitarist en creatieve motor van de band. Met zijn lullige, kalende kop en zware bril was hij een wandelende parodie op alle glamrock- en discosterren van de jaren zeventig. Hij werd geruggensteund door de ‘grupettes’, twee aantrekkelijke dames als sterk op de voorgrond tredend achtergrondkoor. Uitdagend lieten zij hun boezems dansen op de maat van nummers als Hey Girl en Rock’n’Roll.

Gruppo Sportivo maakte geinige, goed in het gehoor liggende muziek met allerlei verwijzingen naar en citaatjes uit Rock-klassiekers. Hun songs, zoals I Shot My Manager, gingen ook vaak over het popwezen.

Ook Disco Really Made It had daarmee alles te maken. Het liedje was ingegeven door de melancholie van voormalige jongeren, die in de gaten kregen dat de Gouden Eeuw van de rock voorbij was. Jonge jongetjes en meisjes bepaalden hoe de hitparade eruit zag (net als wij deden toen we zelf 13 à 14 waren). En de mode van 1979 was: disco, disco en nog eens disco. Die lauwe herrie werd ten gehore gebracht in discotheken waar je je niet binnen kon wagen zonder rolschaatsen of plateauzolen onder je voeten, die onzichtbaar bleven onder broeken met idioot wijde pijpen.

Oervervelende muziek, volgens Vandenburg en de zijnen; het smaakte als cola zonder koolzuur. Maar hoe vervelend die muziek ook was: ook in deze disco-parodie gebruikten ze er een paar citaatjes eruit. Zo hoor je het in disco-hits onvermijdelijke pieoew- pieoew, het oeijiet-oeijiet van het achtergrondkoortje en het klappa-klappa-klappa-klappa als ritmische begeleiding; applaus, voor wat eigenlijk?

‘A certain Stigwood’ lokt de Nederlandse popsterren naar Amerika, waar het grote geld valt op te rapen. Ook weer zo’n verwijzinkje. De tekstschrijver bedoelt Robert Stigwood, de producer van de film Saturday Night Fever uit 1977. Die film gaat over discodansen in een discotheek (denk ik; ik heb hem nooit gezien). Hij was immens populair bij het jonge grut waartoe wij niet meer behoorden. De Original Soundtrack ervan, met discosterren als de Bee Gees, de Trammps, Taveres en KC & the Sunshine Band, stond in 1978 in ons land 19 weken op één in de albumlijst.

Gruppo zelf deed het ook niet slecht in die lijst; het was meer een albumgroep dan een singlegroep. Ten Mistakes, Back to 78, Copy Copy, allemaal grote successen in de periode 1978-1980. Ook in Engeland bestond belangstelling voor de Haagse band. Tussendoor raakte de groep half ontbonden, veranderden zij hun naam tijdelijk in Buddy Odor Stop en brachten een album uit, Buddy Odor Is a Gas over een rockartiest met – de naam zegt het al – een sterke lichaamsgeur; meligheid troef, weer.

Daarna was het afgelopen met de successen, al werd Gruppo menig maal heropgericht. Hans Vandenburg was een poosje presentator van een rockshow op TV West. Laatst zag ik hem in de trein, misschien net als ik op weg naar een vervelende kantoorbaan. Gruppo really made it – maar dat is alweer heel wat jaren geleden.

© Frans Mensonides, Leiden, 2009


Deel 87: Mammoth / Kayak (1973) vanuit Museum Rock Art in Hoek van Holland
Deel 86: Mother Nohead / Groep 1850 (1967)
Deel 85: Desiderata - Les Crane (1971)
Deel 84: A Taste of Aggro / The Barron Knights (1978)
Deel 21 bis: De Werkmens / Ivan Heylen (1973)
Deel 83: When I Was Young / Eric Burdon & The Animals (1967)
Deel 82: Wired for Sound / Cliff Richard (1981)
Deel 81: Pictures at an Exhibition / Emerson, Lake & Palmer (Album) (1971)
Deel 80: Sexy Sadie (The White Album) / The Beatles (1968)
Deel 78/79: Love of the Common People / Paul Young (1983) - Stille Willem / Spaan & Vermeegen (1981)
Deel 77: You've Got Your Troubles / The Fortunes (1965)
Deel 76: Catootje / (niet) Wim Sonneveld (1963)
Deel 75: Na, na, na / The Shoes (1967)
Deel 74: Don't Call Us, We'll Call You / Sugarloaf & Jerry Corbetta (1975)
Deel 73: The Cover of the Rolling Stone / Dr. Hook & Medicine Show (1972)
Deel 71/72: My Little Town / Paul Simon (1975) en My Home Town / Marvin, Welch & Farrar (1971), door Wim Scherpenisse
Deel 70: Hurricane / Bob Dylan (1975)
Deel 69: A Salty Dog / Procol Harum (1969)
Deel 68: Sixteen Tons / Tennessee Ernie Ford (1955)
Deel 66/67: Rhinestone Cowboy / Glenn Campbell (1975) en Bronco Bill's Lament / Don McLean (1972), door Wim Scherpenisse
Deel 65: Albatross / Fleetwood Mac (1968), door: Frans ten Kleij
Deel 63/64: Shine on You Crazy Diamond en Arnold Layne / Pink Floyd (1975; 1967)
Deel 62: Wat een geluk / Rudi Carrell (1960)
Deel 61: Do the Strand / Roxy Music (1973)
Deel 60: Thick as a Brick pts. 1 & 2 / Jethro Tull (1972)
Deel 59: Everything counts / Depeche Mode (1983)
Deel 58: Air / Ekseption (1969)
Deel 57: All the Young Dudes / Mott The Hoople (1973) tevens: Top-2000-special
Deel 56: Een fijne dag / Drs. P (1973)
Deel 55: Matthew and Son / Cat Stevens (1967)
Deel 54: The Worker / Fischer-Z (1979)
Deel 53: Atlantis / Donovan (1968/1969)
Deel 52: Proud Mary / Creedence Clearwater revival (1969)
Deel 51: The Eve of the War / Jeff Wayne (1978)
Deel 50: Daddy Cool / Boney M (1976)
Deel 49: Spirit in the sky / Norman Greenbaum (1970)
Deel 48: Monkey on Your Back / Outsiders (1967)

Soundbites nrs 1 t/m 47 in het archief van REFLEXXIONZZ!

<< naar thuispagina Frans Mensonides