Na het jaaroverzicht van de meest opmerkelijke OV-foto’s en
het FHM’etje met corona-foto’s,
is dit het overzicht in de categorie
‘overige’. Het is aan het genoemde virus te wijten dat ik in 2020 wat
minder foto’s gemaakt heb dan in normale jaren, en dat de meeste
daarvan gemaakt zijn in de omgeving van Leiden.
Minder foto’s, maar niet echt heel erg weinig. In 2020 liet
ik de sluiter van mijn compact-camera of smartphone toch niet minder dan 6852
keer klikken. O.K., dat is zo’n 30% minder dan in 2019 (8988 foto’s), maar toch
een respectabel aantal. Het zijn een kleine 20 foto’s per dag. Ik heb elke
grasspriet en straatklinker in de regio nu wel eens vastgelegd.
Van die overvloed kwamen er 1233 in de vorm van
JPG’s op
mijn site terecht; collagefoto’s geteld voor één. Dat is zelfs nog iets
meer dan in
2019 (1156). Klaarblijkelijk ben ik onder corona een stuk minder
kieskeurig geweest dan normaal. In ieder geval heb ik er voldoende om
onderstaand overzicht samen te kunnen
stellen.
Hier volgen ze, in seizoensvolgorde, met eerst dus nog een
paar van buiten de regio.
Deze nam ik al op de eerste zaterdag van het jaar in de Nieuwegeinse wijk Galecop. In het Engels is galecop een rukwindsmeris, wat je
je er ook maar bij wilt voorstellen. Maar in het Middelnederlands was een cop(e)
een stuk land, en Gale mogelijk een naam. Windvlagen staan er altijd wel in die
wat kale polderwijk, waar alleen de hoogspanningskabels niet langs een liniaal
getrokken zijn.
Meteen al een mooi landelijk contrast met de vorige foto. De
Mallumse watermolen bij het Twentse Eibergen draait al 3 eeuwen zijn rondjes.
En dit is Harmelen in het Groene Hart. Het dorpje dankt
zijn naamsbekendheid vooral aan de treinramp van 1962, die strikt genomen ook
nog niet eens in Harmelen plaatsvond.
‘Dat bijzondere licht op Walcheren, waar schilders zo dol op
waren! Je ziet dat het anders is dan thuis. Maar omschrijf het maar eens!’,
schreef ik. Behalve omschrijven, kun je het natuurlijk ook fotograferen. Dat
licht bestaat namelijk echt; ik verbeeld het me niet. Ik was op schrikkeldag in Oostkapelle, waar meer Duitsers resideren dan Zeeuwen.
En dan zijn we nu al
aanbeland bij de lockdown-wandelingen in maart in Leiden (alhoewel: Voorschoten
en Zoeterwoude Dorp liggen ook nog binnen de bewandelbare zone rond mijn
woning). En dan liefst wandelen als nachtvlinder; des te minder mensen kwam ik
onderweg tegen. Hier: de Leidse Sterrenwacht op een nacht die niet geschikt is
om naar de sterren te kijken: bewolkt.
Maar die mooie lenteavonden waren ook de moeite waard.
Kraakheldere luchten avond na avond; minder vervuiling door auto’s en
vliegtuigen.
En hier, op het Boshuizerpad in mijn buurtje Leiden
Zuidwest, spookt het ‘s nachts. Behalve als ik er loop, want ik geloof niet in
spoken.
Zelfs hier heb ik nooit een geest gezien. De ingang van
begraafplaats Groenesteeg.
We stappen op de elektrische- of OV-fiets fiets en gaan de wijdere
omgeving verkennen.
Molen de Geregtigheid aan de Molentuinweg in Katwijk aan den
Rijn in de avondschemering. 'Prachtig, die maan!', schreef een fan. Maar het is een straatlantaarn.
Koeien op een kluitje bij het Spookverlaat in Hazerswoude.
Ik heb iets met spoken in dit overzicht.
Het opvallende beeld ‘Maatjes’ van de Katwijkse beeldhouwer
Gerard Brouwer aan de Boulevard in Katwijk aan Zee. Die vogel links hoort er
niet bij; die kan echt vliegen.
Gouda, minstens 60 km heen en weer, is nog net te befietsen vanuit Leiden. De Waag van Gouda.
De Watertoren van Scheveningen en een kilometer verderop schepen
vanuit de duinen van Meijendel.
2020 was op deze site, behalve het jaar van corona, ook het
jaar van het Singelpark Leiden. Ik zag het park zijn definitieve gestalte
krijgen toen ik vanaf december 2019 jaarrond rondwandelde. Op de foto de sierlijke
nieuwe voetgangersbrug Hapynion over de Nieuwe Rijn.
Overschie, gemeente Rotterdam; vrij ver van huis met de
elektrische fiets, en met nog genoeg stroom in de accu om in ieder geval het centrum
van Voorschoten te halen, zoals zou blijken.
Agnetapark Delft, waar arbeiders onder de rook en in de stank
woonden van hun fabriek, en meer dan 100 jaar geleden al bijna thuiswerkers avant la lettre waren.
Mag je hier nou fietsen of niet? We zijn in Oegstgeest.
Bijna alle fietspaden in de Kop van Zuid-Holland lagen in de zomer op de schop,
en de omleidingsroutes waren vaak niet erg duidelijk aangegeven.
Architectuur met smoel in Noordwijk…
…en in Oegstgeest.
Bij huize De Paauw in Wassenaar.
En ook het jaar 2020 is rond. Herfstbladeren en plassen in
Landgoed De Horsten in Wassenaar / Voorschoten.
Voorlopig is het nog een open vraag wanneer op deze site de
rubriek De digitale reiziger weer van start gaat, met OV-reizen en rapportages
uit heel Nederland en omstreken. De groep waartoe ik behoor is aan de beurt
voor vaccinatie ergens tussen maart en oktober 2021; een ruime marge, handig
voor de jaarplanning! En die groep bestaat dan uit de thuiswonende senioren
tussen 60 en 75 jaar, al dan niet krakkemikkig, maar in ieder geval nog wel
mobiel genoeg om zelfstandig naar de priklocatie te komen. Daar zijn er 3
miljoen van.
Wat in de vorige alinea staat, is de stand van zaken op
dinsdagavond 5 januari 2021 om 19:25 uur, als ik dit stukje aan het tikken ben.
Het verandert met het uur. Patientia;
afwachten is het devies.
Frans Mensonides
8 januari 2021
Singelpark
Leiden (mei / sepember 2020)
Liefs
in tijden van Corona - De
drukte, dat zijn de anderen - Op naar
de versoepeling
(maart-mei 2020)
Uitjes en zure bommen (mei 2020)
Altijd wind mee!; ervaringen met de
elektrische fiets (juli
2020)
Fietsen
tijdens de Tweede (Hitte)Golf, ofwel: Plakboek van een plakzomer
(juli
/ augustus 2020)
SLOW!
Foto-fietsvakantie in Zuid-Holland (september 2020)
Fietsen met thema’s (1) (oktober / november 2020)
Fietsen met thema's (2) (november / december 2020)
© Frans Mensonides, Leiden, 2021